- To była piosenka przewodnia programu telewizyjnego Przyjaciele , który wszedł na antenę w 1994 roku i szybko stał się potęgą oglądalności. Temat został napisany przez autorów piosenek Allee Willis i Michaela Skloffa. Mówi Willis: „Widziałem pilota, a ta jedna linijka („Będę tam dla ciebie”) została mi podarowana przez Michaela Skloffa, który zaczął tworzyć muzykę, i miała dotyczyć tylko lojalność przyjaciół. Że bez względu na to, jak schrzaniono twoje życie, będę przy tobie.
- Rzadko zdarza się, aby piosenka przewodnia programu telewizyjnego stała się hitem. Tematy zwykle brzmią świetnie przez 30 sekund, gdy są na antenie, ale tworzą okropne, pełnometrażowe piosenki. To był wyjątek, ponieważ popularność programu ujawniła temat masowej publiczności, która pokochała niesamowicie chwytliwą melodię, a wkrótce pojawiło się zapotrzebowanie na pełnometrażową wersję tego tematu. Mówi Willis: „Nigdy, przenigdy do dziś nie został wydany jako singiel. Dopiero DJe nagrali kasetę z piosenką i po prostu zaczęli ją grać. I stała się płytą nr 1 na antenie roku, ale Rembrandtowie nigdy nie chcieli wydać jej na singlu, ponieważ nie napisali tej piosenki. Więc odgryzają sobie nos, żeby zrobić na złość twarz. W tym momencie jedynym sposobem, w jaki mogli nakłonić Rembrandtów do nagrania płyty, było uzyskanie kredytu na pisanie piosenek. Więc piosenka potrzebowała przejścia i potrzebowała drugiej zwrotki tekstu, a oni to napisali. Nie znają tematu, ale mają go na płycie.
- Sukces tej piosenki bardzo pomógł w promocji serialu, jako że nieustanna audycja radiowa zapewniała świetną, darmową reklamę serialu. Można by pomyśleć, że producenci telewizyjni zastosowaliby tę formułę i włożyli więcej wysiłku w swoje piosenki tematyczne, ale stało się wręcz odwrotnie: tematyczne piosenki telewizyjne zaczęły znikać, ponieważ producenci domagali się więcej czasu na treść programu i nie chcieli płacić za tworzenie oryginalnych piosenek. To był ostatni motyw telewizyjny, który stał się hitem - przynajmniej w Ameryce. W Wielkiej Brytanii ' Boss Of Me ' i ' Czy możemy to naprawić? stworzył wykresy.
- Allee Willis badał sieci społecznościowe i innowacyjne zastosowania Internetu we wczesnych latach 90. i poczuł się sfrustrowany, gdy przemysł muzyczny odmówił zmian, trzymając się tych samych metod, których zawsze używał, pomimo pojawiającej się technologii. Współpracowała z Markiem Cubanem i Prudence Fenton, ale wytwórnie płytowe nie chciały ugryźć się w ich pomysłach. Mówi Willis: „Zdałem sobie sprawę, że muszę wycofać się z umowy wydawniczej, ponieważ nie było to nawet w porządku wobec tego, z kim współpisałem w tym momencie – nie chciałem nawet czekać na demo. Tak bardzo nie interesowała mnie ta forma muzyki. W tamtym czasie podpisałem kontrakt z Warner/Chappell, które, nawiasem mówiąc, były firmą, która słuchała najmniej, ponieważ mieli mnie tuż pod nosem. I za każdym razem, gdy myślałem, że napisałem tyle piosenek, ile potrzeba do mojego przydziału, powtarzali: „Cóż, może napisałeś tę piosenkę tylko z dwiema osobami, ale na etykiecie jest dziewięć osób”. Ponieważ zdarzałoby się to często, gdy pisałeś z grupami. Więc byłem winien siódmą piosenkę. A oni powiedzieli: „Jest taki program telewizyjny, jest na antenie za 3 tygodnie, po prostu zdecydowali, że chcą piosenkę przewodnią, jeśli napiszesz tę piosenkę przewodnią, wypuścimy cię z umowy”. Kevin Bright, który był jednym z producentów Przyjaciele byłem moim mentorem, kiedy zaczynałem reżyserować we wczesnych latach 90., czego nie robiłem zbyt wiele. Ale to on kierował moją karierą. Powiedział im: „Potrzebujemy kogoś, kto jest bardzo zwariowany, ale komercyjny”. A jak tylko ktoś powiedziałby słowo „kooky”, dostałbym koncert. Więc współtworzyłem tę piosenkę, napisałem ją bardzo, bardzo szybko, większość muzyki tam była, ale w tamtym momencie był to tylko 60-sekundowy kawałek. Wyszedłem z umowy i piosenka eksplodowała.
