- Ta piosenka jest ogromną częścią historii muzyki, ponieważ jest pierwszym hitem nr 1 Hot 100 nagranym w Muscle Shoals w stanie Alabama, gdzie Aretha Franklin, Paul Simon, The Rolling Stones i wielu innych znanych muzyków nagrali później niektóre ze swoich klasycznych piosenek . To legendarna piosenka o miłości i wielki hit, ale historia jej pisania i nagrywania jest dość mroczna. Sledge, który zmarł w 2015 roku w wieku 74 lat, opowiadał bardzo kwieciste historie o wymyślaniu piosenki, ale Quin Ivy, który wyprodukował utwór, ma znacznie bardziej przyjemną historię.
Trochę tła: studio FAME w Muscle Shoals było prowadzone przez Ricka Halla i nabierało rozpędu w połowie lat 60. dzięki udanym nagraniom Jimmy'ego Hughesa, Joe Texa, The Tams i Joe Simona. Ivy była tam autorką piosenek, a także DJ-em w lokalnej stacji radiowej WLAY. W pobliżu założył własny sklep płytowy/studio nagraniowe o nazwie Norala Sound Studios, aby poradzić sobie z nadmiarem pracy, ponieważ tak wielu artystów chciało nagrywać w FAME.
W ciągu dnia Sledge był sanitariuszem w szpitalu Colbert County (Alabama), aw nocy śpiewał z miejscowym zespołem The Esquires Combo. Jak mówi Sledge, pewnej nocy podczas występu z The Esquires Combo był zdenerwowany kobietą – zerwanym związkiem – tak zdenerwowanym, że nie mógł się skoncentrować na muzyce, którą miał śpiewać. Był tak ogarnięty emocjami, gdy grupa rozpoczynała swój występ w klubie w Sheffield w stanie Alabama, że zwrócił się do basisty Calvina Lewisa i organisty Andrew Wrighta i zapytał ich, czy mogliby zagrać wolny podkład bluesowy – dowolny klawisz, ich wybór - do którego potrafił śpiewać. Po krótkiej konferencji (jedno źródło podało, że „konferencja” składała się ze spojrzeń i wzruszeń ramion), zespół zaczął grać, a Sledge przez około sześć minut puszczał piosenkę.
W historii Sledge'a Quin Ivy był na koncercie i zwrócił się do zespołu o dopracowanie piosenki i nagranie jej. Sledge mówi, że pracował nad tekstem z Lewisem i Wrightem i nagrał go w Norala Sound z producentem Ivy.
Studio dźwiękowe Quin Ivy było również sklepem płytowym, a Ivy mówi, że spotkał Sledge'a, gdy pewnego dnia piosenkarz wszedł do sklepu i został przedstawiony przez wspólnego przyjaciela. Sledge and The Esquires próbowali nagrać piosenkę w FAME, ale to nie zadziałało, więc tamtejszy inżynier, Dan Penn, wysłał ich do Norali, aby nagrali z Ivy, wraz z ich wielkimi organami B-3 dla Wrighta. To nagranie odniosło sukces, a piosenka została właściwie rozpowszechniona, gdy Ivy odtworzyła ją właścicielowi FAME, Rickowi Hallowi, który skontaktował się z Jerrym Wexlerem z Atlantic Records (który wiedział, że w Alabamie jest talent i powiedział Hallowi, aby zadzwonił do niego, jeśli jakiś znajdzie), który podpisał kontrakt z Sledge i wydał piosenkę, która stała się ogromnym hitem. - W wersji opowieści Sledge'a napisał piosenkę ze swoimi kolegami z zespołu Calvinem Lewisem i Andrew Wrightem, ale pozwolili im na wyłączność autorów, ponieważ dali mu możliwość zaśpiewania z całego serca. To, czy Sledge działał z dobroci swojego serca, czy nie miał nic wspólnego z pisaniem piosenki, jest kwestią dyskusyjną, ale uznanie za pisanie miało ogromne implikacje, co spowodowało niespodziankę dla Lewisa i Wrighta, którzy otrzymują tantiemy za każdym razem jest grany. Ponieważ piosenka była śpiewana przez wielu artystów, oni również dostają za nią wynagrodzenie. Jeśli był to gest dobrej woli Sledge'a, kosztował go miliony dolarów.
