- To tytułowy utwór z 16. LP Iron Maiden. Chociaż nie jest to album koncepcyjny, na płycie pojawiają się odniesienia do duszy i śmiertelności. Luźny motyw jest urzeczywistniony w okładce o tematyce Majów, stworzonej przez Marka Wilkinsona, który zaprojektował również grafikę dla Marillion i Judas Priest.
- Okładka albumu zawiera oryginalną wersję logo Iron Maiden, nieużywanego na albumie studyjnym od 1995 roku Czynnik X . Wyjaśnił to basista Steve Harris Jeszcze raz! że grafika nawiązuje do tej piosenki, ponieważ przedstawienie maskotki zespołu, Eddiego, jest oparte na cywilizacji Majów, którzy „wierzą, że dusze żyją [po śmierci]”.
- Księga dusz zadebiutował na 1. miejscu listy albumów w Wielkiej Brytanii. To był piąty raz, kiedy Iron Maiden dotarło na pierwsze miejsce w swoim ojczystym kraju. Ich poprzednie zestawy do zrobienia to lata 1982 Numer bestii , 1988 Siódmy syn siódmego syna , 1992 Bać się ciemności i 2010 Ostateczna granica .
- Księga dusz zadebiutował na 4 miejscu listy albumów w USA. Jego sprzedaż w pierwszym tygodniu wyniosła 74 000 egzemplarzy i była największa od czasu rozpoczęcia śledzenia sprzedaży przez Nielsen Music w 1991 roku. grono fanów weteranów grupy w erze malejącej sprzedaży płyt.
- Basista Steve Harris napisał piosenkę z gitarzystą Janickiem Gersem. Harris wyjaśnił znaczenie piosenki Klasyczny rock magazyn: „Pochodzi z kultury Majów w Ameryce Południowej” – powiedział. „Zaintrygowało mnie to w taki sam sposób, w jaki interesowałem się starożytnym Egiptem, kiedy to robiliśmy” Powerslave . Majowie wierzyli w Zaświaty i bali się utraty swoich dusz. Ten mistyczny element był kluczem do piosenki”.
- Harris przyznał, że szybki riff utworu jest dość podobny do tego Powerslave piosenka „Stracone słowa”. Jednak napisał „Losfer Words” i to Janick Gers napisał szybki riff tego utworu, więc uznał, że to nie ma znaczenia. Basista powiedział: „Jeśli tego nie napisałem, to nie jest tak, że się powtarzam (śmiech). Janick nie zdawał sobie sprawy, że to brzmiało podobnie, ponieważ nie było go w zespole, kiedy to zrobiliśmy Powerslave .
– I wiesz, te dwa riffy nie są dokładnie takie same. Nowy jest w innej tonacji i nuty są nieco inne, ale ma podobny charakter, ujmijmy to w ten sposób. Ale nie da się ugrzęznąć w takich rzeczach. I naprawdę, dlaczego nie mielibyśmy brzmieć trochę jak nasze stare ja?
