- Od czasu piosenki Spinal Tap 'Big Bottom' nie powstał taki analog pomiędzy dolnym końcem spektrum audio a tyłem kobiety. Jednak w przeciwieństwie do piosenki Spinal Tap, Trainor świętuje w tym utworze swój własny posmak, dzięki czemu jest to piosenka o pewności siebie i pozytywnym wizerunku ciała.
- Wychowana w muzycznej rodzinie na wyspie Nantucket w stanie Massachusetts, Meghan Trainor pisze piosenki od 11 roku życia. Po tym, jak jej rodzina przeniosła się do Cape Cod, rodzice zbudowali jej córce studio nagraniowe, w którym Meghan w wolnym czasie pracowała nad piosenkami, a także uczestniczyła w wielu festiwalach muzycznych w całym kraju.
Meghan wygrała konkurs piosenki Sonicbids Tennessee 2011, gdy miała 17 lat i podpisała umowę na pisanie piosenek z wydawcą Big Yellow Dog zaraz po ukończeniu szkoły średniej. W 2013 roku szef Trainora w Big Yellow Dog połączył ją z Kevinem Kadishem, 42-letnim producentem, którego życiorys zawiera piosenki Jasona Mraza („Wordplay”) i Stacie Orrico („(There's Gotta Be) More to Life”). . Trainor, którego wczesne osiągnięcia w pisaniu piosenek obejmują współautorstwo „DJ Tonight” i „I Like the Sound of That” dla Rascal Flatts. Przewijanie do tyłu album, wywarł natychmiastowe wrażenie na Kadish, a para związała się miłością do muzyki lat 50-tych. Po kilku godzinach kopania pomysłów na teksty i muzykę, mieli napisaną piosenkę. - Kevin Kadish miał tytuł „Wszystko o tym basie” zapisany w swoim notatniku, kiedy on i Trainor rozpoczęli sesję pisania piosenek. Kadish zawsze wyobrażał sobie ten tytuł jako piosenkę o łupach, ale uznał, że będzie to dobre dla męskiego artysty hip-hopowego – klubowa melodia o szukaniu kobiety z dobrym dołem. Jednak gdy wspomniał tytuł Trainorowi, spodobał jej się ten tytuł, ponieważ często używała wyrażenia „Jestem cały o tym ____”, aby wskazać coś, co jej się podobało (np. „Jestem cały o tym Chris Hemsworth”, „Ja 'Jestem o tym burrito').
Kiedy Kadish powiedział tytuł, Trainor wymyślił „Jestem cały o tym basie”, a Kadish dodał odpowiedź „bez wysokich tonów”. To dało im początek piosenki, którą napisały z kobiecej perspektywy, z basem jako metaforą jej dumnego łupu. „Kiedy zaczęliśmy to pisać, pamiętam jego uśmiech, kiedy powiedział „chude suki” – powiedział Trainor Tygodnik Rozrywka . „Wtedy spojrzeliśmy na siebie w stylu: „Nigdy nie zarobimy na tym ani grosza, ale to mi nie przeszkadza”. - Po tym, jak LA Reid usłyszał tę piosenkę, podpisał kontrakt z nią Trainor do swojej wytwórni Epic Records, gdzie mogła wydać piosenkę jako swój debiutancki singiel. 'Mój wydawca i wszyscy powiedzieli: 'To świetna piosenka, ale nie ma wielu artystów, którzy potrafią ją zaśpiewać', wspomina Meghan. 'I wtedy LA Reid usłyszał to i powiedział: 'Ty są Artystka. Bądź jednym”, a ja na to: „W porządku! Zróbmy to!''
Kiedy Trainor dostarczyła wersję, którą nagrała z Kevinem Kadishem, Reid wyrozumiała, że pozostawił piosenkę nienaruszoną, zamiast wysyłać ją do poprawek i miksowania. Wiedział, że wersja, która go powaliła, wymagała jedynie masteringu, więc to wszystko. - Teledysk do piosenki przedstawia gwiazdę Vine, Sione Maraschino, wykonującą w tle kilka poważnych ruchów. Teledysk wyreżyserowała Fatima Robinson, która nakręciła także „Remember The Time” Michaela Jacksona i „Try Again” Aaliyah.
