Psycho Killer przez Gadające Głowy

Ta piosenka przenosi nas w głowę obłąkanego mordercy. Zaczęło się, gdy wokalista David Byrne postanowił napisać coś w stylu Alice Coopera, którego szokujący rock był wściekły. Byrne zaczął od pierwszego wersetu, który wprowadza niebezpieczną paranoję:

Wydaje mi się, że nie mogę stawić czoła faktom
Jestem spięta i zdenerwowana i nie mogę się zrelaksować
Nie mogę spać, bo moje łóżko się pali
Nie dotykaj mnie, jestem prawdziwym przewodem na żywo

Reszta tekstu jest jeszcze bardziej kapryśna, a ten facet przyznaje, że jest zabójcą psychicznym i ostrzega nas, żebyśmy uciekali. Skończyło się na tym, że była znacznie bardziej introspekcyjna niż większość piosenek Alice'a Coopera, ale równie wiarygodna: podczas gdy Cooper jest zupełnie innym facetem poza sceną (Vince Furnier), Byrne naprawdę jest niezręcznym społecznie geniuszem, którego przedstawia podczas występów. Nigdy nikogo nie zabił (o którym wiemy), ale może przekonująco zamieszkać w postaci.

To była pierwsza piosenka Talking Heads. Został napisany w 1973 roku w Rhode Island School of Design (RISD), gdzie David Byrne i perkusista Chris Frantz mieli zespół o nazwie The Artistics. Kiedy Byrne zaprezentował piosenkę, wyjaśnił, że chce mieć sekcję japońską na moście, ale kiedy poprosił dziewczynę, która mówiła w tym języku, aby wymyśliła kilka morderczych słów, co zrozumiałe, przestraszyła się. Dziewczyna Frantza, Tina Weymouth, mówiła po francusku, więc zamiast tego kazali jej napisać francuską część na most. Zainspirowała się postacią Normana Batesa w thrillerze Alfreda Hitchcocka z 1960 roku Psycho , co wpłynęło na następny werset:

Rozpoczynasz rozmowę, której nie możesz nawet dokończyć
Dużo mówisz, ale nic nie mówisz
Kiedy nie mam nic do powiedzenia, moje usta są zapieczętowane
Powiedz coś raz, po co to powtarzać?

Byrne włączył do refrenu francuską linijkę: „Qu'est-ce que c'est?” (co oznacza „Co to jest?”) i podążyła za nią z jąkającym się ostrzeżeniem:

Fa-fa-fa-fa-fa-fa-fa-fa-fa-o wiele lepiej
Uciekaj, uciekaj, uciekaj, uciekaj, uciekaj, uciekaj, uciekaj

Efektem końcowym jest jedna z najsłynniejszych piosenek o psychopatycznym mordercy, inspirowana dwoma probierzami gatunku: Alice Cooperem i filmem Psycho .

Sekcja francuska w Moście z grubsza przekłada się na:

Co zrobiłem tamtej nocy?
Co powiedziała tamtej nocy?
Realizując moje nadzieje
Rzucam się ku chwalebnemu przeznaczeniu

To pokazuje, że zabójca-psychika bierze na cel kobietę, tak jak zrobił to Norman Bates Psycho .

David Byrne i Chris Frantz zagrali to kilka razy w 1974 ze swoim zespołem The Artists. Później w tym samym roku, kiedy Frantz i Tina Weymouth ukończyli RISD (z dyplomem z malarstwa), zamieszkali razem z Byrne w slumsach mieszkaniu w Nowym Jorku. Tina została ich basistą, a nową grupę nazwali Talking Heads. Począwszy od maja 1975 roku, zagrali kilka koncertów na otwarciu klubu CBGB dla Ramones. „Psycho Killer” i kilka innych oryginałów, w tym „Warning Sign” i „Love Goes to Building on Fire”, znalazły się na ich setliście, uzupełnionej okładkami takimi jak „96 Tears”. Zwrócili uwagę różnych wytwórni płytowych i ostatecznie podpisali kontrakt z Sire Records. Po dołączeniu do grupy gitarzysty Jerry'ego Harrisona wydali swój debiutancki album, Gadające Głowy: 77 , w 1977. Wydany jako singiel „Psycho Killer” był ich pierwszym hitem, osiągając 92 miejsce w marcu 1978.
Uznana przez Davida Byrne'a, Chrisa Frantza i Tinę Weymouth, jest to jedyna piosenka na debiutanckim albumie Talking Heads, która nie jest wymieniona jako solowa kompozycja Byrne'a. Pisanie piosenek szybko stało się punktem zapalnym w zespole, ponieważ Byrne stał się punktem centralnym i sprawiał wrażenie, że sam pisał wszystkie piosenki. Frantz twierdzi, że napisał drugą zwrotkę do „Psycho Killer”, ale Byrne zbagatelizował jego wkład w piosenkę, mówiąc: Mojo „Chris i Tina pomogli mi przy niektórych francuskich rzeczach”.

