- Został napisany przez płodny zespół autorów piosenek Holland-Dozier-Holland. Oparta była na pieśni gospel zatytułowanej „Nie możesz pospieszyć Boga”, śpiewanej przez Dorothy Love Coates i Gospel Harmonettes, grupę gospel z Birmingham w stanie Alabama.
Jerro - Nowa Aleksandria, PA - Eddie Holland wymyślił tytuł melodii Briana Hollanda do tej piosenki. Lamont Dozier wspominał w 1000 brytyjskich hitów nr 1 Jon Kutner i Spencer Leigh: „Próbowaliśmy zrekonstruować „Chodźcie mnie zobaczyć” i jakoś przekształciło się to w „Miłość nie może się śpieszyć”. To było w zasadzie ewangeliczne uczucie, którego szukaliśmy”.
- Był to pierwszy z drugiej serii kolejnych amerykańskich hitów numer 1 dla Supremes. Pod koniec 1964 i do 1965 roku zdobyli pięć kolejnych #1. W 1966 roku, zaczynając od „Nie możesz się spieszyć z miłością”, nagrali cztery kolejne.
- Okładka Phila Collinsa znalazła się na 10 miejscu w USA i na 1 miejscu w Wielkiej Brytanii pod koniec 1982 roku. Jego wersja została wykorzystana jako główny motyw w filmie o tym samym tytule z 1988 roku i zainspirowała bas Andy'ego Rourke'a w filmie The Smiths „This Charming Man”.
Taka była jego miłość do wytwórni, że Phil umieścił na okładce albumu „Motown, we salute you” Cześć, muszę iść , który zawierał „Nie możesz się spieszyć z miłością”. Ponadto jego czarno-białe wideo przedstawiające trzech Philów Collinsów stojących w kolejce było hołdem złożonym The Supremes.
Collins zwerbował później Lamonta Doziera do napisania piosenki „Two Hearts”, która została wykorzystana w filmie, w którym Collins zagrał główną rolę, zatytułowanym Buster którego akcja toczy się w latach 60-tych. Ta piosenka trafiła na pierwsze miejsce w USA, dając Dozierowi 14 miejsce na liście Hot 100 jako autor tekstów. - The Dixie Chicks omówili to na ścieżce dźwiękowej filmu z 1999 roku Uciekająca Panna Młoda .
- Roboczy tytuł tej piosenki to „This Is Where I Came In”.
Jerro - Nowa Aleksandria, PA - Phil Collins wyjaśnił Mojo magazyn luty 2009, że nagrał ten utwór jako „hołd dla Motown”. Dodał: „Musieliśmy zrobić wszystko dobrze, ale tak naprawdę nam się nie udało. Na początku na oryginale nie było żadnych dziwacznych napisów. Motown to miejsce, w którym mieszkałem muzycznie, kiedy dorastałem. Byłem stałym bywalcem Marquee Club na Wardour Street (Londyn) w latach 60-tych. Zawsze chodziłem zobaczyć The Action i The Who i obaj nagrali świetne covery Motown. Utwory Motown zawsze były inspiracją. Początkowe akordy i groove 'Heatwave' zawsze brzmiały, jakby wyszło do mnie słońce. To było tak podnoszące na duchu i pozytywne. Nawet nazwy – The Supremes, The Four Tops, The Marvelettes, The Miracles – brzmią, jakby ich szklanki były do połowy pełne! Muzycy na wszystkich kawałkach Motown nie grali tak, jak inni sesyjni kolesie pop. Benny Benjamin, James Jamerson – wszyscy byli prawdziwymi muzykami jazzowymi. I każdego dnia szli do pracy i wiedzieli, że będą grać na wielkim przeboju oraz byłby to klasyczny materiał; to musiało być cudowne.
- Zapytany przez Branża muzyczna na całym świecie Co sądził o wersji Phila Collinsa, Lamont Dozier odpowiedział: „Myślę, że okazywał szacunek, ponieważ kochał piosenkę i kochał Motown. Miał własną interpretację i własny styl. Myślałem, że to dobrze zrobione.
