Fakty o artyście Smiths

1982-1987 Morrissey (prawdziwe nazwisko: Steven Patrick Morrissey)Wokal Johnny Marr (prawdziwe nazwisko: John Maher)Gitara Andy RourkeGitara basowa Mike Joycebębny Craig GannonGitara

Frontman Morrissey poznał gitarzystę Johnny'ego Marra w 1982 roku. Marr powiedział Codzienna poczta w 2009 roku: „Kiedy po raz pierwszy pojawiłem się na jego progu w 1982 roku, połączenie było natychmiastowe, mimo że byliśmy całkowitymi przeciwieństwami”.

Pełne imię Morrisseya to Steven Patrick Morrissey. Prawdziwe nazwisko Johnny'ego Marra to John Maher, ale zmienił je, aby uniknąć pomyłki z perkusistą The Buzzcocks o tym samym nazwisku.

Morrissey twierdził, że zespół nazywał siebie The Smiths, ponieważ „była to najzwyklejsza nazwa”, o jakiej mogli pomyśleć, dodając: „Myślę, że nadszedł czas, by zwykli ludzie świata pokazali swoje twarze”. Stało się to w czasie, gdy w pop pojawiło się wiele pretensjonalnych nazwisk, w tym Orchestral Maneuvers in the Dark, Depeche Mode i Spandau Ballet.
Wszyscy członkowie zespołu pochodzą z Manchesteru w Anglii, chociaż wszyscy są pochodzenia irlandzkiego. Morrissey powiedział kiedyś: „Jesteśmy bardziej Irlandczykami niż U2”.

Marr poślubił swoją nastoletnią ukochaną Angie w 1986 roku. Para ma córkę Sonny i syna Nile. W 2013 roku obaj włożyli chórki do debiutanckiego albumu Marra, Posłaniec .
Seksualność Morrisseya od dawna jest przedmiotem debaty. Morrissey twierdził, że stracił dziewictwo jako nastolatek, ale stwierdził, że był to „odosobniony incydent, wypadek”. Fani zakładali, że żył w celibacie do 2006 roku, kiedy powiedział NME : „Nie żyję w celibacie i nie byłem w celibacie od dawna”. Spekulacje, że jest homoseksualistą, były częste, częściowo z powodu wielu piosenek Smitha, które można uznać za wypowiedzi gejowskie („Hand in Glove”, „This Charming Man” itp.), jednak Morrissey nigdy tego nie potwierdził ani nie zaprzeczył. Wielu uważa, że jest po prostu bezpłciowy.
The Smiths są jednymi z niewielu artystów, którzy występują na odległych Szetlandach, u północnych wybrzeży Szkocji. Zespół wystąpił w Clickimin Centre w Lerwick we wrześniu 1985 roku.
Basista, Andy Rourke, został tymczasowo zwolniony z The Smiths w 1986 roku z powodu rzekomego uzależnienia od heroiny. Rourke twierdzi, że Morrissey zostawił na przedniej szybie samochodu notatkę: „Andy, opuściłeś The Smiths. Powodzenia”, chociaż Morrissey zaprzecza, że kiedykolwiek to napisał. Craig Gannon został zatrudniony, aby zastąpić Rourke'a. Jednak w ciągu dwóch tygodni Rourke został przywrócony, a Gannon został przeniesiony na gitarę rytmiczną.
Czwarty i ostatni album studyjny The Smiths, Dziwne drogi, nadchodzimy , nosi imię więzienia Strangeways, które znajduje się w Manchesterze. Morrissey powiedział Q w 1987 roku: „Gdybym wylądował w Strangeways, wcale bym się nie zdziwił”.
Pod koniec kariery The Smiths Marr coraz bardziej uzależniał się od alkoholu. Marr ujawnił się Codzienna poczta w 2009 roku: „Zasadniczo używałem alkoholu, aby zmniejszyć nieznośne napięcie, pod jakim byłem. Nie tylko spodziewałem się, że będę wybijał hit za hitem; Skutecznie zarządzałem zespołem”. Obecnie Marr jest abstynentem: „Powodem, dla którego nie piję, jest to, że pijący styl życia okrada mnie z mojej muzycznej intensywności i ostrości”.
Kiedy The Smiths zagrali benefis dla Artists Against Apartheid w Brixton Academy 12 grudnia 1986 roku, okazał się to ich ostatni koncert.

