- Ta piosenka została zainspirowana pożarem w kasynie w Montreux w Szwajcarii 4 grudnia 1971 roku. Głowica maszyny tam album zaraz po koncercie Franka Zappy, ale podczas występu Zappy ktoś strzelił z flary w sufit, co podpaliło to miejsce.
Deep Purple było na widowni podczas koncertu, a główny wokalista Ian Gillan przypomina sobie, że ktoś siedzący za nim wystrzelił dwie flary, które wylądowały w górnym rogu budynku i szybko go podpaliły. Zappa zatrzymał program i pomógł zapewnić uporządkowane wyjście.
Deep Purple obserwował płomień z pobliskiej restauracji, a kiedy ogień wygasł, warstwa dymu pokryła Jezioro Genewskie, które kasyno przeoczyło. Ten obraz podsunął basistowi Rogerowi Gloverowi pomysł na tytuł utworu: „Smoke On The Water”, a Gillan napisał tekst o ich sadze, nagranej Głowica maszyny album.
Zespół został przeniesiony do Grand Hotelu w Montreux, gdzie nagrał album za pomocą mobilnego studia Rolling Stonesów. Potrzebowali jeszcze jednej piosenki, więc stworzyli „Smoke On The Water” używając tekstów Gillan i gitarzysty riffów Ritchiego Blackmore'a. W efekcie powstała piosenka opowiadająca historię tych dziwnych wydarzeń zaledwie kilka dni po ich wydarzeniu – sesje nagraniowe odbyły się w dniach 6-21 grudnia.
W wywiadzie dla Songfacts z Gillanem wyjaśnił: „Ustawiliśmy sprzęt na korytarzach i korytarzach hotelu, a mobilna ciężarówka Rolling Stonesów była z tyłu z bardzo długimi kablami wpadającymi przez okna. Staraliśmy się jak najlepiej odtworzyć atmosferę w sensie technicznym. A kiedy poszliśmy pisać teksty, ponieważ brakowało nam materiału, pomyśleliśmy, że to „dodatek”. To była tylko panika w ostatniej chwili.
Tak więc riff i podkład został nagrany pierwszego dnia jako swego rodzaju próba dźwięku. Nie było tekstów. Inżynier powiedział nam ostatniego dnia: „Człowieku, brakuje nam kilku minut na album”. Więc wykopaliśmy go, a Roger i ja napisaliśmy biograficzną relację z tworzenia płyty: „Wszyscy przybyliśmy do Montreux…”.
Sesja, podczas której podkładali podkład, miała miejsce w klubie tanecznym w Montreux zwanym Pavilion, gdzie próbowali nagrywać po spaleniu kasyna. Utwór „Smoke On The Water” był tam wszystkim, co osiągnęli, ponieważ miejscowi skarżyli się na hałas, a policja ich zamknęła. Reszta albumu, wraz z wokalem „Smoke On The Water”, została nagrana w Grand Hotelu. - Frank Zappa, o którym mowa w tekście, stracił cały swój sprzęt w ogniu. Kilka dni później złamał nogę, gdy fan wciągnął go w tłum na koncercie w Anglii. To skłoniło Iana Gillana do powiedzenia „Złam nogę, Frank” do mikrofonu po nagraniu tego dla programu BBC w 1972 roku.
- Basista Deep Purple, Roger Glover, miał pewne wątpliwości co do tytułu: wiedział, że jest świetny, ale niechętnie go używał, ponieważ brzmiał jak piosenka o narkotykach.
- Ritchie Blackmore ma upodobanie do muzyki renesansowej, którą pisze i wykonuje w swoim duecie Blackmore's Night. Mówi, że po raz pierwszy zainteresował się formą w 1971 roku, kiedy zobaczył program BBC o nazwie Żony Henryka VIII i że rzeczywiście w „Smoke On The Water” jest ślad renesansu. „Riff jest zrobiony w kwartach i kwintach – średniowieczna skala modalna” – wyjaśnił na MySpace Music. „To sprawia, że wydaje się bardziej mroczny i złowieszczy. Nie tak, jak dzisiejsze tercje muzyki pop.
- Zespół nie myślał, że to będzie hit i rzadko grał to na żywo. Kiedy jednak to zrobili, wywołało to ogromną reakcję. Na swoim albumie koncertowym z 1972 roku dołączyli wersję na żywo z koncertu w Osace Wykonane w Japonii , który był ogromnym sprzedawcą. Album został wydany w Ameryce w kwietniu 1973 roku, ponad rok później Głowica maszyny został tam wydany. Dzięki temu piosenka zyskała na popularności i przekonała ludzi Deep Purple do wydania jej singla w Ameryce w maju. Piosenka zajęła 4 miejsce w Stanach Zjednoczonych dopiero 28 lipca 1973; w tym czasie Deep Purple wydało kolejny album ( Kim myślimy, że jesteśmy ) i skład Mark II, który nagrał piosenkę, rozpadł się, a Ian Gillan i Roger Glover opuścili zespół.