- Ta piosenka ma bardzo retro charakter, ale zawiera wiele nowoczesnych elementów muzycznych, aby zachować współczesność. Wokal w stylu shoo-bop, przesiąknięta tremolo gitara elektryczna, pianino, klaskanie w dłonie, saksofon i organy nawiązują do brzmienia dziewczęcej grupy z lat 60., ale piosenka zawiera również elektroniczne klaskanie i bardziej typowe brzmienie perkusji. hip-hopu. Choć głos Trainor brzmi, jakby działał na singlu z 1963 roku, jej przekaz jest w duchu rapowym, a teksty z pewnością nie pasowały do tamtej epoki (wtedy nie mieli Photoshopa).
- Kevin Kadish uważał, że Trainor powinien być piosenkarzem w tym utworze, ale Trainor nie myślała o sobie jako o artystce i postanowiła kręcić to dookoła. Nie mogła znaleźć chętnych – Trainor mówi, że jedyne zainteresowanie wzbudził jeden z ludzi Beyoncé, ale to nie pasowało. Niektóre wytwórnie płytowe sugerowały wprowadzenie zmian w piosence, aby nadać jej bardziej popowej atrakcyjności, ale Trainor postanowił po prostu nagrać ją samodzielnie, za namową Kadisha.
- Kiedy autorka piosenek komponuje dla innego artysty, często stawia się w myślach tego artysty, co Trainor próbował zrobić, pisząc ze swoim producentem Kevinem Kadishem. Kiedy to podejście zawiodło, postanowili napisać coś bardziej uniwersalnego. „Powiedziałem: „Człowieku, trudno sobie wyobrazić siebie jako Rihannę i próbować dla niej pisać. Po prostu napiszmy naprawdę dobrą zabawną piosenkę dla świata ”- powiedziała Kosmopolityczny czasopismo.
Postanowili napisać „Wielki hymn o kochaniu swojego ciała”, który Trainor zaczął pisać: „To całkiem jasne, że nie mam rozmiaru 2.”. - Był to pierwszy Hot 100 #1, który zawierał słowo „bas” w tytule. Poprzednim najwyżej notowanym „basowym” utworem był „Super Bass” Nicki Minaj, który zajął trzecie miejsce. Niestety, ulubieniec Muppetów, „Mr. Bass Man”, zajął pierwsze miejsce na 16. miejscu.
- W wywiadzie Songfacts z Kevinem Kadishem mówił o kontrowersji wokół tej piosenki. — Cała sprawa stała się absurdalna — powiedział. „Krytycy próbowali powiedzieć, że piosenka jest antyfeministyczna. Krytycy nie zrozumieli, że piosenka była żartem. Nie nazywaliśmy ludzi chudymi sukami poważnie, ale nie znam żadnej dziewczyny, która nie nazwałaby innej dziewczyny chudą suką. To nie było zawstydzanie ciała, zawstydzanie chudego ciała, czy cokolwiek to było. Daj spokój. To było śmieszne, żeby to wszystko włożyć, ale wiesz co? Nie ma czegoś takiego jak zła prasa. Jestem wdzięczny za wszystkie ich czepianie się.
- Odpowiednio, bas jest w tej piosence bardzo wyraźny. To akustyczny, wyprostowany bas, który dodaje utworowi retro charakteru. Kiedy Trainor śpiewa wers „No treble”, zauważ, że wydobywa się bas.
Kolejna sprytna gra na bicie basowo-wysokim: Trainor zmienia wysokość tonu, gdy śpiewa słowo „bas” i linię „brak wysokich tonów”, obniżając tony niskie i wyższe w przypadku wysokich tonów. - Meghan deklaruje w piosence: „Chłopcy lubią trochę więcej łupów do trzymania w nocy”. Mówię do Opiekun o tekście powiedziała:
„Nigdy nie miałem problemów z dostaniem chłopców do liceum i pomyślałem, że to zabawna kwestia. Wszyscy moi piękni, popularni, chudzi przyjaciele mieli problem ze znalezieniem dobrego kolesia, a ja nigdy nie miałem trudności ze znalezieniem kolesia, który by mnie polubił lub napisał do mnie. Ale jako autorka piosenek myślałam: Czego możemy użyć w następnej linijce po: „Moja mama, powiedziała mi, żebym się nie martwił o swój rozmiar?”. - Dwa covery piosenki również znalazły się na brytyjskiej liście singli w tym samym czasie, co oryginalna wersja Meghan. Jeden autorstwa Power Music Workout został zaprojektowany jako ścieżka dźwiękowa do siłowni, a drugi przez gwiazdę YouTube Megan Tonjes jest akustycznym folkowym coverem.
