- Pierwotnie został napisany w 1929 roku przez legendarnego kompozytora Irvinga Berlina („Boże Błogosław Amerykę”). Harry Richman przedstawił to w musicalu filmowym z 1930 roku Puttin' na Ritz i miał hit nr 1. Słynny stał się hitem Freda Astaire'a w 1946 roku, kiedy wykonał go w filmie Błękitne niebo . Taco oddaje hołd Astaire'owi, włączając stepowanie solo w środku piosenki.
- Wyrażenie „Puttin' On The Ritz” oznacza modne ubieranie się. To powiedzenie pochodzi od ekskluzywnej firmy hotelarskiej Ritz-Carlton.
- Urodzony w Dżakarcie w Indonezji z holenderskimi rodzicami 21 lipca 1955, Taco Ockerse (tak, to jego prawdziwe nazwisko) wychował się w Niemczech, gdzie studiował taniec i teatr. Wyrobił sobie markę na europejskiej scenie super-klubów, ubierając się w strój formalny i wykonując taneczne wersje amerykańskich standardów. Ta piosenka znalazła się na jego pierwszym albumie i stała się mało prawdopodobnym hitem, gdy MTV podchwyciło teledysk, który ukazywał charakterystyczny wygląd i występ Taco, który doskonalił w klubach. MTV nie miało wtedy zbyt wielu teledysków, a ten miał bogate kostiumy, świecącą laskę i sekwencję stepowania, co czyniło go bardzo atrakcyjnym dla raczkującej sieci.
Rob - Jemseg, NB - Dobrze znana wersja opowiada o mieszkańcach z wyższych sfer nowojorskiej, błyszczącej Park Avenue, ale piosenka ma rasowo naładowaną fabułę. W latach trzydziestych modne było, aby zamożni biali ludzie chodzili „slumsy” w Harlemie, biednej czarnej dzielnicy, gdzie scena jazzowa była gorąca. Oryginalny tekst, słyszany, gdy piosenka była wykonywana przez tę dekadę, odnosi się do mieszkańców, którzy udawali zamożnych, przywdziewając swoje krzykliwe łachy (tj. Puttin' na ritz) i spędzając czas na Lenox Avenue w Harlemie:
Czy widziałeś dobrze sytuowane?
Na Lenox Avenue?
Na tej słynnej arterii,
Z nosami w powietrzu?
Wysokie czapki i kolorowe kołnierze,
Białe plamy i piętnaście dolarów.
Wydawanie każdego grosza
Za wspaniały czas
Historia toczy się dalej, a Lulubelle odwiedza miasto w każdy czwartek (Lulubelle było slangowym określeniem czarnych pokojówek, a czwartki były zazwyczaj ich wolnymi nocami). W tekstach wspomina się również o „Spangled suknie na gronie wysokich brązów z dołu grobli”. Wysokie brązy odnoszą się do Afroamerykanów o jasnej karnacji.
Inny berliński utwór „Let's Go Slumming on Park Avenue” odwraca narrację i sprawia, że Harlemici schodzą na swank Avenue, by szpiegować bogatych („Oni robią, dlaczego my też nie możemy?”). Jednak nie wszyscy kupili slumsową modę. W parodii z wyższych sfer „The Lady is a Tramp” tytułowa dama nie chce jechać do Harlemu, jeździć „Lincolnsem lub Fordem” ani ubierać się w „gronosy i perły”. - Cały repertuar Taco składał się ze starszych piosenek, w tym niektórych autorstwa lidera jazzowego zespołu Glenna Millera i autora melodii show George'a Gershwina. Zagrał rolę „Chico” w spektaklu braci Marx w Niemczech.
- Kolejny album Taco został również nazwany na cześć piosenki Irvinga Berlina, którą coverował, „Let's Face the Music and Dance”. Zrobił też berliński „Policz w policzek”.
- Rok po wydaniu tej piosenki pojawił się tandetny program telewizyjny o nazwie Puttin' na hity. W serialu prekursor takich pokazów jak Bitwa o synchronizację ust , zawodnicy zsynchronizowali się z ustami o nagrody. Mogło się to wydarzyć dopiero w latach 80-tych.
- W filmie Mela Brooksa z 1974 r. Młody Frankenstein , jest scena, w której dr Frankenstein (grany przez Gene'a Wildera) śpiewa i tańczy do tej piosenki ze swoim potworem.
- Sukces okładki Taco uczynił 95-letniego Irvinga Berlina najstarszym żyjącym autorem piosenek, który kiedykolwiek znalazł się w Top 10 Hot 100. Berlin miał 101 lat, kiedy zmarł w 1989 roku.
- W swoim pierwszym i jedynym kawałku z piosenkami i tańcem Clark Gable sprawdza to w filmie z 1939 roku Rozkosz idioty .
- To pojawiło się w remake'u zachodnioniemieckiej sceny West Side Story .
