- Nadrzędny temat Módl się za niegodziwych album to wzrost i dojrzałość. Panika! Główny bohater At The Disco, Brendon Urie, przez lata widział na własne oczy próby i trudy przemysłu muzycznego, gdy inni członkowie zespołu stopniowo odchodzili, pozostawiając go jako ostatniego członka. To właśnie ta opowieść o triumfie nad przeciwnościami losu nadała ton albumowi.
Musiałem mieć duże, duże nadzieje na życie
Strzelając do gwiazd, kiedy nie mogłem zabić
Nie miałem ani grosza, ale zawsze miałem wizję
Piosenka pojawiła się na początku, kiedy Urie uświadomił sobie na nowo, że postawił poprzeczkę zbyt nisko pośród wszystkich zawirowań w zespole. „Spędziłem zbyt długo, nie ustawiając swoich oczekiwań wystarczająco wysoko, martwiąc się o to, jak to jest ponieść porażkę” – wyjaśnił piosenkarz. „Dotarłem do punktu, w którym zdałem sobie sprawę, że muszę mierzyć wysoko i ponosić porażkę, ponosić porażkę, ponosić porażkę, aby dalej się rozwijać”. - Ta piosenka była tworzona przez lata i angażowała dziewięciu różnych autorów piosenek. Refren 'Mama powiedziała, nie poddawaj się' został napisany przez Taylę Parx ('Bo$$' Fifth Harmony, 'Love Lies' Normaniego, '7 pierścieni' Ariany Grande i 'Dziękuję, następny') w BMI. obóz we wrześniu 2016. Napisana jako eksperymentalna motywacyjna piosenka rockowa jako ukłon w stronę ukochanej mamy, Parxx dała utwór Panic! w Disco po dwóch latach poszukiwań wokalisty. Brendon Urie pracował nad piosenką z kilkoma innymi współpracownikami, w tym ze swoim producentem Jake'em Sinclairem.
W końcu pojawił się masywny refren. To było jasne, że piosenka miała ogromny potencjał przebojowy, ale potrzebowała fabuły, aby to wszystko połączyć. To wtedy Sam Hollandar, który pracował nad Panic! Na ekranie pojawił się utwór „Nowe szaty cesarza”. Używając motywu „mama powiedziała”, wymyślił werset otwierający:
mama powiedziała
Spełnij proroctwo
Bądź czymś większym
Idź, zrób dziedzictwo
Oczywiste przeznaczenie
W dawnych czasach
Chcieliśmy wszystkiego, chcieliśmy wszystkiego
„W „High Hopes” rozmawialiśmy o historii Brendona i jego podróży, ale myślałem też o swojej własnej” – powiedział w wywiadzie dla Songfacts. „Pierwszy wers jest częścią rozmowy z moją mamą. Dała mi pewność siebie, której potrzebowałem jako niepewne małe dziecko. A drugą stroną jest dialog z moją własną córką. Wraca do domu ze szkoły i mamy te rozmowy, i jak każdy inny dzieciak ma dobre i złe dni. Tam też są fragmenty tych rozmów.
Oprócz Uriego, Sinclaira, Parxxa i Hollandera, inni pisarze, którzy przyczynili się do powstania piosenki, to Lolo (Lauren Pritchard), Jenny Owen Youngs, William Lobban-Bean, Ilsey Juber i Jonas Jeberg. - Marzenie o utrzymaniu sukcesu w przemyśle muzycznym to coś, co Urie odczuwał od najmłodszych lat. Powiedział Topsify:
„Chcę [red] opowiedzieć o moim dzieciństwie i tym marzeniu jako dziecko. Robiąc tekturową wycinankę z gitary i stojąc przed lustrem, marząc o byciu na scenie. Teraz doszedł do skutku i właśnie o to chodzi w ['High Hopes']. To [to] wszechogarniająca idea tego, jak to się zaczęło i gdzie jestem teraz [oraz] wizja, którą miałem”. - W filmie wyreżyserowanym przez Brendana Waltera i Mel Soria, Brendon Urie przyniósł grafikę dla Módl się za niegodziwych do życia, gdy wspina się na wieżowiec w akcie sprzecznym z zasadami fizyki. On dołącza do swojego zespołu na szczycie i zaczynają jammować na dachu. Urie powiedział o klipie:
„Nieważne, jak trudne wydają się twoje sny, idź dalej. Być może będziesz musiał wspiąć się po ścianie budynku w centrum Los Angeles, ale na szczycie wszystko będzie tego warte. Zostań na tym wzniesieniu. - Brendon Urie naprawdę zrobił wejdź po budynku w wizualizacji - to nie była sztuczka CGI. A wideo zza kulis pokazuje nagranie mocno ujarzmionej paniki! frontman skalujący budynek krok po kroku. Mel Soria powiedział, że Urie przeszedł „prawie 75 stóp” podczas jednego ujęcia. „Wszedłby po całej stronie budynku, ale tak naprawdę musieliśmy powiedzieć „nie” z powodu ubezpieczenia” – dodała.
Reszta podróży Uriego została stworzona za pomocą zielonego ekranu. - Piosenka osiągnęła rzadki wyczyn, osiągając 1. miejsce na listach Billboard's Alternative Songs, Adult Pop Songs i Pop Songs. Osiągnięcie potrójnego szczytu miało miejsce tylko przy trzech poprzednich okazjach: Goo Goo Dolls „Iris” w 1998 roku, „Boulevard Of Broken Dreams” Green Daya w 2005 roku oraz „Somebody That I Used To Know” Gotye i Kimbry w 2012 roku. .
- Teledysk do piosenki został wybrany teledyskiem roku przez czytelników Wielkiej Brytanii Kerrang w 2018 roku. Magazyn napisał: „W tym roku ukazało się wiele imponujących, sprytnych, porywających i interesujących klipów. Ale tylko jeden, w którym mężczyzna dosłownie wszedł po ścianie budynku.
- Piosenka pojawiła się w kampanii promocyjnej NHL na Finał Pucharu Stanleya w 2018 roku.
- MTV najwyraźniej uważa to za rockową piosenkę; przyznali mu nagrodę Best Rock na VMA 2019.