- Muzycy, którzy grali w tej piosence, to wielu tych samych facetów, którzy nagrywali w FAME, a później w Muscle Shoals Sound Studios, konkurencyjnym studiu, które zostało otwarte w 1969 roku. Wśród nich byli Spooner Oldham na organach, Marlin Greene na gitarze, Junior Lowe na basie i Roger Hawkins na perkusji.
- Wyszkoleni muzycy mogą stwierdzić, że rogi w tej piosence są rozstrojone, a to nie umknęło słuchowi Jerry'ego Wexlera z Atlantic Records. Odesłał oryginalną wersję, aby można było to naprawić, ale poprawka nigdy nie trafiła na półki. David Hood, który został basistą w Muscle Shoals Rhythm Section, powiedział Songfacts: „Wexler uważał, że rogi w oryginalnej wersji były rozstrojone – i były – i chciał, żeby je zmienili. Wrócili do studia i zmienili waltornie, poprosili różnych waltornistów do grania na nim. Ale potem taśmy się pomieszały i Atlantic wypuścił ich oryginalną wersję. Więc to jest hit.
- Percy Sledge powiedział, że kiedy pierwotnie to śpiewał, miał na myśli Lizz King, swoją dziewczynę od trzech lat, która opuściła go dla pracy modelki w Los Angeles. Powiedział Sledge: „Nie miałem żadnych pieniędzy, aby ją ścigać, więc nie mogłem nic zrobić, aby spróbować ją odzyskać”.
- Rok po wydaniu tego utworu Procol Harum wykorzystał niezwykłą progresję akordów jako podstawę swojej piosenki ' Bielszy Odcień bieli '
- Ta piosenka miała zupełnie inny tytuł i znaczenie, kiedy się zaczęła. Sledge wspominał w 2010 roku: „Kiedy na początku napisałem piosenkę, nosiła tytuł „Dlaczego zostawiłeś mnie kochanie”. I zmieniłem to z tego na „Kiedy mężczyzna kocha kobietę”. Po prostu to odwróciłem. Quin powiedział mi, że gdybym miał napisać tekst wokół tej melodii i wyrażenia, które użyłbym w „Dlaczego zostawiłeś mnie kochanie”, wierzył, że byłby to hit. W tamtym czasie był jednym z najlepszych dżokejów. Rzeczywiście, zapytał mnie, czy mam na to jakiś tekst. Powiedział: „To jest to! Napisz historię wokół tego tytułu! Cóż to byłaby za piosenka z tym uczuciem, które miałeś! To była piosenka, która miała być. Nie chodziło tylko o to, co zrobiłem; to muzycy, producent, chórzyści, we właściwym czasie”.
- W 1987 roku użyto go w Reklamy Levi's w Anglii. Został ponownie wydany, aby wykorzystać ekspozycję i trafił na drugie miejsce w Wielkiej Brytanii, za ' Pozostań przy mnie ”, autorstwa Bena E. Kinga, który został wykorzystany w tej samej serii reklam. To było nr 4 w Wielkiej Brytanii, kiedy zostało wydane po raz pierwszy w 1966 roku, ale reklamy Levi's przyciągnęły go do nowej publiczności i zdobył jeszcze wyższą pozycję na listach przebojów.
- To był numer 1 w USA hit dla Michaela Boltona w 1991 roku. To jeden z wielu klasyków Soulu, które Bolton opisał.
- To był zdecydowanie największy hit Sledge i jego jedyny Top 10 w Wielkiej Brytanii lub USA. Jego kolejnym wydawnictwem był „Warm and Tender Love”, który zajął 17 miejsce w USA, 34 miejsce w Wielkiej Brytanii. Jego drugim największym hitem w USA był „Take Time to Know Her” z 1968 roku.
