- „Don't Know Why” był pierwszym singlem Norah Jones i piosenką, która dała jej sławę, ale ona go nie napisała. Został napisany w 1999 roku przez nowojorskiego kompozytora i gitarzystę o nazwisku Jesse Harris. Kilka tygodni po jej napisaniu nagrał ją ze skrzypkiem i wydał go pod nazwą Jesse Harris i The Ferdinandos . Sprzedał album na swojej stronie internetowej.
Harris poznał Jonesa rok wcześniej, kiedy pojechał do Teksasu z grupą innych muzyków, aby założyć klinikę na University of North Texas, gdzie Jones był studentem. Pozostali w kontakcie, a za jego namową przeniosła się do Nowego Jorku, aby zająć się muzyką w 1999 roku. - Wielu smakowało latte w kawiarni lub rozwiązywało krzyżówki, podczas gdy ta piosenka gra jako łagodne tło, ale tekst wcale nie jest kojący. Piosenkarka łapie łzy w dłonie, gdy jej kochanek nie pojawia się. Według jego pisarza, Jesse Harrisa, nie jest to autobiograficzne - często pisze piosenki o stracie, które nie mają nic wspólnego z jego życiem osobistym.
Bardziej podnoszącą na duchu piosenką jest utwór tytułowy, który jest jedną z trzech piosenek, które Jones napisał na albumie. - Po tym, jak Jones przyjechała do Nowego Jorku, zaczęła wykonywać tę piosenkę z Jesse Harris, który uważał, że dobrze pasuje do kobiecego głosu. Jones zmieniła tonację, aby pasowała do jej głosu, dodała rytm perkusji, a następnie nagrała demo piosenki z Harrisem w październiku 2000 roku. To demo zwróciło uwagę jazzowej wytwórni Blue Note, która podpisała kontrakt z Jonesem i wysłała ją do studia w celu nagrania z grupą muzyków sesyjnych. Wyniki były zbyt zawiłe, więc Jones został przydzielony do innego producenta, Arifa Mardina, który pracował z wieloma znanymi artystami, w tym z Arethą Franklin. Został sprowadzony, aby uchwycić charakterystyczne brzmienie Jonesa, co zrobił, zachowując oryginalne demo i dodając trochę gitary i harmonii wokalnej, dzięki czemu Jones zharmonizowała się ze sobą.
- Jesse Harris grał na gitarze na oryginalnym demie, które zostało użyte w ostatnim nagraniu. Prawie zatrzymał ujęcie, ponieważ nie podobał mu się miks w jego słuchawkach. Szedł dalej i cieszył się, że to zrobił, ponieważ to był opiekun. Jones i jej zespół byli gotowi zrobić jeszcze jedno ujęcie, ale inżynier, Jay Newland, uznał, że to idealne rozwiązanie i nie pozwolił im.
- ten Odejdź ze mną album został wydany w lutym 2002 roku. Znalazł zwolenników w środowisku jazzowym, ale nie zdobył większej publiczności aż do lata, kiedy „Don't Know Why” został wydany jako singiel i został odebrany przez amerykańskie stacje radiowe, które zazwyczaj mają bardzo dojrzałą i ekskluzywną publiczność. Pomogło to w graniu w kawiarniach, księgarniach i innych punktach sprzedaży detalicznej. Jones miała zaledwie 21 lat, gdy piosenka została nagrana (22, gdy ukazał się album), ale spodobała się starszej publiczności ze względu na jej brzmienie i ojca. Jej tatą jest Ravi Shankar, indyjski muzyk znany z nauczania George'a Harrisona, jak grać na sitarze. Większość pokolenia MTV nie miała pojęcia, kim on jest, ale publiczność radiowa wiedziała, i to było świetne logline.