Część „fa fa fa” przypomina piosenkę Otisa Reddinga „Fa-Fa-Fa-Fa-Fa (smutna piosenka)”. Redding i inni śpiewacy soul mieli duży wpływ na Talking Heads.
The Tom Tom Club, grupa prowadzona przez byłych Talking Heads Tinę Weymouth i Chrisa Frantza, często grają to na swoich koncertach, a Tina śpiewa główną rolę. Pierwszy singiel Tom Tom Club, „Wordy Rappinghood”, również zawiera kilka francuskich tekstów skomponowanych przez Weymouth.
„Psycho Killer” był punktem zwrotnym dla Davida Byrne'a, ponieważ uświadomił mu, że dla jego ekscentrycznych piosenek była publiczność. W tamtym czasie uważał ją za „głupawą piosenkę”, ale nie było wątpliwości, że ma to związek z publicznością. Piosenka udowodniła również, że Bryne, Frantz i Weymouth mogą razem tworzyć piosenki; po jej napisaniu Byrne i Frantz napisali „Warning Sign”, który znalazł się na drugim albumie Talking Heads.
Wiolonczele sprawiają, że wszystko brzmi bardziej nikczemnie, więc grupa nagrała wersję akustyczną z Arthurem Russellem grającym na tym instrumencie. Został wykorzystany jako druga strona singla i pojawia się na niektórych kompilacjach.
Latem 1977 roku, na kilka miesięcy przed wydaniem tej piosenki, naprawdę żył psychozabójca. David Berkowitz, „Syn Sama”, przeraził nowojorczyków, zanim został złapany 10 sierpnia po zabiciu sześciu osób. Wielu podejrzewało, że piosenka była o nim, ale została napisana znacznie wcześniej.
Film Gadające Głowy z 1984 roku Przestań mieć sens , wyreżyserowany przez Jonathana Demme, zaczyna się od wejścia na scenę Davida Byrne'a z boomboxem, a następnie wykonaniem „Psycho Killer” na gitarze akustycznej przy akompaniamencie nagranej wcześniej ścieżki rytmicznej z taśmy. W następnej piosence, 'Heaven', dołącza basista Tina Weymouth. Perkusista Chris Frantz wchodzi do „Dziękuję za wysłanie mi anioła”, Jerry Harrison uzupełnia zespół, gdy wykonują swoją czwartą piosenkę „Found A Job”

„Psycho Killer” pojawia się również na ich albumie koncertowym z 1982 roku Nazwa tego zespołu to gadające głowy .
W pewnym momencie producent Tony Bongiovi wziął z kuchni w studiu nóż do rzeźbienia i poprosił Byrne'a, aby trzymał go podczas śpiewania, aby mógł wejść w postać. On odmówił.

Według Chrisa Frantza, Bongiovi, który został im przydzielony przez ich wytwórnię, był tak trudny w pracy, że zespół zwoływał wieczorne sesje bez niego, wykorzystując inżyniera Eda Stasium do nagrywania i ułatwiania.
Artyści, którzy wykonali cover tej piosenki, to Barenaked Ladies, Phish, Brand New, Local H i Velvet Revolver.
Przebój Seleny Gomez z 2017 roku „Bad Liar” sampluje linię basu z tego utworu. David Byrne nie ma z tym problemu. „Miałbym problem, gdyby ktoś wziął, powiedzmy” To musi być to miejsce „, która jest bardzo osobistą piosenką miłosną” – powiedział Toczący Kamień . – Poza tym, tak, zmień przeznaczenie rzeczy.
Chris Frantz uważa ten utwór za ostateczną piosenkę Talking Heads, „ponieważ wszystko jest pomieszane”. Powiedział Songfacts: „To trochę szalone i trochę funky. To trochę jak Alice Cooper spotyka Sama i Dave'a. To trafia w sedno.