- Ta piosenka ma bardzo niezwykłą strukturę, bez przejścia i wstępu. Zaczyna się od refrenu, po czym następuje zwrotka-refren-zwrotka-refren (B-A-B-A-B). W tych elementach jest jednak wiele zmienności, w tym małe przerwy na przejście od jednego elementu do drugiego. Po tym, jak Trainor śpiewa pierwszy refren, muzyka wychodzi, a przetworzony głos powtarza pięć razy słowo „bass”, co prowadzi do pierwszej zwrotki.
Drugi refren jest poprzedzony mocnym pre-refrenem, który jest częścią „moja mama powiedziała mi, żebym się nie martwił o swój rozmiar”. Ten drugi refren jest taki sam jak pierwszy, ale Trainor kończy go 'hej!', po czym przechodzi do ostatniej zwrotki wersem 'Bringing booty back'. Ostatni refren jest następnie powtarzany trzy razy, za każdym razem zwiększając intensywność. Ostatnie 12 sekund poświęcone jest na zakończenie, w którym Trainor śpiewa kilka przypadkowych fraz, po czym kończy piosenkę śmiechem. - Była to jedna z kilku piosenek i teledysków, które pojawiły się na listach przebojów latem 2014 roku, celebrując naturalne piękno kobiet. Inne wydane w tym samym czasie z podobnym pozytywnym motywem wizerunku ciała to „Try” Colbie Caillat i „John Legend” Ty i ja (Nikt na świecie) . Sugerowano, że była to reakcja na mizoginiczną treść liryczną utworów, takich jak hit Robina Thicke z 2013 roku „Niewyraźne linie”.
- Zwróć uwagę, że to „mama” mówi, że chłopcy lubią mieć łupy do trzymania w nocy. Służy to dwóm celom:
1) Dodaje to piosence charakteru retro, ponieważ wiele utworów we wczesnych latach 60. zawierało teksty o udzielaniu rad przez „mama”, z których najbardziej oczywistym jest „Mama Said” zespołu The Shirelles.
2) Odsuwa wypowiedź od Trainora, ponieważ to nie ona zajmuje tę pozycję, ale jej matka - po prostu przekazuje radę. Przydaje się to podczas odpierania krytyki, że piosenka poniża się do chudych dziewczyn. - Meghan Trainor wykonał piosenkę na żywo po raz pierwszy na koncercie Emily West w Nashville 16 lipca 2014 roku, kiedy siedziała na widowni i została wezwana na scenę, by zaśpiewać. Kadish towarzyszył jej na gitarze podczas występu.
- Kevin Kadish powiedział Ona magazyn o jednym wielkim artyście, który pośrednio przekazał melodię, zanim Meghan ją nagrała. „Miranda Lambert usłyszała piosenkę, zanim Meghan miała nawet kontrakt płytowy, ponieważ moja szwagierka jest żoną osobistego trenera Mirandy” – powiedział Kadish. – Miranda słyszała tę piosenkę ponad rok temu. A kiedy przyszło do CMA, powiedziała: „Och! Zróbmy tę piosenkę.''
- To spędziło osiem tygodni na pierwszym miejscu w USA. Był to najdłużej działający top list przebojów Epic Records, przewyższający siedmiotygodniowy okres panowania Michaela Jacksona. Billie Jean ' oraz ' Czarny czy biały '
- Dane z wyszukiwań Google wskazują, że łup rzeczywiście powrócił w 2014 r. W tym roku we wszystkich 50 stanach przeprowadzono więcej wyszukiwań w celu powiększenia tyłka niż wyszukiwań, aby go zmniejszyć, zgodnie z ogólnokrajowym trendem, który rozpoczął się w 2010 r. był również znaczny wzrost wyszukiwań związanych z dużymi tyłkami w tym czasie, co wskazuje, że więcej kobiet chciało powiększyć swoje botki, a więcej mężczyzn szukało tego.