- „Funky Claude”, jak w tekście „Funky Claude wbiegał i wyciągał dzieciaki z ziemi”, to Claude Nobs, człowiek, który pomógł uratować kilka osób z pożaru i znalazł inny hotel, w którym mógłby zostać zespół. Jest współzałożycielem prestiżowego Montreux Jazz Festival.
Nobs wyjaśnił Gibson.com, jak ta piosenka powstała z popiołów: „Deep Purple obserwowali cały ogień z okna swojego hotelu i powiedzieli: „O mój Boże, spójrz, co się stało. Biedny Claude i nie ma już kasyna! Mieli zagrać koncert [w kasynie] i tam nagrać nowy album. W końcu znalazłem miejsce w małym opuszczonym hotelu obok mojego domu i zrobiliśmy dla nich tymczasową pracownię. Pewnego dnia przyszli na kolację do mojego domu i powiedzieli: „Claude, zrobiliśmy ci małą niespodziankę, ale nie będzie jej na albumie. To utwór zatytułowany „Smoke On The Water”. Więc go posłuchałem. Powiedziałem: „Jesteś szalony. To będzie wielka rzecz. Teraz nie ma na świecie gitarzysty, który by nie wiedział [nuci riff]. Powiedzieli: „Och, jeśli wierzysz, więc umieścimy to na albumie”. Właściwie jest to bardzo dokładny opis pożaru w kasynie, Franka Zappy wyprowadzającego dzieci z kasyna, a każdy szczegół w piosence jest prawdziwy. Tak się naprawdę stało. W środku piosenki jest napisane: „Funky Claude wyciągał ludzi z budynku”, a kiedy spotykam wielu muzyków rockowych, wciąż mówią: „Och, nadchodzi Funky Claude”. - W ostatnim wersecie Ian Gillan śpiewa o nagraniu piosenki w Grand Hotelu: „Z kilkoma czerwonymi światłami i kilkoma starymi łóżkami”. Powiedział Songfacts, co to oznacza: w hotelu było zbyt jasno, więc włożyli czerwone żarówki, aby rozwiązać problem z oświetleniem. Innym problemem była akustyka, więc improwizowały nasiąkanie dźwiękiem, używając materacy jako przegród dźwiękowych.
- Strona b singla była kolejną wersją piosenki, nagraną na żywo w Japonii.
- W 1989 roku byli członkowie Ritchie Blackmore i Ian Gillan wydali nową wersję z Robertem Plantem, Brianem Mayem i Brucem Dickinsonem. Nazwali projekt „Rock Aid Armenia”, z którego dochód przeznaczony jest dla ofiar trzęsienia ziemi w Armenii.
- Fender.com zapytał Ritchie Blackmore, jak wymyślił słynny riff. Odpowiedział: „Ian Paice (perkusista Deep Purple) i ja często jammowaliśmy, tylko we dwoje. To był wtedy naturalny riff do grania. To była pierwsza rzecz, jaka przyszła mi do głowy podczas tego jamu.
- Deep Purple przeszło kilka zmian w składzie, ale „Smoke On The Water” pozostał na ich setliście, ponieważ był zbyt popularny, by nie grać. Po odejściu wokalisty Iana Gillana w 1973 roku, David Coverdale zaczął śpiewać. Tommy Bolin otrzymał zadanie gry na gitarze, kiedy przejął Blackmore w 1975 roku. Blackmore wrócił do Deep Purple w latach 1984-1993; w 1994 roku ich nowym gitarzystą został Steve Morse. Kiedy Songfacts rozmawiał ze Stevem Morse'em o wykonaniu tej piosenki na żywo, powiedział: „W utworze, którego nie napisałem, jak „Smoke On The Water”, staram się wytyczyć granicę między hołdem, szacunkiem i oryginalnością. Tak więc, powiedzmy, na solówce, trochę to wyjmuję i robię to po swojemu, a potem przywracam bardziej do oryginału i zawijam z zagrywką, którą wszyscy rozpoznają. To mniej więcej tyle, ile mogę komuś zasugerować, ponieważ w ludzkich umysłach zakorzenione są wspomnienia o piosence.
