- Jerry Casale i Mark Mothersbaugh założyli Devo, gdy byli na Kent State University. Casale opowiedział Songfacts, jak ta piosenka powstała:
„Whip It”, jak wiele piosenek Devo, miał długą ciążę, długi proces. Teksty zostały napisane przeze mnie jako imitacja parodii Thomasa Pynchona w jego książce Tęcza Grawitacji . Parodiował limeryki i wiersze w rodzaju całkowicie amerykańskich, obsesyjnych, kultowych idei osobowości, takich jak Horatio Alger i „Jesteś nr 1, nie ma nikogo takiego jak ty”, które były bardzo zabawne i bardzo mądre. Pomyślałem: „Chciałbym zrobić coś takiego jak Thomas Pynchon”, więc pewnej nocy napisałem „Whip It”. Mark nagrał w swoim mieszkaniu kilka szkiców do pomysłów na piosenki i kiedy spotykaliśmy się codziennie, aby pisać, ćwiczyć i ćwiczyć, słuchaliśmy wszystkich fragmentów pomysłów. Miał tę taśmę, na której było około ośmiu rzeczy, a jedna z nich miała bardzo interesujący rytm perkusji, który stał się rytmem „Whip It”.
Potem trzy inne piosenki zawierały fragmenty tego, co stało się piosenką „Whip It”, tyle że miały różne sygnatury czasowe i różne tempa. Połączyłem je wszystkie w jedną kompozycję. Wszystkie części piosenki zostały połączone w jedną piosenkę. Potem zaczęliśmy nakładać na to teksty i spodobał nam się pomysł, jak to działa. Zaczęliśmy to ćwiczyć każdego dnia, aż doszliśmy do punktu, w którym naprawdę to polubiliśmy i pomyśleliśmy, że jest naprawdę zgryźliwy. Potem to nagraliśmy. Nie podobało nam się to ani bardziej, ani mniej niż inne piosenki, które robiliśmy, i nie mieliśmy pojęcia, że stanie się hitem. - „Whip It” zyskał duży impuls dzięki magazynowi branżowemu radiowemu Piątkowy poranek rozgrywający , którego wydawca Kal Rudman pokochał tę piosenkę. Po przeczytaniu o tym w FMQB , niektórzy reżyserzy programowi wprowadzili piosenkę w rotację i uzyskała świetny odzew, wywołując szum, który skłonił inne stacje do odtwarzania go. W wywiadzie dla Songfacts Casale powiedział: „Rozprzestrzenił się po całym kraju. Wszyscy DJ-e i ludzie, którzy ją słyszeli, zakładali, że to piosenka o bijatyce lub sadomasochizmie, więc pozwoliliśmy im tak myśleć. Nie chcieliśmy tego zrujnować i powiedzieć im prawdy, bo po prostu nie zrozumieliby prawdy.
- Kiedy MTV wystartowało w 1981 roku, mieli bardzo mało filmów do wyboru. Niektórzy europejscy i australijscy artyści tworzyli teledyski, ale bardzo niewielu pochodziło od artystów ze Stanów Zjednoczonych, a większość z nich to teledyski koncertowe. Devo przez jakiś czas kręcił ciekawe teledyski, ponieważ sądzili, że Laser Discs się przyjmą, i chcieli tworzyć krótkie filmy z muzycznymi ścieżkami dźwiękowymi, które ludzie mogliby na nich oglądać. Laser Discs nigdy się nie przyjęły, ale MTV to zrobiło, co dało temu filmowi dużą ekspozycję.
- Jerry Casale powiedział Songfacts o teledysku: „Zrobiliśmy do niego teledysk za jakieś 15 000 dolarów, który został nakręcony w naszym studiu prób. W pewnym sensie wyolbrzymiliśmy ten mit, że jest to piosenka o biczowaniu i sadomasochizmie. Postanowiliśmy, że kanał wideo stanie się popularnym nieporozumieniem i świetnie się przy tym bawiliśmy. To był jeden z nielicznych przypadków, w których Devo tak działało, zwykle zaczynaliśmy od wizualnego pomysłu lub historii i pisaliśmy muzykę, która by do tego pasowała. W tym przypadku pierwotnie nie mieliśmy pomysłu na wideo do „Whip It”, a kiedy ludzie zaczęli myśleć, że to piosenka o odwalaniu lub sadomasochizmie, mieliśmy te szarlatane książki, które zbieraliśmy ze sklepów ze starociami lub magazynów vintage które służyły jako inspiracja lub żarty. Był taki jeden magazyn, który znalazłem w sklepie w Santa Monica. Był to męski dziewczęcy magazyn z 1962 roku o nazwie Wahać się , Myślę.