- Publiczność dla Przyjaciele był bardzo biały, co odzwierciedlało aktorów i tematy przedstawienia. Dziwne zatem, że kobieta, która była współautorem tematu, pisała także hity dla Earth, Wind & Fire i pracowała nad muzyczną adaptacją Kolor fioletowy . Allee Willis wyjaśnia: „To była ostatnia rzecz, o której myślałem, że będzie hitem, najbielsza piosenka, jaką kiedykolwiek napisałem. Jestem za to bardzo, bardzo wdzięczna, a kiedy się promowali Kolor fioletowy , wszystkie te recenzje gazet, mam na myśli to, że napisałem tutaj dla Earth, Wind & Fire, pisałem z Jamesem Brownem. A jedyną piosenką, o której kiedykolwiek wspomnieli, że napisałem, jest ta Przyjaciele motyw. Czy jakakolwiek piosenka może przygotować cię mniej do pisania? Kolor fioletowy ? Ale naprawdę mi się to podobało, bo właśnie tę niekongruencję cenię najbardziej w tym, co robię. (Przeczytaj więcej w wywiadzie z Allee Willis i na jej stronie internetowej: alleewillis.com .)
- Rembrandtowie to gitarzyści Danny Wilde i Phil Solem. Od czasu wydania pierwszego albumu w 1990 roku odnieśli pewien sukces, ale najbardziej znani są z tej piosenki, co nie jest typowe dla ich twórczości. Nagrali piosenkę, ponieważ byli jedyną grupą podpisaną do Warner Brothers, która była dostępna, a ponieważ Warner Brothers posiadali Przyjaciele , upewnili się, że temat został napisany przez ich wydawnictwo (Warner/Chappell) i nagrany przez jednego z ich artystów.
- To był ostatni dodatek do albumu. Został wydany jako singiel dopiero długo po tym, jak stacje radiowe zaczęły go stale odtwarzać. To znacznie zwiększyło sprzedaż albumów, ponieważ fani musieli kupić cały album, aby dostać piosenkę.
- Zostało to uwzględnione na albumie Przyjaciele: muzyka z serialu . Istnieje krótka wersja, która trwa 53 sekundy, wraz z wersją pełnometrażową, która trwa 3:08.
- Remake taneczny Thora-Ela Harrisona został wydany na innym Przyjaciele ścieżka dźwiękowa o nazwie Przyjaciele ponownie , który ukazał się w 1999 roku.
- Losowe ciekawostki o tej piosence:
W wierszu „Twoje życie miłosne to DOA”, DOA. oznacza „Dead On Arrival”.
Klaskanie po pierwszej linii to tylko cztery klaśnięcia. - Z okazji 20. rocznicy Przyjaciele po premierze w Nowym Jorku powstała tymczasowa kawiarnia, wzorowana na Central Perk, sklepie, w którym rozgrywała się większość spektaklu. Na otwarcie 16 września 2014 r. Danny Wilde i Phil Solem z The Rembrandts wrócili razem, aby wykonać tę piosenkę, do której dołączył James Michael Tyler, który grał w programie właściciela sklepu, Gunthera.
- Kultowy Przyjaciele W sekwencjach tytułowych sześciu głównych aktorów i aktorek pluskało się wokół makiety fontanny w nowojorskim Central Parku podczas odtwarzania piosenki. Okazuje się, że obsada nienawidziła zarówno melodii przewodniej, jak i tańca przy fontannie. „Nikt tak naprawdę nie był wielkim fanem tej piosenki”, powiedziała Jennifer Aniston dla BBC Jedyny program . „Czuliśmy, że trochę, nie wiem, tańczyć w stawie. Fontanna wydawała się trochę dziwna, ale zrobiliśmy to.
- Według Danny'ego Wilde'a, producent wykonawczy serialu, Kevin S. Bright, chciał melodii podobnej do „It's the End of the World As We Know It (And I Feel Fine)” REM, która została wykorzystana jako motyw zastępczy dla pilota odcinek Bright wysłał duet. (Mimo że ten oryginalny otwór używa zespołu ' Shiny Happy People .')
- Rembrandtowie byli zaskoczeni słysząc słynne klaskanie w miksie, który został dodany w ostatniej chwili. „Myśleliśmy, że wszyscy skończyliśmy, a potem weszliśmy, aby usłyszeć ostateczną mieszankę i klaskanie tam było” – wspominał dla Buzzfeed Phil Solem w 2014 roku. „Byłem jak, Kto o tym pomyślał? To najlepsza część!
Twórcy serialu chcieli znaleźć się w piosence, więc wykonali klaskanie – a przynajmniej próbowali. „Kevin Bright, Marta Kauffman i David Crane chcieli być częścią płyty, więc chcieli spróbować klaskania” – wyjaśnił Solem. 'O mój Boże. Musieli tylko iść klaskać, klaskać, klaskać, klaskać . I to było jak „Weź 25!” - The Rembrandts początkowo napisali inną zwrotkę i przejście w ciemniejszym tonie, który pasował do reszty ich albumu, ale uznano to za zbyt mroczne dla Przyjaciele i został całkowicie złomowany.
- ten Przyjaciele obsada dołączyła do Rembrandtów w teledysku, który kręcono w ciągu trzech dni Sobotnia noc na żywo Scena Rockefeller Center. Pierwotne założenie miało polegać na tym, że obsada wkradła się na koncert Rembrandta z kilkoma zamrożonymi rybami, których używają jako broni, by znokautować duet. Nic dziwnego, że aktorzy nie byli fanami tego pomysłu i postanowili udawać, że grają na instrumentach razem z zespołem.