- Był to pierwszy singiel, który znalazł się w UK Top 40 oparty wyłącznie na streamach. Utwór wszedł na listę przebojów w dniu 28 września 2014 r. pod numerem 33 na tydzień przed udostępnieniem go do pobrania lub sprzedaży fizycznej, po zebraniu 1,17 miliona strumieni. Zmieniono zasady, aby trzy miesiące wcześniej liczyć przesyłane strumieniowo utwory na pozycje na listach przebojów.
- Kevin Kadish grał na gitarze w tym utworze i zaprogramował bas i perkusję. Następnie wysłał piosenkę do nowojorskiego muzyka Dave'a Barona, który dodał organy, saksofon i fortepian. Następnie Kadish wykonał ostateczny miks, używając 33 ścieżek w Pro Tools, w tym 10 do chórków i jeden do efektu przejściowego „bas, bas, bas, bas, bas” po pierwszym refrenie, który stworzył poprzez zmianę wysokości tonu na wokalu próbka. Według standardów piosenek popowych Kadish utrzymywał to w prostocie.
- Trainor może nie jest rozmiarem 2, ale Taylor Swift jest, a Meghan była w stanie wybić „Shake It Off” Swifta z góry Hot 100 tym utworem, który utrzymywał się na pierwszym miejscu przez osiem tygodni, kiedy został uderzony przez ... „Shake It Off”, który powrócił na szczyt na kolejne dwa tygodnie.
Trenera Tytuł album wyparł również Swifta na 1. miejscu w Ameryce, zajmując pierwsze miejsce z 1989 . Dwa tygodnie później, 1989 wrócił na górę. - Kevin Kadish mówi, że ta piosenka „podtrzyma mnie do końca życia”. Kiedy się zaczęło, podpisał lukratywną umowę wydawniczą. Piosenka nie jest jednak tylko żywicielem rodziny. „Rozmawiałem z przyjacielem z wydawnictwa i powiedział: „To nie tak, że napisałeś czwarty singiel na trzeciej płycie Demi Lovato” – powiedział Kadish Songfacts. „Napisałeś piosenkę, która zmieniła sposób, w jaki małe dziewczynki patrzą na siebie w lustrze. Ta piosenka zmieni dla ciebie grę.
- Muzyczny kolektyw Postmodern Jukebox przerobił to w stylistyce jazzowej jako „Wszystko o tym (pionowym) basie” z gościnnym udziałem Kate Davis grającej w pozycji pionowej i obsługującej wokale. Została opublikowana na YouTube na początku września, kiedy „Wszystko o tym basie” wciąż rosło. Szybko zebrał miliony wyświetleń i zwrócił uwagę na Davisa, nowicjusza, który studiował jazz w Manhattan School of Music, ale aspirował do bycia współczesnym piosenkarzem i autorem tekstów w stylu St. Vincent. Wielu artystów lubi rozgłos, który towarzyszy wirusowemu hitowi, ale Davis został wyłączony przez trolle i poczuł się uwięziony w obrazie, który zaprezentowała w filmie. W końcu podpisała kontrakt płytowy, który nie wyszedł, ponieważ wytwórnia chciała, aby była piosenkarką jazzową i generowała więcej wirusowych hitów. Dopiero w 2019 roku uwolniła się od tego kontraktu i wydała swój pierwszy album, Trofeum .
„Ten występ to tylko recytacja całej historii muzyki jazzowej, ale przez pryzmat, który nie jest uzasadniony” – powiedział Davis w wywiadzie dla Songfacts. „Potrafię grać, mogę robić rzeczy, które spędziłem całe lata na studiach, aby doskonalić je na poziomie technicznym, ale nie było w tym nic emocjonalnego ani znaczącego. W tamtym czasie tak przyzwyczaiłem się do tego, że czułem się jak występująca małpa, że po prostu wykonałem jej ruchy. Nie mówię, że niektórzy ludzie nie odczuli tego pozytywnie i że odzew był jednogłośnie dobry, ale brakuje w nim substancji, która moim zdaniem jest naprawdę ważna dla mojej osobistej sztuki i ekspresji.