Był artykuł o facecie, który był aktorem i wpadł w ciężkie czasy, nie dostawał już ról. Przeprowadził się z żoną do Arizony, otworzył ranczo dla gości i pobierał od ludzi pieniądze za przybycie na ranczo. Każdego dnia w południe w zagrodzie, dla rozrywki, zdzierał ubrania swojej żony za pomocą dwumetrowego bata. Uszyła kostiumy i poskładała je na rzepy. W magazynie ukazała się historia o tym, jaki był dobry i jak nigdy jej nie skrzywdził. Śmialiśmy się z tego tak bardzo, że powiedzieliśmy: „OK, to jest podstawa filmu. Poprosimy tych kowbojów, którzy piją piwo i kibicują Markowi, gdy jest na podwórku, zdejmując ciuchy pionierki, podczas gdy zespół gra w zagrodzie.
Wtedy nikogo to nie obchodziło. MTV właśnie wystartowało w trzech miastach, nakręciliśmy już pięć teledysków przed Whip It i nikogo to nie obchodziło. Nie było wokół niej przemysłu, nie było strażników, nie było nakazu dziobania, nie było komisarzy ds. wideo, nie było przedstawicieli mówiących: „Nie, nie możesz tego zrobić, nie pokażemy tego”. Nie było wystarczającej ilości pieniędzy ani władzy, żeby ktokolwiek się tym przejmował, więc byliśmy uważani za szalonych artystów, którzy robili szalone rzeczy. Więc zrobiliśmy teledysk i pewnego dnia zaczęliśmy go pokazywać na koncertach, a potem MTV zaczęło go odtwarzać”. - Na tę piosenkę wpłynął klimat polityczny. Mark Mothersbaugh powiedział Songfacts: „Właśnie odbyliśmy naszą drugą światową trasę, kiedy zaczęliśmy pisać nasz trzeci album. Jedyną rzeczą, którą byliśmy pod wrażeniem, którą zauważyliśmy na całym świecie, było to, że wszyscy byli całkowicie przerażeni amerykańską polityką i amerykańską polityką zagraniczną. W tym czasie dowodził Jimmy Carter. Pomyślałem o „Whip It” jako o piosence Dale Carnegie, „You Can Do It” dla Jimmy'ego Cartera.
- Był to jeden z pierwszych przebojów, w których głównym instrumentem był syntezator.
- Muzyka i teledyski Devo opierały się na koncepcji „De-Evolution”, co oznacza, że ludzkość cofa się. Ubrali się podobnie w swoich filmach, aby pokazać brak indywidualności na świecie. Powiedział Casale: „Myślę, że dużo Devo jest w „Whip It”. Jest tam Americana zmieszana z czymś groźnym, jest ironia i humor, jest haczyk i wielki taneczny beat, są ciekawe partie syntezatorowe, teksty, które nie są typowymi tekstami o rżnięciu się lub stracie dziecka. Chociaż nie próbowaliśmy, była to dość skoncentrowana dawka Devo w „Whip It”.
- Często uważany za zespół punkowy, Devo dodał kolejny wymiar do gatunku, czyniąc oprawę wizualną równie ważną jak muzyka. „Od początku, celowo, Devo było pomysłem multimedialnym” – powiedział Jerry Casale. „Nie było wtedy nazwy dla „sztuki performansu”. Ten termin nie istniał, chociaż myślę, że to właśnie robiliśmy, kiedy na to patrzę. Dokładnie tak, Devo reprezentowało postawę, punkt widzenia, filozofię. To było jak połączenie robienia filmów, teatru i najnowocześniejszych syntezatorów i rockowych bitów w jeden wielki występ z przesłaniem lifestylowym, które w zasadzie polegało na wystrzeganiu się bezprawnych autorytetów i myśleniu za siebie. Nie jest to pomysł rewolucyjny, ale okazuje się, że jest bardziej rewolucyjny, ponieważ wolności ludzi są powoli nadgryzane”.
- W 2003 roku wykorzystano to w reklamie mokrych mopów Swiffer. W ogłoszeniu kobieta sprząta dom Swifferem, wykonując ruchy robota, takie jak Devo. Kiedy widzi ją jej córka, która wydaje się być gotycką dziewczyną z gimnazjum, mówi: „Mam nadzieję, że to nie jest genetyczne”.
