- Napisana przez wokalistę Dexys Kevina Rowlanda, puzonistę Jima Patersona i gitarzystę Ala Archera, ta piosenka była ogromnym hitem, zdobywając pierwsze miejsca w Ameryce, Wielkiej Brytanii i Australii.
Chociaż piosenka będzie pasować do muzycznej kapsuły czasu z lat 80., nie brzmiała jak inne hity tamtych czasów. W piosence nie ma syntezatorów, ale jest banjo, akordeon, skrzypce i saksofon. W wywiadzie Songfacts z Kevinem Rowlandem wyjaśnił, w jaki sposób powstała piosenka:
„Chcieliśmy mieć dobry rytm i znaleźliśmy go. Wiele lubianych przez nas płyt miało ten rytm: „Concrete and Clay”, „It's Not Unusual” Toma Jonesa. Wiele płyt, które nam się podobało, zawierało „Bomp ba bomp, bomp ba bomp”. Czuliśmy, że to dobry rytm. Sami wymyśliliśmy sekwencję akordów i po prostu zaczęliśmy nad nią śpiewać melodie. Pamiętam, jak pomyślałem: „Naprawdę mamy tu coś do zrobienia”.
Wymyśliłem to: „Too ra loo ra” i pamiętam, jak pomyślałem: „Wow, to brzmi naprawdę dobrze”. Masz wrażenie, kiedy piszesz piosenkę. Coś się dzieje. I w końcu sam się skończył. - Ta piosenka oparta jest na prawdziwej historii. Eileen była dziewczyną, z którą dorastał Kevin Rowland. Ich związek stał się romantyczny, gdy para miała 13 lat, a według Rowland zmieniła się w seksualny rok lub dwa lata później.
Rowland został wychowany jako katolik i służył jako ministrant w kościele. Seks był tematem tabu i uważany za „brudny” – coś, co go fascynowało. Kiedy pisał tę piosenkę, Rowland wyrażał uczucia tego nastolatka cieszącego się swoim pierwszym związkiem seksualnym i marzącego o uwolnieniu się od ograniczeń zapiętego społeczeństwa:
Ty w tej sukience
Moje myśli wyznaję
Granica brudu
Piosenka opisuje cienką granicę między miłością a pożądaniem. - Dexys Midnight Runners nie mieli żadnej amerykańskiej dystrybucji swojego pierwszego albumu, który bardzo dobrze wypadł w Wielkiej Brytanii i zawierał przebój nr 1 zatytułowany „Geno”.
„Come On Eileen” był ich pierwszym singlem wydanym w Stanach Zjednoczonych i był jedynym amerykańskim hitem zespołu – „The Celtic Soul Brothers” został podany jako kolejny singiel, ale spadł na 86. miejscu. Większość amerykańskiego sukcesu „Eileen” można przypisać jego teledyskowi, który był stale emitowany w MTV i pozostaje jednym z najbardziej zapadających w pamięć i uwielbianych klipów epoki.
Większość teledysków w tamtym czasie to zgrabne produkcje z niemożliwie ładnymi ludźmi w nieoczekiwanych miejscach, ale teledysk Dexys był zachwycająco inny, z zespołem odzianym w kombinezon, który odgrywał historię miłosną na brudnej ulicy. Kevin Rowland wykonujący poważny jig stał się definiującym obrazem wczesnej ery MTV. Gdy zapytaliśmy go o nakręcenie, powiedział: „To był jeden dzień. Wystartowaliśmy o 6 rano, skończyliśmy bardzo późno w nocy. To po prostu działało. - Kiedy ten hit nr 1 w USA powalił Michaela Jacksona Billie Jean poza najwyższym miejscem.
- Dexys Midnight Runners wydali swój pierwszy album, Poszukiwanie młodych buntowników dusz , w 1980 roku. Zawierał przebój nr 1 w Wielkiej Brytanii „Geno” i przyniósł zespołowi wiele uznania w ich rodzinnym kraju, Anglii.
