- Chic to grupa prowadzona przez basistę Bernarda Edwardsa i gitarzystę Nile'a Rodgersa. Obaj byli bardzo odnoszącymi sukcesy scenarzystami i producentami, pracując wspólnie nad hitami dla Sister Sledge i Diany Ross. Edwards był później producentem dla The Power Station, Joe Cockera i Roberta Palmera, podczas gdy Rodgers pracował z Mickiem Jaggerem, Davidem Bowie i Madonną. Edwards zmarł na zapalenie płuc w 1996 roku.
- Rodgers i Edwards napisali to po tym, jak odmówiono im wstępu do klubu nocnego, mimo że ich piosenka „Dance, Dance, Dance (Yowsah, Yowsah, Yowsah)” często grała w środku.
Była noc sylwestrowa 1977 roku i zostali zaproszeni do Studio 54, bardzo popularnego klubu w Nowym Jorku, w którym spotykało się wiele celebrytów i trendsetterów. Piosenkarka o imieniu Grace Jones chciała, aby Rodgers i Edwards wykonali dla niej trochę pracy produkcyjnej i poprosiła ich, aby przyszli do klubu jako gość. Kiedy tam dotarli, nie było ich na liście i nie mogli przekonać portiera, że są grupą Chic. Wszyscy przebrani i nie mając dokąd pójść w sylwestra, wyszli i zaczęli pisać tę piosenkę jako odpowiedź dla portiera. Nazywali to „F--k Off”, ale kiedy zdecydowali się to nagrać, Edwards nie czuł się komfortowo z przekleństwem, więc spróbowali go jako „Freak Off”. Ten tytuł brzmiał kiepsko, ale kiedy dali pierwsze słowa „aaaahh Freak Out!” zamiast „aaaahh F--k Off!”, wymyślili lepszy tytuł: „La Freak”.
Skończyło się na tym, że nie pracowali dla Grace Jones, chociaż Rodgers wyprodukowała jej album powrotny w 1986 roku. - Studio 54 jest wspomniane w ostatnim wersecie: „Zejdź do 54”. Rok po tym, jak Rodgers i Edwards nie mogli dostać się do klubu, znalazło się to na albumie piosenek tanecznych zatytułowanym Noc w studio 54 . W tym momencie nie mieli problemów z wejściem.
- To było nr 1 w USA przez sześć tygodni. Po pewnym czasie przestali go dystrybuować jako singiel, aby zachęcić ludzi do zakupu albumu.
- „C'est Chic” (co było nie tylko nazwą albumu, ale także częścią tekstu piosenki) to po francusku „It is Chic”. >> Kredyt sugestii :
Jerro - Nowa Aleksandria, PA - Jest to najlepiej sprzedający się singiel wszechczasów dla Atlantic Records z 13 milionami sprzedaży, w tym 2 milionami w USA.
- Był to pierwszy singiel, który został dwukrotnie wyparty z USA nr 1, za każdym razem odzyskując najwyższą pozycję. Po raz pierwszy trafił na pierwsze miejsce w grudniu 1978 roku, a następnie spadł na drugie miejsce na tydzień, aby zrobić miejsce dla „You Don’t Bring Me Flowers”. Po ponownym zajęciu pozycji nr 1 na drugi tydzień, następnie ponownie spadła na drugą pozycję na kolejne dwa tygodnie, tym razem, aby zrobić miejsce dla hitu Bee Gees „Too Much Heaven”. W styczniu 1979 roku „Le Freak” powrócił na pierwsze miejsce po raz trzeci, utrzymując go na pierwszym miejscu przez kolejne cztery tygodnie.
- Ta piosenka powróciła, zremiksowana, na UK Top 20 w 1987 roku jako „Jack le Freak”.
- Nile Rodgers powiedział Billboard że piosenka „była naszym hołdem dla piosenki Chubby Checker zatytułowanej „Peppermint Twist”.
- Nile Rogers powiedział: Wielka kwestia że wiedział, że „Le Freak” będzie potworną płytą, mimo że wytwórnia płytowa nienawidziła tej piosenki. Przypomniał:
- Zanim piosenka się skończyła, po jakichś siedmiu i pół minutach, opuściliśmy salę konferencyjną. Po prostu siedzieliśmy tam sami - ja, Bernard Edwards i nasz adwokat. Wszyscy pozostali na zewnątrz próbowali dowiedzieć się, jak powiedzieć nam, jak bardzo ta piosenka jest do niczego, i zastanawiali się, czy na albumie jest coś jeszcze lepszego. - Wydaje się, że to dobre miejsce, aby powiedzieć, że Nile Rodgers skomponował muzykę do filmu Przybywać do Ameryki , w tym dżingla do reklamy Soul Glo.
