Lola przez The Kinks

Ta piosenka opowiada o facecie, który spotyka w klubie dziewczynę (Lola), która zabiera go do domu i wstrząsa jego światem. Zwrot nadchodzi, gdy dowiadujemy się, że Lola jest mężczyzną.

Jak stwierdzono w The Kinks: oficjalna biografia Ray Davies napisał tekst po tym, jak ich menadżer upił się w klubie i zaczął tańczyć z kimś, kogo uważał za kobietę. Pod koniec nocy jego zarost zaczął się pojawiać, ale ich kierownik był zbyt przejęty, by to zauważyć.

Powiedział Davies: „Lola” była piosenką miłosną, a osoba, w której się zakochują, jest transwestytą. To nie ich wina – nie wiedzieli – ale wiesz, że to nie potrwa długo. Oparta była na historii o moim menedżerze.

Ray Davies ujawnił się Q Magazyn w wywiadzie z 2016 roku: „Piosenka wyszła z doświadczenia w klubie w Paryżu. Tańczyłem z tą piękną blondynką, potem wyszliśmy na światło dzienne i zobaczyłem jej zarost. '

On dodał; „Więc narysowałem to, ale pokolorowałem, uczyniłem to bardziej interesującym tekstowo”.

The Kinks wymyślili riff po zabawie z otwartymi strunami na gitarach. Gitarzysta grupy, Dave Davies, twierdził, że zasłużył na autorstwo utworu, co doprowadziło do dodatkowych tarć z jego bratem Rayem, który był jedynym autorem utworu.

„Lola” ożywiła The Kinks w Ameryce, gdzie nie mieli hitu Top 40 od „Sunne Afternoon” w 1966 roku. Ich pierwsza amerykańska trasa w 1965 roku nie poszła dobrze – starli się ze swoim promotorem, przyciągnęli nieliczne tłumy, a często grał krótkie sety. Grupa była tak rozdrażniona, że Amerykańska Federacja Muzyków odmówiła im wydania zezwoleń, skutecznie zakazując im wstępu do kraju do 1969 roku. Zanim „Lola” została wydana, większość Amerykanów nie słyszała od Kinks od lat, ale piosenka okazał się bardzo popularny i tym razem zespół mógł go promować.

Następny singiel, „Apeman”, osiągnął 45. miejsce, ale kilka następnych albumów Kinks skierowało ich w bardziej teatralnym kierunku. Nie mieli innego znaczącego hitu w USA aż do „Come Dancing” w 1982 roku.

Wers „Pijesz szampana i smakuje jak wiśniowa cola” został nagrany jako „smakuje jak Coca-Cola”. The British Broadcasting Company (BBC) odmówiło odtworzenia go z powodu odniesienia komercyjnego, więc Ray Davies poleciał z Nowego Jorku do Londynu, aby zmienić tekst i wyemitować piosenkę.
Pojawiły się spekulacje, napędzane przez artykuł z 2004 roku w Toczący Kamień magazyn, że ta piosenka została zainspirowana słynną aktorką transpłciową Candy Darling, z którą główny wokalista Kinks, Ray Davies, rzekomo umawiał się przez krótki czas. To ta sama Candy, o której wspomina Lou Reed's Spacer po dzikiej stronie ' („Candy przyjechała z wyspy, na zapleczu była dla wszystkich ukochaną”).

Ray Davies, który napisał tę piosenkę, powiedział: Toczący Kamień w 2014 roku, dlaczego ta piosenka nie wywołała większego zamieszania, biorąc pod uwagę jej fabułę. „Temat był ukryty” – powiedział. „To przebiegły sposób pisania. Mówię: „Obudziła się obok mnie”, a ludzie myślą, że to kobieta. Historia rozwija się lepiej, niż gdyby piosenka nosiła tytuł „Umawiałem się z Drag Queen”.
Fani Kinks nie byli typem, który miałby związek z cross-dresserem, ale pokochali tę piosenkę. To otworzyło drzwi artystom takim jak Lou Reed i David Bowie do odkrywania płynności płci w piosenkach, które przemawiały do fanów rocka w każdym calu.
Weird Al Yankovic nagrał parodię tej piosenki zatytułowaną „Yoda” (w oparciu o Gwiezdne Wojny filmy) za album z 1985 r. Odważ się być głupim .
Jerro - Nowa Aleksandria, PA
Ray Davies po raz pierwszy użył swojej gitary z rezonatorem National Steel w tej piosence. Przypomniał, aby Nie oszlifowany : Na „Lola” chciałem mieć intro podobne do tego, którego użyliśmy na Dedicated Follower Of Fashion, czyli dwie gitary akustyczne Fendera i gitara elektryczna Dave'a, więc poszedłem na Shaftesbury Avenue i kupiłem gitarę Martina i gitarę National, którą dostałem za 80 funtów, potem podbiłem Martina i podbiłem National – oto, co dało ten dźwięk.
Kinks prawdopodobnie nie znali go, ale amerykańska piosenka opublikowana w 1918 roku wspomina również o Loli i Coca-Coli. W „Każdy dzień będzie niedzielą, gdy miasto wyschnie” słyszymy zdanie: „Przy stole z Lolą podadzą nam coca-colę”.
Ray Davies powiedział Danielowi Rachel ( Sztuka hałasu: rozmowy z wielkimi autorami piosenek ), że początkowo nie pokazywał tekstów zespołowi. „Właśnie przećwiczyliśmy to z la-la la-la Lo-la refren, który był pierwszy. Miałem wtedy roczną córkę i śpiewała do tego”.
Lola jest wspomniana w piosence Kinksa „Destroyer” z 1981 roku, która zaczyna się tak: „Poznałem dziewczynę o imieniu Lola i zabrałem ją z powrotem do siebie”.
Ray Davies wiedział, jak wykonać hak i znalazł tutaj dobry. Powiedział: „Napisałem „Lola”, żeby była świetną płytą, a nie świetną piosenką. Coś, co ludzie mogli rozpoznać w ciągu pierwszych pięciu sekund. Nawet chór, moja dwuletnia córka odśpiewała mi go. Pomyślałem: „To musi się przyciągnąć”.