- Słynny riff gitarowy jest wykonywany w filmie Jacka Blacka z 2003 roku Szkoła rocka .
Brett - Edmonton, Kanada - 3 czerwca 2007 roku w Kansas City w stanie Kansas 1721 gitarzystów zebrało się, aby wspólnie zagrać tę piosenkę i pobić rekord w liczbie gitarzystów grających jednocześnie. Zagrano całą piosenkę, choć solówkę zagrała tylko jedna gitara prowadząca. Na imprezę przyjechali gitarzyści aż ze Szkocji. Imprezę zorganizowała radiostacja KYYS.
Trudno jednak konkurować z outsourcingiem, a rekord został pobity 26 października 2007 r., kiedy 1730 gitarzystów zebrało się w Shillong w Indiach, aby wystąpić „ Pukanie do drzwi niebios ' - Zostało to wykorzystane w reklamach ciężarówek Dodge. Piosenka gra na szafie grającej, na którą patrzy facet w sklepie z antykami. Jego żona stawia na swoim i zamiast tego zabierają do domu mebel – chodzi o dużą ładowność ciężarówki.
Bertrand - Paryż, Francja - Według wywiadu z Ianem Gillianem na VH1 Klasyczne albumy: Machine Head , zespół nie miał dużo pieniędzy podczas nagrywania tego albumu i wynajmował studio nagraniowe. Zostali obok, kiedy mieli wyjść. Kiedy nagrywali tę piosenkę, policja pukała do drzwi studia, żeby ich wyrzucić.
Ben - Baltimore, MD - W ankiecie przeprowadzonej w 2008 roku wśród uczniów szkół muzycznych z całego Londynu, ten zwyciężył w plebiscycie na najlepszy riff gitarowy w historii. Nirvana ' Pachnie jak Teen Spirit ' zajęła drugie miejsce, a trzecie ' Walk This Way ' Aerosmith.
- Według Czasy londyńskie Ritchie Blackmore wstydził się zaprezentować tę piosenkę innym członkom Deep Purple, ponieważ była to taka neandertalska melodia dla gitarzysty jego kalibru.
- Tekst „Szwajcarski czas uciekał” oznaczał, że ich wizy wkrótce wygasną. Napisali piosenki i nagrali je w ciągu kilku tygodni.
Ed – Kanton, Ohio - Wielu początkujących próbuje na tym grać, kiedy bierze do ręki gitarę i zwykle gra na niej źle. Oto jak: Użyj otwartych struny G i D jako punktu wyjścia i szarp struny każdym palcem, a nie kilofem. Wiele osób gra to z piątego progu struny A i D, co jest błędne.
Glen - Auckland, Nowa Zelandia - W odcinku „Weekend u Burnsie” z 2002 roku Simpsonowie Słyszymy, jak Homer nuci do tej piosenki po tym, jak używa leczniczej marihuany.
Jeff - Hudson, MA - U Stephena Kinga łapacz snów (2001), postać wspomina utratę dziewictwa przez tę piosenkę na imprezie braterskiej.
- Pat Boone omówił to dalej W metalowym nastroju w 1997 roku. Na albumie wykonywał heavy metalowe piosenki z instrumentami smyczkowymi i fortepianami, ale w tym przypadku zachował słynny riff gitarowy, a nawet pozwolił na solówkę. Poza tym jest to bardzo jazzowa okładka.
W wywiadzie Songfacts z Boone'em powiedział: „Ritchie Blackmore grał na gitarze na moim nagraniu – swojej piosenki. Musiał to zrobić z utworem, który wysłaliśmy mu w Niemczech, gdzie nagrywał w jakimś zamku. Zagrał część zagrywek gitarowych w „Smoke on the Water”, ale drugą częścią jest Dweezil Zappa na Hendrix Stratocaster. To było bardzo autentyczne. Bardzo poważnie traktowałem te piosenki jako dobrą muzykę - z aranżacjami jazzowymi big bandu. - Mówiąc o zaletach utworu jako materiału na żywo, Roger Glover powiedział w: Metalowy młotek „Myślę, że „Smoke On The Water” jest największą piosenką, jaką Purple kiedykolwiek będzie miał, i zawsze jest presja, żeby ją zagrać, i nie jest to najlepsza piosenka na żywo, to dobra piosenka, ale jakoś się przez nią przedzierasz. Ekscytacja pochodzi od publiczności. I zawsze pojawia się obawa, że Ritchie (Blackmore) nie będzie chciał tego zrobić, ponieważ prawdopodobnie ma już tego dosyć.