- Pierwsze kilka miesięcy po Odejdź ze mną album został wydany, został wyceniony na około 8 dolarów w celu zwiększenia sprzedaży. Był to czas, kiedy wielu słuchaczy odkryło Internet i było w stanie rozpowszechniać informacje w Internecie, co zrobili, pozostawiając przytłaczająco dobre recenzje. Ta strategia „slow build” działała niesamowicie dobrze. „Don't Know Why” znalazła się tylko na 30 miejscu w USA, a nie inne single z tego albumu w ogóle, ale sekretną bronią Jones był jej całkowity brak showbiznesu, co czyniło ją antidotum na absolwentów Mickey Mouse Club, którzy rządził na listach przebojów. Album sprzedał się w ponad 10 milionach egzemplarzy tylko w Ameryce, co czyni go zdecydowanie najlepiej sprzedającym się albumem inspirowanym jazzem w historii.
- Głosujący na Grammy byli zachwyceni Jones, nominując ją w pięciu kategoriach, z „Nie wiem dlaczego” do tytułu Płyty Roku i Piosenki Roku. Po ogłoszeniu nominacji album zajął pierwsze miejsce w Ameryce, zajmując pierwsze miejsce 25 stycznia 2003 r., 11 miesięcy po wydaniu.
Jones posprzątała na Grammy, wygrywając wszystkie pięć nagród, do których była nominowana, z Odejdź ze mną zdobywając Album Roku. Jones zdobył także nagrodę dla najlepszego nowego artysty i wystąpił w programie „Nie wiem dlaczego”.
Po rozdaniu nagród Grammy album powrócił na tydzień na pierwsze miejsce, pozbawiając miejsca R. Kelly'ego Fabryka czekolady . - Nawet po tym, jak został nominowany do nagrody Grammy za napisanie tej płyty (Płyta Roku), Jesse Harris nadal grał w małych klubach w Nowym Jorku, aby uzyskać napiwki. W noc Grammy miał zagrać w klubie mieszczącym około 80 osób.
- Jay Newland, który zaprojektował nagranie, powiedział, że starał się, aby to brzmiało jak płyty, których słuchał dorastając w późnych latach 60. i wczesnych 70., zwłaszcza Joni Mitchell.
- EMI, która była właścicielem Blue Note Records, pomyślała, że stacje radiowe Top 40 wolałyby inną wersję „Don't Know Why”, więc zremiksowali ją z tanecznym beatem i przetworzonym wokalem. Jones uznał, że brzmi to śmiesznie i nalegał na rozpowszechnianie oryginalnej wersji w stacjach radiowych. „To było niedorzeczne, ponieważ ludziom podobało się to przede wszystkim dlatego, że nie był komercyjny” – powiedziała Niedzielne czasy . „Nie jestem Britney i nie chcę w ten sposób iść”.
- Jones wykonał to dalej Ulica Sezamkowa z tekstem lamentującym nad literą „Y” - „Nie wiem, dlaczego Y nie przyszedł”. W końcu pojawia się litera „Y”, wszyscy się dogadują i przy okazji czegoś się dowiadujemy.
- Piosenka spędziła 24 tygodnie na Hot 100, zanim dotarła do pierwszej 40, najdłuższego w historii kobiety w historii.
- Pisarz piosenki, Jesse Harris, wykonał to w New York Songwriters Circle na długo przed wydaniem. Tina Shafer, autorka tekstów i trenerka wokalna, która prowadzi Circle, powiedziała Songfacts: „Kocham Jesse Harris. Był moim uczniem przez kilka lat. Kiedyś grał tę piosenkę, a ja patrzyłem na niego i mówiłem: „Jesteś jak Woody Allen w pisaniu piosenek”. Po prostu pisałby te piękne winiety. Były tak wyjątkowe i tak poetyckie. Grał to w Kręgu; grał w Kręgu cały czas, on i Richard Julian, zanim poznał Norah. A potem, kiedy poszli na Uniwersytet Północnego Teksasu, Norah była ich przewodnikiem, kiedy poszli do tamtejszej szkoły, żeby wystąpić. Przywiózł ze sobą Norah - była wówczas całkowicie niepodpisana. Tak, zagrał tę piosenkę na długo przed jej zaśpiewaniem. Ale jakie to szczęście, że miała.
- w Biuro odcinek „Goodbye, Toby” (2008), Darryl śpiewa to na imprezie pożegnalnej Toby'ego.
