- Cohen napisał tę piosenkę w hołdzie dwóm dziewczynom, z którymi dzielił pokój hotelowy podczas burzy śnieżnej w Edmonton w Kanadzie. W kwietniowym wydaniu Rozmowa o piosence , wyjaśnił: „To jedyna piosenka, którą napisałem za jednym posiedzeniem. Melodia, nad którą pracowałem od jakiegoś czasu. Tak naprawdę nie wiedziałem, co to za piosenka. Pamiętam, że mojej matce się to podobało.
Potem byłem w Edmonton, które jest jednym z naszych największych miast na północy, i była burza śnieżna i znalazłem się w przedsionku z dwiema młodymi autostopowiczami, które nie miały gdzie się zatrzymać. Zaprosiłem ich z powrotem do mojego pokoiku hotelowego, gdzie stało duże podwójne łóżko i natychmiast poszli w nim spać. Byli wyczerpani burzą i zimnem. I usiadłem na tym wypchanym krześle w oknie nad rzeką Saskatchewan. I kiedy oni spali, napisałem tekst. I nigdy mi się to nie zdarzyło. I myślę, że to musi być cudowne być takim pisarzem. To musi być cudowne. Ponieważ po prostu napisałem linijki z kilkoma poprawkami, a kiedy się obudzili, zaśpiewałem im. I nigdy mi się tak nie zdarzyło. Albo od tamtej pory. - Zostało to wykorzystane w filmie Roberta Altmana z 1971 r. McCabe i pani Miller , wraz z dwoma innymi utworami z tego samego albumu, „Winter Lady” i „The Stranger Song”.
- Angielski zespół gotycki The Sisters of Mercy wziął swoją nazwę od tej piosenki, częściowo ze względu na jej włączenie do McCabe i pani Miller .
- Były idol nastolatków, Dion, opisał to na swoim albumie z 1968 r.
