- Crazy Horse jest najbardziej znany jako zespół wspierający Neila Younga, ale w 1971 roku wydali swój debiutancki album, który udowodnił, że potrafią wytrzymać samodzielnie. Siłą twórczą w grupie był Danny Whitten, ich gitarzysta rytmiczny i główny wokalista.
Whitten napisał tę piosenkę, która jest wzruszającą balladą o człowieku tak załamanym, że nie chce mówić o swoim bólu, prosząc kochanka, by po prostu posłuchał jego serca.
Whitten walczył wówczas z uzależnieniem od heroiny i zmarł rok później, gdy 18 listopada 1972 przedawkował valium i alkohol.
Nils Lofgren, który był również w Crazy Horse, wspomina w książce 1000 brytyjskich hitów nr 1 Jon Kutner i Spencer Leigh: „Danny był bardzo uduchowionym i dobrym człowiekiem i to on wciągnął mnie w Crazy Horse. Uwielbiałem jego piosenkę „I Don't Want To Talk About It” i myślę, że jest to jedna z najlepszych ballad w historii. Ma bardzo niepokojący tekst i zawiera dwie linijki w piosence, ponieważ Danny był bardzo chory, kiedy ją nagrywał. Wciąż mógł śpiewać i grać, ale nie przejmował się niczym innym. Powiedzieliśmy: „Danny, musimy nagrać tę piosenkę, to świetna piosenka”, a on powiedział: „Potrzebuje drugiej zwrotki” i trwało to miesiącami. Nigdy nie mógł tego zrobić, a potem byliśmy w studiu i pokłóciliśmy się, a on powiedział: „Dobrze, napisze to jeden z was”. Wyszedłem ze studia i szybko napisałem kilka linijek, a ja powiedziałem „A co z tymi”, a on powiedział: „Dobrze, zróbmy to”. Danny i ja siedzieliśmy naprzeciwko siebie przy akustycznych gitarach, a Ry Cooder grał slajd na kolanach i wyszło to pięknie. - The Szalony Koń album był zbiorem najlepszych muzyków i producentów. Wraz z Dannym Whittenem i Nilsem Lofgrenem grali na nim Jack Nitzsche, Ry Cooder, Billy Talbot i Ralph Molina, a wyprodukowali go Nitzsche i Bruce Botnick.
Cieszyła się skromną sprzedażą, ale była uwielbiana przez krytyków, w tym Johna Mendelsohna, który nazwał tę piosenkę „nieprzesadnie uroczą balladą” w swoim Toczący Kamień recenzja.
Whitten nigdy nie mógł wykonać piosenki z Crazy Horse, ponieważ jego uzależnienie wypchnęło go z grupy. Zastąpił go George Whitsell, który grał na kolejnym albumie grupy, Luźny , wydany w 1972 roku. Whitten ponownie podjął współpracę z zespołem Neila Younga, ale znowu jego uzależnienie doprowadziło do jego zwolnienia. - Rod Stewart nagrał tę piosenkę na swój album z 1975 roku Przeprawa przez Atlantyk , który został wyprodukowany przez Toma Dowda. ' Sailing ' i ' This Old Heart Of Mine ' zostały wydane jako single z albumu, a kolejna płyta Stewarta, Noc w mieście , został wydany latem 1976 roku.
Jednak podczas świątecznych koncertów, które Stewart dał w Londynie w tym samym roku, był zaskoczony, gdy jego fani zaczęli śpiewać razem z nim refren do „I Don't Want To Talk About It” – kontynuował nawet wtedy, gdy zrezygnował z oglądania ich. Z powodu ich oczywistego entuzjazmu dla tej piosenki, wytwórnia Stewarta zdecydowała się wydać ją jako kolejny singiel. Ponieważ tak wielu zwolenników Roda już to zrobiło Przeprawa przez Atlantyk , utwór z Noc w mieście ' The First Cut Is The Deepest ' został dołączony na drugiej stronie i jest wydawany jako dwustronna płyta A. Singiel trafił na pierwsze miejsce przez cztery tygodnie w Wielkiej Brytanii. - 7 czerwca 1977 r. obchodzono w Londynie Srebrny Jubileusz Królowej z okazji 25-lecia zasiadania na tronie królowej Elżbiety II. W tym czasie Sex Pistols znalazło się na szczycie list przebojów większości głównych brytyjskich wydawnictw muzycznych z „God Save The Queen”, które kpiło z monarchii i obchodów. Piosenka The Sex Pistols podejrzanie utknęła na 2. miejscu oficjalnej listy przebojów, plasując się za wersją „I Don't Want To Talk About It” Roda Stewarta. Pojawiło się wiele zarzutów, że wykres został sfałszowany, aby uniknąć zakłopotania w tygodniu jubileuszowym.
- W 1988 roku duet Everything But The Girl nagrał cover cover, który zapewnił im pierwszy przebój UK Top 10, kiedy wspiął się na 3. miejsce.
Nagrali piosenkę w czasie, gdy byli sfrustrowani brakiem sukcesów z pierwszych trzech albumów i nieustanną krytyką krążącą wokół zmiany brzmienia z każdą płytą. Ben Watt z duetu wyjaśnił Q w 1996 roku ten cover tej piosenki był odpowiedzią na to, że nigdy nie jesteśmy w stanie zadowolić wszystkich, stwierdzając: „Kiedy zrobiliśmy „Nie chcę o tym rozmawiać”, prawie próbowaliśmy powiedzieć: „Kurwa! Zrobimy wersję okładkową, to właśnie miałeś na myśli”. Watt ze złością kontynuował: „I oczywiście poszło na trzecie miejsce i znowu całkowicie się odwróciło!”.
Wokalista EBTG Tracey Thorn powtórzył przemyślenia Watta w 2012 roku, aby Quietus zapytani o irytację piosenki dodanej na początku ich albumu Idlewild kiedy stał się nieoczekiwanym sukcesem. Said Thorn: „Oczywiście kłopoty z przebojem z czymś w rodzaju coveru ballady, przyciągają zupełnie nową grupę słuchaczy. Co jest świetne, ale z drugiej strony zaczynają cię trochę szufladkować, a był taki okres, w którym przez kilka lat po tym, jak zebraliśmy publiczność, która zaczęła się starzeć i oczekiwać od nas pewnych rzeczy . - Stewart zaśpiewał tę piosenkę jako duet na swoim koncercie Tylko jedna noc! Na żywo w Royal Albert Hall , z Amy Belle. Stewart powiedział publiczności: „Tydzień temu ta dziewczyna grała na ulicach Glasgow” i uznał, że ma prawo postawić ją w centrum uwagi, ponieważ „Znaleziono mnie, jak pracowała na przystanku kolejowym”. >> Kredyt sugestii :
Stacy — Sunbury, Australia - Nils Lofgren nagrał nową wersję tej piosenki na swój solowy album 2015 UK2015 Face the Music Tour .
