- W wydaniu z 24 lutego 2006 r Opiekun W gazecie, klawiszowiec Sparks, Ron Mael, powiedział: „Russell (Mael, wokal) i ja przeprowadziliśmy się do Anglii po dwóch nieudanych amerykańskich albumach. Island Records wierzyło, ale nie mieliśmy żadnych piosenek. Mieszkali tu nasi rodzice, aw niedziele jeździłem autobusem do Clapham Junction; w ich mieszkaniu był fortepian. Pewnej niedzieli coś się stało z tą piosenką. Na początku nie myślałem o tym jako o czymś wyjątkowym: nazywało się Too Hot to Handle lub coś głupiego.
Wers „To miasto nie jest wystarczająco duże dla nas obojga” to klisza filmowa, wyzwanie rzucone przez jednego rewolwerowca dla drugiego. Ale piosenkę, która była przeciwieństwem banału, ale używała sztampowej linii, naprawdę mnie zainteresowała. Wokale brzmią tak wystylizowane, ponieważ napisałem to bez względu na wokale i Russell musiał się dostosować. Byliśmy zszokowani, gdy wytwórnia płytowa pomyślała, że to singiel, ale robię Góra wyskakuje miał ogromny wpływ. Nagle pojawiły się krzyczące dziewczyny. Nagraliśmy go w czasie kryzysu energetycznego i powiedziano nam, że z powodu braku winyli może nigdy się nie ukazać”. - Został napisany przez Sparksa w zimnym mieszkaniu w Clapham w południowym Londynie. Elton John założył się z producentem Sparksa, Muffem Winwoodem, że ten singiel nie zdobędzie brytyjskich list przebojów, ale okazało się, że Elton się mylił, gdy dotarł do drugiego miejsca.
- Na iskrach Góra wyskakuje Podczas występu Marc Bolan, podobny do Russella Maela, tańczył wokół, uderzając w zawrotnie wysokie dźwięki, podczas gdy jego wyszczotkowany do zębów rodzeństwo, Ron Mael, siedział prawie nieruchomo przy klawiszach, rzucając mrożące krew w żyłach spojrzenia. John Lennon zażartował o Ronie Maelu, gdy zobaczył występ Sparksa: „To Hitler w telewizji”.
Piosenka stała się hitem po tym występie, który został opóźniony o dwa tygodnie, ponieważ bracia Mael musieli zapisać się do Brytyjskiego Związku Muzyków, zanim mogli wystąpić w programie. - Ron Mael jest głównym autorem piosenek dwójki rodzeństwa, ale często jego słowa mogą nie pasować do melodii. Jednak Ron nie pozwoli, by jego brat wokalista, Russell Mael, odbiegał od swoich wyników. Ron wyjaśnił: „To miasto nie jest wystarczająco duże dla nas obu” zostało napisane w A i na Boga zostanie zaśpiewane w A. Po prostu czuję, że jeśli wymyślasz większość muzyki, to masz pomysł, dokąd to zmierza. I żaden piosenkarz nie stanie mi na drodze. Russell dodał: „Kiedy napisał „To miasto nie jest wystarczająco duże dla nas obu”, Ron mógł zagrać je tylko w tej tonacji. Transpozycja piosenki wymagała tyle pracy, że jedno z nas musiało się ruszyć, więc dokonałem korekty, żeby się dopasować.
- W 2005 roku wokalista The Darkness, Justin Hawkins, wykonał cover tej piosenki jako solowy projekt pod nazwą British Whale. Osiągnął 6. miejsce na listach przebojów w Wielkiej Brytanii. Wideo przedstawiało Hawkinsa grającego w rzutki przeciwko legendarnemu Philowi „The Power” Taylorowi, a także Ronowi i Russellowi Maelom. Siouxsie and the Banshees nagrali również wersję tej piosenki na swój album z coverami z 1987 roku, Na drugą stronę lustra .
- Sparks miał kilka innych hitów w Wielkiej Brytanii, w tym „Godzina dla amatorów” i „Beat The Clock”. Ich jedynym amerykańskim hitem było „Cool Places”, które w 1983 roku zajęło miejsce 49.
- Okładka Kimono mój dom zawiera dwie japońskie gejsze. Ta po prawej to japońska piosenkarka Michi Ghirota, która kilka lat później wykonała żeński wokal w utworze Davida Bowie z 1980 roku „It's No Game”.
- W naszym wywiadzie z Martinem Gordonem, który grał na basie w Sparks podczas Kimono mój dom Opowiedział nam o wstępnych aranżacjach tej piosenki: „Po kilku miesiącach prób w potępionych slumsach na (trafnie nazwanym) Końcu Świata w londyńskiej Chelsea, przenieśliśmy się do studia tańca w Clapham. Tutaj, dzięki pełnowymiarowym lustram ustawionym na ścianach, można było jednocześnie wykonywać piruety i ćwiczyć perfekcyjne plié podczas wykonywania melodii, co pasowało niektórym członkom do ziemi. Pewnego dnia Ron Mael przywiózł „This Town” i zabraliśmy się za stworzenie odpowiedniej aranżacji. Zagrał zmiany akordowo, a ja wybrałem linię monofoniczną, którą (gitarzysta) Adrian Fisher podwoił. Wydawało się, że to działa, więc zawiesiliśmy wokół niego piosenkę. Gordon ujawnił, że linia basu utworu została zainspirowana Yes: „Wrzuciłem kilka przelotnych nawiązań do „Close to the Edge”, których nikt nie identyfikował, więc myślę, że mi się to udawało. Ron wyraził zadowolenie z powodu wyniku, ponieważ „nie myślał o tej zmianie jako o riffie”, ale jednak tak to wyszło. Potwierdzenie przyszło z wytwórni płytowej, kiedy byli na próbach – wydawało się, że coś jest na rzeczy”.
- Rzadko oglądany film promocyjny tej piosenki został nakręcony w wiejskiej posiadłości Lorda Montagu w Beaulieu na południowym wybrzeżu Anglii. Wyreżyserowała go Rosie Samwell-Smith, ówczesna żona byłego basisty Yardbirds, Paula Samwell-Smitha.
- W 1997 roku Sparks nagrał dwie nowe wersje tej piosenki: jedną instrumentalną, wyprodukowaną przez współpracownika Davida Bowie, Tony'ego Viscontiego, i jedną coverową z udziałem zespołu Nu Metal, Faith No More. Ten ostatni pojawił się na retrospektywnym albumie Sparksa, Plagiat , a następnie dotarł do #40 na listach przebojów w Wielkiej Brytanii.
- Ta piosenka występuje w filmie komediowym o superbohaterach z 2008 roku, Skopać tyłek , w reżyserii Matthew Vaughna, z udziałem Aarona Taylora-Johnsona, Nicolasa Cage'a i Chloë Grace Moretz.
