- Gdy MTV nabierało rozpędu w Ameryce, producenci filmowi zaczęli wkładać dodatkowy wysiłek w swoje ścieżki dźwiękowe, ponieważ właściwie umieszczona oryginalna piosenka mogła stać się wielkim hitem z przeboju filmowego, tworząc niezłą synergię. Świetnym przykładem jest Policjant z Beverly Hills , który dał nam „Neutron Dance”, „New Attitude” i „Axel F”.
„The Heat Is On” został napisany do filmu przez Harolda Faltermeyera i Keitha Forseya i potrzebowali popularnego artysty, który by go zaśpiewał. The Policjant z Beverly Hills Album ze ścieżką dźwiękową ukazał się nakładem wytwórni MCA Records, z którą Glenn Frey niedawno podpisał kontrakt. MCA poprosiło kilku swoich wokalistów rockowych o przesłuchanie do głównego wokalu w piosence. Na początku Frey myślał, że to nie jest coś, co robią „gwiazdy rocka”, ale postanowił iść dalej, dla zabawy, nie myśląc, że go wybiorą. Harold Faltermeyer był pod wrażeniem wokalu Freya (instrumentalne utwory zostały już nagrane) i zaszokował Freya, używając swojej wersji. Był to największy solowy hit Freya, osiągając drugie miejsce w Stanach Zjednoczonych, gdzie został zahamowany przez REO Speedwagon's ' Nie mogę zwalczyć tego uczucia . >> Kredyt sugestii :
Ken - Louisville, KY - Policjant z Beverly Hills zagrał Eddiego Murphy'ego jako policjanta z Detroit, który wstrząsa sytuacją w Kalifornii. Glenn Frey urodził się i wychował w Detroit, gdzie grał w zespołach takich jak The Mushrooms i Subterraneans, zanim udał się do Los Angeles i dołączył do Eagles. Inny związek z Detroit z filmu: Allee Willis, który napisał „Neutron Dance”, pochodzi z Detroit i chodził do Mumford High School – zauważ, że w filmie Eddie Murphy ma na sobie kurtkę Mumford.
- Teledysk do tej piosenki był jednym z pierwszych, w których wykorzystano fragmenty filmu przeplatane materiałami z występu. Bardzo dobrze wypadło w MTV, ponieważ w latach 80. nigdy nie zaszkodziło umieszczenie Eddiego Murphy'ego w telewizji.
- W wywiadzie dla Tavisa Smileya, Frey opowiadał o tym, jak skończył nagrać tę piosenkę: „The Eagles rozpadły się, a to w połowie lat 80., a Irving Azoff, mój menedżer, zadzwonił do mnie i powiedział: „Glenn, masz przyjść na pokaz. Pokażemy ten film, ten film Eddiego Murphy'ego. Będzie ogromny. Musisz mieć w tym piosenkę. Daj spokój.' Poszedłem więc na seans i siedzę tam, był tam Don i Irving, i czekamy na rozpoczęcie filmu, a ja patrzę przez ramię – Quincy Jones. Dobra. Zerkam przez ramię – Stevie Wonder. Spójrz wstecz, to Siostry Pointer. Siedzę tam i mówię: „Jestem martwy. Nie ma mowy, żebym dostał piosenkę Policjant z Beverly Hills .
Więc obejrzeliśmy film z dołączoną muzyką i był fantastyczny, śmialiśmy się i wszyscy mówili: „Ten film będzie ogromny”. Ale nigdy nie sądziłem, że zagram w tym piosenkę. Mija miesiąc lub dwa i nagle ktoś mówi: „Hej, wyślemy ci piosenkę. Zobacz, czy chcesz to zaśpiewać. Jest napisany przez tych gości, Keitha Forseya i Harolda Faltermeyera, chłopaki z Monachium, którzy nagrywają Donna Summer, coś wam przyślą. Zobacz, czy chcesz to zaśpiewać. Więc wysłali mi demo „The Heat is On”. Brzmiało to trochę jak gra Huey Lewis, saksofon w nim. Brzmiało to jak coś, co mógłbym zrobić. Więc powiedziałem: „Dobrze, zrobię to”. Więc poznałem chłopaków, wszedłem, zaśpiewałem to pewnego dnia, następnego dnia grałem na gitarze i śpiewałem w tle, i dostałem mały czek, myślę, że 15 kawałków. Miałem trochę pieniędzy na Boże Narodzenie i byłem szczęśliwy. - Jest to popularna piosenka na imprezach sportowych, ponieważ informuje drużynę gości, że znajduje się pod presją. The St. Louis Cardinals i New York Mets często grali tę piosenkę podczas domowych meczów, podobnie jak senatorowie NHL z Ottawy.
- Był to jeden z największych przebojów lat 80. z wybitną partią saksofonu, na którym grał David Woodford, najbardziej znany ze współpracy z Aerosmith, ale grał także w utworach Chrisa Isaaka, Roda Stewarta i Aarona Neville'a. Woodford nie pojawił się jednak w filmie. Tę rolę zagrał Bev Dalke-Smith, który jest znakomitym saksofonistą, flecistą i klarnecistą.
- Ta piosenka pokazuje muzyczną różnicę między Glennem Freyem i Donem Henleyem, którzy obaj zdobyli hity jako soliści po rozstaniu Eagles w 1980 roku. Piosenki Henleya, takie jak „Dirty Laundry” i „New York Minute” były często przesycone poezją lub komentarzem społecznym. Frey jednak wolał prostsze piosenki, takie jak ta.