Uwagi Casale: „Koncepcją tej reklamy jest przepaść pokoleniowa, w której „Whip It” jest używany jako poniżanie matki dziewczyny. Utknęła w latach 80. i odpływa do Whip It, a dzieciak myśli, że jest dziwna i zawstydzona nią. To doskonale, że podczas gdy Devo, kiedy wyszliśmy, odnieśliśmy krytyczny sukces i byliśmy kochani przez ludzi, byliśmy prawie pomijani przez radio i MTV. MTV włączyło Devo około 1981 roku i przestało pokazywać różne rzeczy i nie chciało mieć z nami nic wspólnego. Powiedzieli: „Jeśli twoja piosenka nie jest hitem, nie odtwarzamy twoich filmów”. Śmieszne jest to, że nigdy nie zarobiliśmy żadnych pieniędzy, a tylko poprzez publikowanie teraz zarabiamy, jak na ironię z niewłaściwego powodu. Ale wbudowany w Devo był komentarz na temat tego, jak działa społeczeństwo i jak ludzie widzą rzeczy na różne sposoby, i nie ma jednego wyjaśnienia rzeczywistości i że ludzie nie podzielają jednej logicznej idei rzeczywistości. To tylko to potwierdza. Nie czujemy się źle z powodu tej odrobiny pieniędzy, która do nas spływa teraz, kiedy nigdy nie dostaliśmy, ponieważ oni wykorzystali te piosenki w okropny sposób. To prawie bardziej wywrotowe, ponieważ mówisz: „To nie może być, wszystko jest nie tak”. Używając go tak źle, stworzyli coś, co nas bawi, bawi. - Firma Proctor & Gamble, która stworzyła Swiffera, pierwotnie nakazała Devo ponowne nagranie tego w reklamie jako „Musisz to swiff”, ale ich prawnicy odkryli, że prawo autorskie do „Swiff It” i konsekwencje dla produktu mogą kosztować ich setki tysiące dolarów, więc zmienili tekst na „You must Swiffer”, żeby nie musieli mieć praw autorskich do „Swiff It”.
- Z powodu złej umowy wydawniczej, którą Devo zawarł w 1978 roku, kontrolują tylko prawa wydawnicze do swoich piosenek, a nie prawa do wykonywania nagrań. Kiedy zezwalają na wykorzystanie ich piosenek w reklamach, nalegają na ponowne ich nagranie, aby zachować wszystkie prawa do wykonywania. W reklamie Swiffer, czyli wokal Mothersbaugh z tekstami napisanymi przez Proctor & Gamble.
- Zostało to również wykorzystane w reklamach Gateway, Twix i Pringles. W reklamie Gateway prezes firmy prowadzi 18-kołowiec ze strzelbą do jazdy na krowie Gateway. Krowa produkuje płytę CD zatytułowaną „Cow Mix” i kiedy jej słuchają, włącza się, a prezes i krowa śpiewają. To ogłoszenie jest jednym z ulubionych Mothersbaugh.
- To był jedyny hit Devo, ale mają wielu zwolenników „Wielbicieli” i wpływ, który wykracza daleko poza ich sprzedaż. Większość innych utworów na rynku masowym pojawiła się, gdy zostały użyte w reklamach, takich jak „Piękny świat” dla Target. Od dawna są ulubieńcami studenckiego radia i cieszyli się odrodzeniem, gdy strumieniowanie sprawiło, że ich muzyka stała się bardziej dostępna.
Poza zespołem są również całkiem osiągnięci: Mothersbaugh i inni członkowie Devo założyli firmę o nazwie Muzyka Mutato która tworzy muzykę do filmów, programów telewizyjnych i reklam. Casale to odnoszący sukcesy reżyser, który pracował przy teledyskach Rush, The Foo Fighters, Soundgarden i wielu innych. - Tę piosenkę można odtworzyć w Osioł Konga dla konsoli Nintendo GameCube.
Mateusz - Milford, MA - Starsi śpiewacy, triole Del Rubio, sprawili, że ta piosenka stała się dużą częścią ich występu na scenie, wykonując ją na gitarach akustycznych. W latach 80. zagrali wiele występów w telewizji, zwykle występując w kiczowatym stylu i nosząc skąpe stroje.
- W 2013 roku zespół Love and Death, którego liderem był nu-metalowy zespół Briana Welcha, nagrał to w 2013 roku Pomiędzy tutaj a zagubionymi album. W ich wersji występuje Matt Baird z hard rockowego zespołu Arkanas Spoken. Welch wspominał Noisecreep: „Był w mieście podczas nagrywania i Jaren (Rauch, producent) o tym wspomniał. Powiedział, że fajnie byłoby mieć tam faceta, na który mógłby krzyczeć, więc całkowicie tego spróbowałem. Nie uwierzyłbyś, o dziewiątej rano wstał – słyszysz go porannym głosem iw ogóle, a my go tam po prostu wrzuciliśmy.
- Było to szczególnie widoczne w premierze drugiego sezonu Dziwniejsze rzeczy , „MADMAX”, kiedy dzieci idą do salonu gier.
