- Jedna z najbardziej radosnych piosenek, jakie kiedykolwiek nagrano, „Send Me On My Way” nigdy nie była wielkim hitem, ale mniej więcej dekadę po wydaniu trafiła do różnych mediów, by przekazać przyjemną podróż. Pojawił się w filmach Matylda oraz Epoka lodowcowa , w programach telewizyjnych Gdakanie oraz Nowa dziewczyna , a także we wszechobecnych reklamach Enterprise Rent-A-Car, które zbudowały kampanię reklamową wokół piosenki.
Rusted Root miał wówczas siedmiu członków i wszyscy dzielili się autorem piosenek na ten jeden. Tekst napisał ich frontman Michael Glabicki, a inni członkowie - Liz Berlin, John Buynak, Jim Dispirito, Jim Donovan, Patrick Norman i Jennifer Wertz - przyczynili się do powstania utworu. Głabicki opowiedział nam o pisaniu piosenki: „Pamiętam, jak w ciągu dnia wszedłem prosto do naszego studia. Pamiętam, że było bardzo słonecznie. Mieliśmy w tym magazynie te wielkie okna i świeciło słońce, a jak tylko wszedłem, wziąłem gitarę i zacząłem ją pisać. To było po prostu bardzo, bardzo szczęśliwe uczucie. Czuło się, że w pokoju jest dużo szczęścia. Niezależnie od tego, czy było to przedłużenie mnie, czy coś innego, co było bardzo szczęśliwe, po prostu to czułeś. Zupełnie jak super szczęśliwe uczucie. (Oto nasz pełny wywiad z Michałem Głabickim .) - Ta piosenka zawiera najsłynniejsze solo gwizdka groszowego, odkąd Morris Goldberg użył go w „You Can Call Me Al” Paula Simona. Zagrał go członek zespołu Rusted Root, John Buynak (Johnny B.). Michael Glabicki opowiedział nam, jak to się stało: „Kiedy po raz pierwszy poszedłem się z nim spotkać i posłuchać muzyki, było to trochę jak wizyta u Hobbita. Miał te wszystkie małe zabawki leżące dookoła i po prostu losowo podskakiwał i podnosił różne drobiazgi, czy to był flet, saksofon, gwizdek, czy małe perkusje, które rozłożył w swoim mieszkaniu. Nie sądzę, żeby uważał się wtedy za muzyka, ale po prostu miał w sobie tę wspaniałą energię światła.
Kiedy poprosiłem go o dołączenie, chodziło głównie o flety i instrumenty dęte drewniane. Był jak mały czarodziej, podniósł te rzeczy i po prostu się nimi bawił. I kiedy po raz pierwszy usłyszał tę piosenkę, była trochę głupia. Wszyscy byli szczęśliwi - w pokoju panowała radosna atmosfera. Jenn (Wertz) mówiła: „W drodze, w drogę”, naprawdę głupio. A Johnny podniósł gwizdek i tańczyli ten mały głupkowaty taniec i po prostu bawili się i śmiali z tego. Tak powstała część z gwizdkiem groszowym. - W tej piosence jest kilka fraz, które, jeśli wystarczająco mocno wierzysz, mogą tworzyć prawdziwe słowa, ale tak naprawdę są tylko zmyślone. Jedna część brzmi jak „Oohmaseeyou”, a druga jak „Mamasaydobeddyalong”. Michał Głabicki mówi, że te słowa nie mają racjonalnego sensu. Wyjaśnił: „Byłem w trakcie wymyślania tekstów, które po prostu brzmiały tak dobrze i czuły się tak dobrze, że miały własne znaczenie, którego nie można było ulepszyć, czyniąc je słowem. Więc go zostawiłem.
- Wpływ na tę piosenkę miała Toni Childs, amerykańska piosenkarka, która w swojej pracy wykorzystuje wiele afrykańskich dźwięków. Podobnie jak Rusted Root, miała tylko jeden wpis na Hot 100 („Don't Walk Away”, 1988), a także uplasowała się na miejscu 72.
- Okrutne słońce był debiutanckim albumem Rusted Root z 1992 roku i zawierał pierwszą wersję tej piosenki. Dwa lata później na ich drugim albumie znalazła się nowa wersja Kiedy się obudziłem , który znalazł się na listach przebojów (nie trafił na listy dopiero rok po wydaniu albumu). Bardzo dobrze radził sobie z tłumem z college'u i przez chwilę wyglądało na to, że zespół będzie podążał trajektorią Blues Traveler i Dave Matthews Band, ale „Send Me On My Way” nigdy nie doczekało się wystawienia „What You Say” czy „Run-Around” i nigdy nie zostali gwiazdami radia ani gwiazdami.
Odnosząc się do sukcesu piosenki, Michael Głabicki powiedział nam: „Dotarła do dużej części stacji radiowych w całych Stanach Zjednoczonych. I myślę, że tak naprawdę to się stało na kampusach uniwersyteckich. Rozpowszechniono ją ustnie i tylko przez studentów. Myślę, że tak naprawdę piosenka miała swój fundament. Ale dostaliśmy dość znaczące słuchowisko radiowe, więc była też ta jego część. Myślę, że nie chodziło bardziej o to, by być sprzedawanym w określony sposób, ale raczej o branżę i to, jak branża była na krawędzi drastycznych zmian w tamtym momencie”. - Oryginalna wersja na Okrutne słońce biegnie 4:57. 1994 Kiedy się obudziłem wersja została skrócona do 4:19 i zredagowana do 3:56 dla singla. Bill Bottrell, który był współpracownikiem Sheryl Crow przy jej debiutanckim albumie Wtorkowy Klub Muzyczny , wyprodukowany Kiedy się obudziłem , w tym zaktualizowaną wersję „Wyślij mnie w moją stronę”.
