- Wonder napisał to o niebezpieczeństwach wiary w przesądy. Niektóre z przesądów o nieszczęściu, które nawiązuje, obejmują chodzenie pod drabiną, rozbijanie lustra (podobno przyniesie siedem lat pecha) i liczbę 13.
- To było przeznaczone dla Jeffa Becka, który został sprowadzony, aby zagrał kilka partii gitarowych na albumie w zamian za piosenkę. Podczas jednej z sesji Stevie wymyślił riff i napisał kilka słów, a tego dnia nagrali dla Becka surową wersję piosenki. Beckowi zajęło trochę czasu nagranie piosenki, a zanim ją wydał, wersja Wondera była dostępna od miesiąca i stała się wielkim hitem. Beck czuł się niedorozwinięty i wygłaszał w prasie pewne oświadczenia, których Wonder nie doceniał. W 1975 roku Beck wydał na swoim albumie instrumentalną wersję „Cause We've Ended As Lovers” Wondera cios za ciosem . Album był hitem i pomógł umocnić reputację Becka jako elitarnego gitarzysty.
- Kiedy Wonder skończył 21 lat, nie był już zobowiązany do Motown Records i wykorzystał swoją siłę przebicia, aby podpisać umowę z wytwórnią, dającą mu bezprecedensową kontrolę nad swoją muzyką. Otrzymał dużą część tantiem i praw wydawniczych, a Motown nie mógł zmieniać albumów po ich dostarczeniu. Jedną rzeczą, którą Motown kontrolował, było jednak to, jakie piosenki wydali jako single. Wiedząc, że Jeff Beck miał zamiar nagrać swoją wersję, szef Motown, Berry Gordy, upewnił się, że jest to pierwszy singiel i wydał go, zanim Beck zdążył wypuścić swoją.
- Wzorując się na Marvin Gaye, który umieścił na swoim albumie napisy muzyczne Co się dzieje , Wonder włączone kredyty na Mówiąca książka . W tym utworze Stevie grał na klawinecie Hohnera, perkusji i basie Mooga. Dwóch członków jego zespołu również miało swój wkład: Steve Madaio grał na trąbce, a Trevor Lawrence grał na saksofonie tenorowym.
- Jeff Beck w końcu nagrał własną wersję tej piosenki w grudniu 1972 roku z basistą Timem Bogertem i perkusistą Carmine Appice. Nagrywali jako Beck, Bogert i Appice i chociaż ich album wypadł dobrze, ich wersja tej piosenki została prawie niezauważona.
- Zostało to nagrane w Electric Lady Studios, gdzie nagrywał Jimi Hendrix. Studia pozostały aktywne po śmierci Hendrixa, nagrywając tam również artyści tacy jak Miles Davis i Deep Purple.
W tamtym czasie Wonder miał zarezerwowane studio, aby móc nagrywać, gdy pojawi się inspiracja. Basista Stevie'go w tym czasie, Scott Edwards, powiedział Songfacts, że nie zawsze było to wygodne dla jego zespołu. — Ponieważ nie ma wzroku, nie kontroluje go światło dzienne — powiedział Edwards. - Więc może zacząć noc o północy. Co jest złe, ponieważ jeśli chcą, żebyś przyszedł zrobić overdub lub coś, może zadzwonić do ciebie o 4 rano i powiedzieć: „Wejdź”. - Kilku artystów oprócz Jeffa Becka omówiło to. Żaden nie wywarł dużego wpływu, dopóki Stevie Ray Vaughan nie wydał wersji koncertowej jako singla w 1986 roku na swoim albumie Żyj pełnią życia . Jego wersja jest nadal grana w radiu Classic Rock i stała się jeszcze bardziej popularna od śmierci Vaughana w 1990 roku.
- Ta piosenka zawiera wiele elementów muzyki rockowej, co pomogło Wonderowi dotrzeć do białej publiczności. Przed Mówiąca książka został wydany, Stevie wyruszył w trasę koncertową z The Rolling Stones, co zwiększyło jego wiarygodność w świecie rocka. Kiedy „Superstition” został wydany, został ciepło przyjęty w tych samych stacjach radiowych, które grały The Stones, zdobywając wielu nowych fanów. Pomogło to także Wonderowi wyjść poza jego wizerunek jako gwiazdy dziecięcej.
- To był drugi hit Wondera nr 1 w USA. Jego pierwszym był ' Fingertips (Part 2) ' w 1963, który nagrał jako 'Little' Stevie Wonder.
- Wonder wykonał tę piosenkę dalej Ulica Sezamkowa w 1973 podczas czwartego sezonu serialu. Został nagrany w studiach programu w Nowym Jorku w czasie, gdy Wonder i jego zespół grali dużo koncertów i traktowali Ulica Sezamkowa występ jak każdy inny, wydłużając go do prawie 7 minut, dopełniony misternymi przesunięciami muzycznymi w reżyserii Wondera. Wideo z występu pokazuje dzieciaki i kukiełki świetnie się bawiące na planie, ale zespół pozostał skupiony, ponieważ rozproszenie uwagi przez potwora nie byłoby dobrą wymówką dla przegapienia zmiany.
Wonder był największym muzycznym aktorem, który pojawił się w serialu do tej pory, a po nim pojawiły się inne największe talenty: Johnny Cash pojawił się w następnym roku, a Paul Simon pojawił się w sezonie 8. W późniejszych latach prawie każdy, kto dorastał oglądając program, był podekscytowani pojawieniem się, więc nie mieli problemu z przyciągnięciem muzycznych gości. Zamiast prostych występów, piosenki były zazwyczaj pisane od nowa, aby pasowały do tematu serialu lub dawały nauczkę: R.E.M. zrobił ' Shiny Happy People ' jako 'Furry Happy Monsters'; Lalki Goo Goo zmieniły „Slide” w „Pride”. - Album został nazwany Mówiąca książka ponieważ zastanawiał się nad pieśniami podobnymi do rozdziałów w książce, które opowiadają całą historię. Na okładce znajduje się rzadkie zdjęcie Wondera bez okularów przeciwsłonecznych.
- Raven-Symone z Pokaz Cosby i Disney Channel To taki kruk sławę, nagrał to do filmu Disneya z 2003 roku Nawiedzony dwór , z udziałem Eddiego Murphy'ego.
Patrick — Conyers, GA - Wonder pojawił się w reklamach Bud Light, które zadebiutowały podczas Super Bowl w 2013 roku w ramach kampanii „to tylko dziwne, jeśli to nie działa”, która pokazała przesądnych fanów działających kompulsywnie, starając się poprowadzić swoje zespoły do zwycięstwa. Wonder pojawił się jako jakiś szaman w Nowym Orleanie (gdzie toczyła się gra), pytając: „Szukasz odrobiny mojo?” Następnie przenosi naszego bohatera do wielkiej gry, gdzie ma lalkę voodoo, aby pomóc jego sprawie. Przez cały czas grana jest piosenka „Superstition”.
Piosenka pojawia się również w 2018 roku w „Trick. Leczyć. Wygrać!' kampania dla McDonald's, która promuje ideę, że nie trzeba szczęścia, aby wygrać.