The Smiths rozpadli się w 1987 roku, po czym wszyscy członkowie realizowali różne projekty muzyczne. Pomimo kilku lukratywnych ofert ponownego połączenia, zarówno Morrissey, jak i Marr oświadczyli, że nie planują już nigdy więcej grać razem.
Marr nagrywał i koncertował z The Pretenders, The, The Talking Heads, Modest Mouse i The Cribs. W 2010 roku przyczynił się do Początek ścieżkę dźwiękową do filmu, a w 2013 roku wydał swój debiutancki solowy album, Posłaniec .
W 1989 roku perkusista Mike Joyce pozwał Morrisseya i Marra o nieopłacone tantiemy. Sędzia orzekł na korzyść Joyce, której przyznano odszkodowanie przekraczające 1 milion dolarów. Morrissey i Marr od czasu sprawy sądowej odmówili rozmowy z Joyce.
The Smiths często wydawali piosenki tylko jako single. W związku z tym są jednymi z nielicznych artystów, którzy mają więcej albumów kompilacyjnych niż albumów studyjnych. Wiele z tych kompilacji zostało wydanych po rozstaniu zespołu.
Morrissey, surowy wegetarianin od czasów nastoletnich, przekonał resztę The Smiths do powstrzymywania się od mięsa. Zespół błagał swoich fanów, aby zostali wegetarianami w piosence „Meat is Murder”. Morrissey i Marr do dziś są zagorzałymi wegetarianami. Morrissey jest także aktywnym działaczem na rzecz praw zwierząt – w 2009 roku niesławnie zbiegł ze sceny w Coachella w Indio, ponieważ mógł wyczuć mięso, a w 2013 roku nalegał, aby Staples Center w Los Angeles zamknął swój oddział McDonalds w wieczór jego koncertu.
Smithowie regularnie wypowiadali się przeciwko Margaret Thatcher i jej prawicowemu konserwatywnemu rządowi. Morrissey powiedział kiedyś: „Jedyną rzeczą, która mogłaby ocalić brytyjską politykę, byłby zabójca Margaret Thatcher”. W 2006 roku nowy szef Partii Konserwatywnej i przyszły premier Wielkiej Brytanii, David Cameron, powiedział BBC Radio 4, że jest wielkim fanem The Smiths – ku uciesze lewicowej grupy fanów zespołu. Marr następnie „zabronił” Cameronowi słuchania The Smiths.
Morrissey i Rourke są fanami drużyny piłkarskiej Manchester United, a Marr i Joyce są fanami rywali w derbach Manchester City.
Według badań naukowych The Smiths są bardzo popularni wśród osób z depresją. Badanie wykazało, że osoby pogrążone w depresji odnosiły się do tekstów Morrisseya, które poruszały takie tematy, jak izolacja społeczna i samotność, i odczuwały ich empatię. Jedna osoba, z którą przeprowadzono wywiad, stwierdziła: „Muzyka The Smiths jest jak para ramion wychodząca z pozytywki i trzymająca cię”. Morrissey otwarcie mówi o swojej walce z depresją, która, jak twierdzi, rozpoczęła się we wczesnym okresie dojrzewania.
znakomita książka Simona Goddarda o The Smiths, Piosenki, które uratowały twoje życie , pochodzi od tekstu ze strony B, „Rubber Ring”.
The Smiths byli wielkimi fanami kina lat 60., a ich prace często zawierały fotosy kultowych gwiazd filmowych. W teledysku do „Dziewczyny w śpiączce” występuje Morrissey obok materiału z filmu z 1964 roku, Skórzani chłopcy . Morrissey często cytowany z brytyjskiego kina w swoich tekstach, a piosenka „The Queen is Dead” zawiera fragment dźwiękowy z filmu z 1962 roku: Pokój w kształcie litery L .
Najbliżej The Smiths zajęli pierwsze miejsce w swoim kraju w 2007 roku, kiedy angielsko-amerykański producent Mark Ronson zdobył drugie miejsce dzięki coverowi „Stop Me If You Think You've Heard This One Before” .
Mimo trwającego zaledwie pięć lat, wydającego zaledwie cztery albumy studyjne i rozstającego się wiele lat temu, The Smiths wciąż mają pasjonatów i oddanych fanów. W 2002 roku brytyjski magazyn muzyczny, NME , nazwał zespół „Najbardziej wpływowym artystą wszechczasów” po The Beatles.
Pierwszymi utworami, których Johnny Marr nauczył się grać na gitarze w wieku 11 lat, były „Jeepster” i „Life's a Gas” T. Rexa.