Na ich drugi album Zbyt-Żyto-Ay , grupa dodała skrzypce i przerzuciła się na bardziej irlandzkie brzmienie folkowe. Kevin Rowland zmienił wszystkich członków z wyjątkiem Jima Patersona, a także zaktualizował swój wizerunek, przechodząc od stylowego, rustykalnego włoskiego wyglądu do postrzępionego, zaniedbanego wyglądu.
Ten hillbilly motyw był świetnym uzupełnieniem ich nowego brzmienia i stworzył uderzający efekt wizualny. Rowland sprzedał wygląd, występując w połatanym dżinsach poza sceną i upierając się, że to nie była gra. Kiedy Przeboje pisarz Dave Rimmer poruszył ten temat w 1982 r., Rowland warknął: „Traktuję śmiertelnie poważnie to, co robię. Bardzo ważne jest dla mnie bycie indywidualistą. Nie obchodzi mnie, czy ludzie się śmieją. O to właśnie chodzi w Dexys Midnight Runners: o pokazywanie swoich uczuć i nie dbanie o to, co myślą inni. - Piosenka robi wrażenie grupowym załamaniem wokalu na końcu, po którym następuje przyspieszona partia skrzypiec. Ta szybka sekcja była wzorowana na hebrajskiej piosence ślubnej „Hava Nagila”.
- Był to najlepiej sprzedający się singiel 1982 roku w Wielkiej Brytanii.
- W Wielkiej Brytanii cztery piosenki z albumu zostały wydane jako single przed wydaniem „Come On Eileen”. Drugi singiel, „Show Me”, osiągnął 16 miejsce, ale następny („Liars A to E”) nie trafił na listy przebojów, a „The Celtic Soul Brothers” znalazł się na szczycie 45. Kevin Rowland miał już dość brytyjskiej prasy muzycznej, więc zamiast wywiadu, Dexys wykupił całostronicowe reklamy w magazynach muzycznych wyjaśniające ich nowy album i wyjaśniające, dlaczego odmówili o nim rozmowy.
Zdeterminowany, aby wysłać „Eileen” na listy przebojów, Rowland odwołał blokadę mediów i udzielił kilku wywiadów w celu promowania piosenki. Te rozmowy były często kontrowersyjne, a Rowland czasami poniżał dziennikarzy i odrzucał wszelkie pytania, których nie uważał za warte odpowiedzi. Prasa spełniła swoje zadanie, ponieważ piosenka została zwrócona na uwagę publiczności i podskoczyła na listach przebojów. - Kevin 'Al' Archer był gitarzystą we wczesnych latach Dexys Midnight Runners. Opuścił grupę po ich pierwszym albumie. Archer wyjaśnił, dlaczego… Mojo magazyn lipiec 2009: „Kevin (Rowland) rządził grupą żelazną rózgą – nie rozmawiał z nami osobiście. Po występach byliśmy w pokoju sami, stało się „czasem nienawiści Kevina Rowlanda”. Byliśmy w Szwajcarii, graliśmy dla 2000 osób, Kevin i ja wsiedliśmy do samolotu do Luksemburga, a reszta wsiadła do vana i pojechała do Anglii. To było to. Kevin poprosił mnie o pomoc w stworzeniu nowej grupy podczas próby w mroźnej jednostce przemysłowej w Birmingham. Był rozdrażniony, traktował wszystkich jak nikogo. Zrobiłem demo (singiel z 1981 roku) „Plan B”, Kevin nie był z niego zadowolony. Za dużo. Spotkaliśmy się w małej kawiarni Nibble w Bearwood i powiedziałem, że wyjeżdżam. Nigdy nie okazywał żadnych emocji. Kazał mi pójść do domu Billy'ego (Adamsa), nowego gitarzysty, aby nauczyć go nowych akordów. Założyłem The Blue Ox Babes i pożyczyłem Kevinowi kasetę z trzema naszymi piosenkami, w tym „What Does Anybody Ever Think About”.