- Wersja Bette Midler była hitem numer 35 w USA w 1980 roku. Luba skomponował tę piosenkę w 1988 roku. Kolega Kanadyjczyk Burton Cummings również ją nagrał.
Brian - Melfort, Sask, Kanada - Sledge wykonał to podczas ceremonii wprowadzającej, kiedy wszedł do Rock and Roll Hall of Fame w 2005 roku. Śpiewał to jako hołd dla swojej żony Rosy i umieścił jej imię w tekście.
- To bardzo popularna piosenka weselna i była szczególnie skuteczna, jeśli Sledge pojawił się, by ją zaśpiewać. Tak się stało, gdy gitarzysta E Street Band Steven Van Zandt poślubił Maureen Santora 31 grudnia 1982 roku w Stone Pony w Asbury Park w stanie New Jersey.
Bertrand - Paryż, Francja - To była wielka piosenka w czasie wojny w Wietnamie i bardzo popularna wśród wielu amerykańskich żołnierzy. Pojawił się w filmie wojennym z 1987 roku Pluton żołnierzy , co pomogło ożywić piosenkę.
- Było więcej dopracowanych nagrań tego utworu po wysłaniu pierwszej wersji do Atlantic Records, więc różni faceci mogli grać na różnych ujęciach i trudno powiedzieć, kto znalazł się w finalnym miksie. Jest prawdopodobne, że Larry Cartwright, który jest wymieniony na oryginalnym albumie, grał na basie w co najmniej jednej wersji utworu. Jego żona Anita mówi nam, że Larry na nim grał i była to jego ulubiona ze wszystkich piosenek, nad którymi pracował, w tym kawałki Marvina Gaye'a, Wilsona Picketta i wielu innych znakomitych. Larry powiedział, że ostatecznie okazało się to najbardziej uduchowionym nagraniem, na jakim kiedykolwiek grał, i „Było w tym coś magicznego”. Inne utwory, na których grał Larry to „Heard it through the Grapevine”, „Mustang Sally” (w którym również śpiewał jako podkład), „Working in a Coal Mine”, „Soul Man”, „Willie and the Hand Jive”, „Raining”. W moim sercu”, „Cry Baby”, „O północy” i „Bony Maronie”.
- Wśród wielu wielbicieli tej piosenki jest John Fogerty. Zapytany, jaką piosenkę chciałby napisać, bez wahania odpowiedział: „Kiedy mężczyzna kocha kobietę”.
- Kiedy mężczyzna kocha kobietę to tytuł filmu z 1994 roku, w którym występują Andy Garcia i Meg Ryan, o mężczyźnie, który zmaga się z alkoholizmem swojej żony. Piosenka znajduje się na ścieżce dźwiękowej.
- Zostało to przedstawione w reklamie mrożonej pizzy Tony'ego jako „Kiedy mężczyzna kocha pizzę”.
- Wokalistkami w „When A Man Loves A Woman” były Jeanie Greene, Donna Thatcher, Mary Holliday i Susan Pilkington. Greene była żoną Marlina Greene'a, który grał na gitarze w utworze. Thatcher, jej dobra przyjaciółka, poślubiła później Keitha Godchaux, przyjęła imię Donna Jean Godchaux i została członkiem Grateful Dead. Pilkington i Holliday byli studentami Auburn, którzy zostali wezwani na sesję.
„Całość, która wydarzyła się z Percym, była bardzo, bardzo organiczna” – powiedziała Songfacts Donna Jean Godchaux. „To była magia w Muscle Shoals, która połączyła się i nagle oto ta ogromna przebojowa płyta nagrana w tym małym północno-zachodnim miasteczku w Alabamie”.
Godchaux, Greene, Mary Holliday i jej siostra Ginger Holliday zaśpiewały później w piosenkach Elvisa Presleya 'Suspicious Minds' i ' W getcie '
