- Elton napisał muzykę do tej piosenki jako hołd dla glam rocka, stylu zdefiniowanego przez oburzające kostiumy, który był popularny na początku lat 70., zwłaszcza w Wielkiej Brytanii. Artyści tacy jak David Bowie i Gary Glitter włączyli się w czyn, ale dla Eltona było to przedłużenie jego osobowości – naprawdę był gejem i lubił nosić kobiece ubrania na scenie. Stał się znany ze swojego dzikiego wyglądu i kolekcji krzykliwych okularów przeciwsłonecznych.
- „Bennie” to postać kobieca, którą Elton opisał jako „boginię rocka science fiction”. Bernie Taupin, który napisał tekst, powiedział: tytuł grzecznościowy „Bennie And The Jets” był niemal orwellowski – miał być futurystyczny. Miały być prototypowym żeńskim zespołem rock'n'rollowym rodem z science fiction. Automaty.
- Wyjąkanie wokalu było pomysłem Eltona: „B-B-B-Bennie...” Bernie Taupin uważał, że to bardzo dobrze pasuje do futurystycznego, robotycznego motywu jego tekstów. Said Taupin: „To małe dziwactwo piosenki, z którą ze smutkiem nie mam nic wspólnego. Ten i ten wspaniały wielki akord na początku. Myślę, że te dwie rzeczy sprawiły, że ta piosenka stała się tak popularna. Z żadną z nich nie miałem nic wspólnego.
- Komiksy, filmy i niemiecki fotograf Helmut Newton to tylko niektóre z wpływów, jakie Bernie Taupin wrzucił do garnka podczas pisania tekstu do tej piosenki. Powiedział Taupin: „Zawsze miałem ten zwariowany pomysł science fiction o futurystycznym rock and rollowym zespole androidów, na czele którego stoi jakiś androgyniczny rodzaj piękności w stylu Helmuta Newtona, który nie został przedstawiony na okładce Yellow Brick Road z niewielkim efektem. Nie jestem pewien, czy przyszło to do mnie we śnie, czy w jakiś sposób było to podświadome działanie Kubricka na narkotykach. Tak czy inaczej, było to zdecydowanie coś, co zostało całkowicie ukształtowane jako koncepcja i coś, co mogło przekształcić się w dowolną liczbę populistycznych pozycji. Mogły to być komiksy lub filmy. Prawdę mówiąc, nie mogę się powstrzymać, by nie uwierzyć, że film Roberta Palmera ze wszystkimi identycznymi modelami w jakiś sposób przysłużył się „Jetsom”.
Był to również hit na amerykańskich listach przebojów R&B, znanych wówczas jako „czarne” listy przebojów. Elton był z tego szczególnie dumny, ponieważ był pod wpływem wielu czarnych muzyków. - Elton nie sądził, że to będzie hit. Był zszokowany, gdy znalazł się na pierwszym miejscu w Ameryce. John twierdzi, że rzadko wie, które z jego piosenek będą hitami.
- W falsetowym wokalu Elton próbuje brzmieć jak Frankie Valli. Dorastając, był fanem Frankie Valli And The Four Seasons i poszedł na co najmniej jeden z ich koncertów, gdy był młody.
- Producent Eltona, Gus Dudgeon, chciał zagrać na żywo na tym nagraniu, więc zmieszał hałas tłumu z koncertu, który Elton zagrał w 1972 roku w Royal Festival Hall. Włączył także serię gwizdów z koncertu na żywo w Vancouver BC, a także klaskanie w dłonie i różne okrzyki.
Graham - White Rock, BC - Elton próbował nagrać Żegnaj Żółta Ceglana Drogo album na Jamajce, ponieważ The Rolling Stones właśnie nagrali swoje Zupa z Koziej Głowy album w tamtejszym studiu i zachęcił go do spróbowania. Zamiast relaksującego tropikalnego raju, którego się spodziewali, Elton i jego załoga napotkali wrogo nastawionych mieszkańców i wadliwy sprzęt. Skończyło się na nagraniu albumu w studiu we Francji (The Chateau), gdzie nagrali swoje dwa poprzednie albumy.