Niedługo potem ta piosenka stała się międzynarodowym hitem. Archer nie był pod wrażeniem, ponieważ Rowland ukradł za to nagromadzenie „Co ktoś kiedykolwiek myśli” i Zbyt-Żyto-Aye Cały styl i dźwięk był taki, jak The Blue Ox Babes. Rowland przyznał później, że dźwięk Zbyt-Żyto-Aye rzeczywiście pochodził od Archera i zapłacił mu tantiemy z albumu. - Nazwa zespołu została zainspirowana amfetaminowym lekiem Dexedrine, powszechnie znanym jako „Dexys” (wbrew powszechnemu przekonaniu w nazwie zespołu nie ma apostrofu). Sam zespół odszedł od alkoholu i narkotyków, mówiąc, że nic nie powinno kolidować z ich oddaniem muzyce.
Beau - Phoenix, AZ - Po tym albumie lider grupy Kevin Rowland podtrzymał zespół, wydając Nie zatrzymuj mnie w 1985 roku z nowym zespołem muzyków. Rozpoczął karierę solową, ale dopiero na początku XX wieku ponownie założył Dexys. Ich czwarty album, Pewnego dnia będę szybować , został ostatecznie wydany w 2012 roku. „Staraliśmy się zrobić to zawczasu, ale po prostu nie był to właściwy moment, niezależnie od tego, czy nie byliśmy gotowi osobiście, czy muzycznie” – powiedział nam Jim Paterson. — Ale nagle tak się stało.
- Dziewczynę reprezentującą Eileen w teledysku grała Maire Fahey. Siostra aktorki Siobhan Fahey była członkinią Bananarama („Okrutne lato”) i Siostry Szekspira („Zostań”).
- Gdy ta piosenka wystartowała, zespół budował sporą legendę na swoich koncertach. Rowland często zwalniał piosenki i robił improwizacje wokalne. Kiedy robił to podczas „Eileen”, tłum czasami po prostu śpiewał nad nim, woląc sprośne śpiewanie od spokojnego monologu. Należy zauważyć, że te przerywniki zostały zrekompensowane porywającymi występami, a recenzje pokazów pokazują, że wszyscy dobrze się bawili.
- Producent Clive Langer odwołał się do Nie oszlifowany magazyn sierpień 2007: „Nagraliśmy to jako James, Van and Me – James Brown, Van Morrison i Kevin. To był oryginalny refren, śpiewający o ludziach, którzy wpłynęli na niego do napisania piosenki - tak jak wspomina Johnny'ego Raya. A potem pewnego dnia przyszedł i powiedział, że chcę całkowicie zmienić tekst, to tekst roboczy. I naprawdę polubiliśmy Jamesa, Vana i mnie! Ponieważ pracowaliśmy z tym i przyzwyczailiśmy się do tego.
Kevin Rowland dodał: „Dało mi to pewności siebie, kiedy pisałem „Chodź, Eileen”. Ale wiesz, kiedy coś piszesz, momentalnie zyskujesz pewność siebie. Clive nie sądził, że to będzie hit! Powiedział mi to! Powiedział, że nie jest tak dobry jak Celtic Soul Brothers. A mój menedżer nie sądził, że to będzie hit. Powiedział, że uważa, że to za bardzo się stara. Wytwórnia płytowa chciała wydać „Jackie Wilson”. Ale w studio udało nam się kilka rzeczy dobrze i dobrze to zrobiliśmy.
DeeTheWriter - Sankt Petersburg, Federacja Rosyjska - Cyndi Lauper „Girls Just Want To Have Fun” zapożyczone z rytmu tej piosenki. „Come On Eileen” był wielkim hitem w Ameryce, kiedy Lauper nagrywała swój debiutancki album, Ona jest taka niezwykła . Ona i jej producent/aranżer walczyli o znalezienie odpowiedniego rytmu dla „Girls Just Want To Have Fun” iw końcu osiągnęli go po usłyszeniu tego utworu Dexys.
„Pewnego dnia przyszliśmy i rozmawialiśmy o „Chodź Eileen”, powiedział w książce Eric Bazilian, który pracował nad torem. Skaboom! Amerykańska historia mówiona ska i reggae . „Nie mogłeś nie pokochać „Chodź Eileen”. Tak więc Cyndi powiedziała: „Czy możemy zrobić to w stylu „Chodź, Eileen”?
Bazilian podszedł do automatu perkusyjnego i zaprogramował ten sam wzór stopy, który stał się podstawą utworu.
