- Teksty opowiadają o tym, jak niewinność i cuda dzieciństwa mogą szybko ustąpić miejsca zmartwieniom i cynizmowi, gdy dzieci uczą się być odpowiedzialnymi dorosłymi. Wskazuje, że logika może ograniczać kreatywność i pasję. Klawiszowiec Supertramp, Roger Hodgson, który napisał tę piosenkę i zaśpiewał główny wokal, powiedział w wywiadzie dla Songfacts w 2012 roku: „Myślę, że było to bardzo istotne, kiedy ją pisałem, a właściwie myślę, że jest jeszcze bardziej aktualne dzisiaj. Zasadniczo mówi się, że to, czego nas uczą w szkołach, jest bardzo dobre, ale co z tym, czego nas nie uczą w szkołach, powoduje tyle zamieszania w naszej istocie. Chodzi mi o to, że tak naprawdę nie przygotowują nas do życia, jeśli chodzi o uczenie nas, kim jesteśmy w środku. Uczą nas, jak funkcjonować na zewnątrz i być bardzo intelektualnymi, ale nie mówią nam, jak postępować z naszą intuicją lub sercem, ani naprawdę nie dają nam prawdziwego wiarygodnego wyjaśnienia, o co chodzi w życiu. W edukacji jest ogromna dziura. Pamiętam, jak skończyłem szkołę w wieku 19 lat, byłem totalnie zdezorientowany. Ta piosenka naprawdę wyszła z mojego zakłopotania, które sprowadzało się do podstawowego pytania: proszę powiedz mi, kim jestem. Czułem się bardzo zagubiony. Musiałem się w ten sposób kształcić i dlatego Kalifornia była dla mnie bardzo dobra, jeśli chodzi o reedukację, jeśli chcesz.
Ale to ciekawe, że ta piosenka, słyszę ją cały czas, jest tak często cytowana w szkołach. Powiedziano mi, że to najczęściej cytowana piosenka w szkole. Może to być spowodowane tym, że zawiera tak wiele słów, które ludzie lubią przeliterować. Ale myślę, że to również stawia to pytanie i może stymuluje coś z uczniami. Mam nadzieję.' - Aby zaakcentować linię „d-d-digital” w tekstach, zespół pożyczył podręczną elektroniczną grę piłkarską firmy Mattel od inżyniera Richarda Digby-Smitha, który pracował w sąsiedztwie. To urządzenie, które wyprzedziło Nintendo, zapewniało nietypowo brzmiący, warstwowy sygnał dźwiękowy. Konkretny bajt pojawia się pod koniec utworu, zaraz po tym, jak Hodgson zaśpiewa słowo „digital”. Sam dźwięk wskazywał, że gracz stracił kontrolę nad piłką nożną.
- Podobnie jak w przypadku partnerstwa Lennon/McCartney, większość piosenek Supertramp przypisuje się ich głównym wokalistom Rogerowi Hodgsonowi i Rickowi Daviesowi, chociaż w wielu przypadkach jeden pisarz był całkowicie odpowiedzialny za piosenkę. „The Logical Song” został napisany przez Hodgsona, ale łączy pewne tematy z piosenką, którą Davies napisał na albumie Supertramp z 1974 roku Zbrodnia stulecia o nazwie „Szkoła”. Mówiąc o związku w 1979 r., kiedy autorzy piosenek byli skłóceni, Davies powiedział: Twórca melodii : „Szkoła” była pod pewnymi względami urządzeniem. Nie wiem, czy Roger byłby w stanie za bardzo się z tym kojarzyć, chociaż widzę związek z „Logical Song”. Roger poszedł prosto ze szkoły publicznej do grupy rockowej, więc jego osobiste doświadczenia w tej dziedzinie są nieco ograniczone. Jest bardzo publiczną szkołą.
- Hodgson często pisze piosenki, śpiewając na swoich klawiszowych riffach. Wypróbuje różne słowa i frazy, aby uzyskać pomysły na swoje teksty, i tak powstał tytuł tej piosenki. Powiedział Hodgson: „Po śpiewaniu absolutnych bzdur, wyskoczy jedna linijka, która nagle nabiera sensu, potem kolejna i tak dalej. Robiłem to, gdy w mojej głowie pojawiło się słowo „logiczny” i pomyślałem: „To ciekawe słowo”.
- To była bardzo osobista piosenka dla Rogera Hodgsona, pracował nad nią podczas prób dźwięku i ukończył ją na długo przed dostarczeniem jej do zespołu. Powiedział Roger: „Właściwie skończyłem słowa i aranżację sześć miesięcy przed tym, jak zaproponowałem to zespołowi na album – nie sądziłem, że nikomu się to spodoba. Co ciekawe, ta piosenka wyróżnia się tym, że jest jednym z najczęściej cytowanych tekstów w szkołach”.
- Jak inna słynna piosenka z 1979 roku: Kolejna cegła w ścianie (część II) ”, ta piosenka jest sprzeczna z nauką angielskiego. „To, czego brakuje w szkole, jest dla mnie najgłośniejszą rzeczą” – powiedział Hodgson. „Uczy się nas funkcjonować na zewnątrz, ale nie uczy się nas, kim jesteśmy wewnętrznie i jaki jest prawdziwy cel życia. Naturalny podziw i zachwyt, pragnienie, entuzjazm i radość życia, które mają małe dzieci, giną. W pewien sposób zostaje z nich wybity.
- W 1980 roku Hodgson zdobył nagrodę Ivor Novello przyznawaną przez Brytyjską Akademię Kompozytorów i Autorów Piosenek, która nazwała „The Logical Song” najlepszą piosenką zarówno muzycznie, jak i tekstowo tego roku.
- Niemiecki zespół muzyki tanecznej Scooter stworzył wersję techno „The Logical Song”, która była szalenie popularna w całej Europie i przebojem nr 2 w Wielkiej Brytanii. Został certyfikowany jako złoty przez BPI, sprzedał się w ponad 400 000 egzemplarzy i był 15 najlepiej sprzedającym się singlem 2002 roku.
- W 2004 roku w Wielkiej Brytanii powstał tribute band Supertramp o nazwie Logicaltramp. Członkowie Supertramp, John Helliwell i Roger Hodgson, złożyli zespołowi pochlebne recenzje, a Helliwell dołączył do nich na scenie.
Bertrand - Paryż, Francja - Podczas występu na koncercie Roger Hodgson powiedział o tej piosence: „Wysłano mnie do szkoły z internatem na dziesięć lat i zdecydowanie wyszedłem z tego doświadczenia z wieloma pytaniami, takimi jak Co do diabła mi się przydarzyło? O co chodzi w życiu? I dlaczego wiele rzeczy, które mi mówiono, nie miało żadnego sensu. „Logical Song” był naprawdę lekkim sposobem na powiedzenie czegoś bardzo głębokiego. To znaczy, powiedzieli mi, jak się dostosować, żeby się prezentować, być akceptowalnym i tak dalej, ale nie powiedzieli mi, kim jestem ani dlaczego tu jestem. Jest to więc bardzo głębokie przesłanie i myślę, że po jego wydaniu naprawdę odniosło się do wielu ludzi”.