- Bernie Taupin mówi, że kiedy zobaczył teledysk Roberta Palmera do „Addicted To Love”, przedstawił go, gdy wyobraził sobie, jak Bennie And The Jets wygląda: wytworny frontman wspierany przez modele robotów.
- Nie został wydany jako singiel w Wielkiej Brytanii, gdzie został wydany jako strona B „Candle In The Wind”. W Stanach Zjednoczonych „Candle In The Wind” nie został wydany jako singiel, ponieważ wytwórnie MCA uważały, że jest to lepsze. Elton zaprotestował, ale pojawił się, gdy czarne stacje radiowe zaczęły go odtwarzać i stał się hitem.
- Elton wykonał to dalej Pociąg duszy , stając się pierwszą białą supergwiazdą, która pojawiła się w programie (był trzecim ogólnie białym wykonawcą, po Dennis Coffey i Gino Vannelli). Jego odcinek wyemitowano 17 maja 1975 r., pokonując Davida Bowiego o sześć miesięcy. Elton poprosił o pojawienie się w programie, ponieważ był wielkim fanem. Wyjaśnił w programie, że on i jego zespół często oglądali go, gdy byli w trasie.
- Zostało to przedstawione w filmie Moja dziewczyna 2 . Gra się, gdy Vada i Nick zwiedzają Los Angeles.
Melissa - Newcastle, Australia - Na trasie „Red Piano” Eltona Johna (2007-2009) miał rozpocząć tą piosenką. Miał stare neonowe szyldy kasyna z napisem ELTON. Podczas otwierających nuty da da dada da światła zapalały się z każdą nutą.
Breanna - Henderson, NV - Elton wykonał tę piosenkę, gdy pojawił się na Muppet Show w 1977 z grupą Muppetów śpiewających razem z nim przy fortepianie. Dziwaczne kostiumy Eltona były żartem podczas odcinka, a w pewnym momencie Sam The Eagle został zmuszony do ubierania się jak Elton.
- W 1999 roku Mary J. Blige przerobiła to na piosenkę zatytułowaną „Deep Inside”. Elton grał na pianinie na torze.
- Miguel omówił to w ramach 40. edycji rozszerzonej reedycji Żegnaj Żółta Ceglana Drogo w 2014 roku, z wokalem Wale'a. Elton John kazał Peterowi Asherowi wyprodukować dziewięć wersji okładek, w tym także wersję Eda Sheerana „Candle In The Wind” i Fall Out Boy „Saturday Night's Alright (For Fighting)”. Asher, który wyprodukował najbardziej udane albumy Jamesa Taylora i Lindy Ronstadt, ułożył utwór w oparciu o brzmienie albumu Miguela Kalejdoskop Sen . Jednak sprowadzenie Miguela do studia do nagrania okazało się wyzwaniem.
W wywiadzie Songfacts z Asherem wyjaśnił: „Był okres, kiedy prawie nie miałem kontaktu z Miguelem. Skończyło się na spotkaniu z nim za kulisami na koncercie Alicia Keys, który otwierał, i powiedziałem: „Czy kiedykolwiek miałeś okazję posłuchać demo, które ci wysłałem?”. Powiedział: „Nie, przepraszam, nie wiem, co się z nim stało”.
Więc usiedliśmy za kulisami i po raz pierwszy posłuchaliśmy tego. Podłączył swoje douszne monitory do mojego laptopa, odtworzyłem mu to, a on powiedział: „Uwielbiam to. To wspaniale. Zacząć robić.' I po prostu zaaranżował czas, żeby przyjść do studia i zaśpiewać to.
A potem zrobił kilka sugestii, zmienił kilka rzeczy, dodał kilka genialnych części tła i tak dalej. Tak więc skończyło się na połączeniu pomysłów, od których zacząłem, z kilkoma pomysłami, które miał na wierzchu”. - w Biuro odcinek „The Return” (2007), Andy śpiewa to Jimowi jako „Andy And The Tuna”.
