- To popularny utwór instrumentalny z nieprzerwanym rytmem surfingu. Jedynym wokalem jest okazjonalna fraza „Wipe Out”.
- Surfaris byli grupą nastolatków, którzy mieli mniej niż wystarczającą ilość kieszonkowego, aby nagrać swoją pracę. Grupa składała się właściwie z następujących młodych artystów: Jim Fuller (gitara prowadząca), Robert Berryhill (gitara rytmiczna), Ron Wilson (perkusja), Jim Pash (saksofon) i Pat Connolly (bas). Pash nie brał jednak udziału we wstępnym nagraniu. Przełom należy do Wilsona, który wykonał tak znakomitą robotę przy długich solówkach na perkusji, że stał się jednym z najsłynniejszych granych i nagrywanych solówek perkusyjnych.
Jim Pash powiedział Danowi Forte o Klasyczna gitara „Format Wipe Out” został zainspirowany „Bongo Rock” Prestona Eppsa, zgodnie z sugestią Boba Berryhilla”. W rzeczywistości perkusista Ron Wilson był wówczas głównym perkusistą w Charter High School Marching Band i według Pash, „solówka „Wipe Out” jest w rzeczywistości rytmem bębnów, którego używaliby, by maszerować zespół na boisko piłkarskie w przerwie.' Wilson ustanowił później rekord świata w nieprzerwanej solówce na perkusji w czasie 104 1/2 godziny! Zmarł na tętniaka mózgu w 1989 roku. - Grupa zebrała pieniądze od rodziców, szukając miejsca na próby i natknęła się na Dale'a Smallina. Właściciel małego studia w Cucamonga w Kalifornii, Smallin później został managerem Surfaris. W studiu Samllin nagrywają piosenkę „Surfer Joe”. Kiedy inżynier przypomniał grupie, że do stworzenia singla potrzeba dwóch piosenek, Surfaris nagrali 'Wipe Out', który uznali za jednorazową stronę B - z pewnością nie uważali się za instrumentalny zespół. Smallin wytłoczył 100 kopii singla, które są dziś rzadkimi przedmiotami kolekcjonerskimi i są o około 10 sekund dłuższe niż komercyjnie wydana wersja. Wydał piosenkę w swojej wytwórni DFS, a także pozwolił wytwórni Princess wydać piosenkę. Jedna z kopii Princess trafiła do Dot records, dużej wytwórni, która zakupiła taśmy-matki, zmontowała 10 sekund na końcu i wydała singiel z 'Wipe Out' jako stroną A i 'Surfer Joe' jako klapka. W tym wydaniu „Wipe Out” stał się wielkim hitem i klasykiem surfingu. „Surfer Joe” znalazł się na liście 61 kilka miesięcy później.
- Po zastanowieniu się nad nazwaniem tej piosenki „Stiletto” (z dźwiękiem noża sprężynowego otwierającego piosenkę), The Surfaris postanowili rozbić na wpół złamany 2 na 4 nad mikrofonem i nazwać piosenkę „Wipe Out”. To producent i menedżer grupy Dale Smallin wykonał słynny Witch Laugh na początku piosenki, który dodał tylko dla zabawy, ponieważ nikt nie spodziewał się, że piosenka będzie czymś więcej niż tylko jednorazową stroną B.
- 'Wipe Out' ponownie trafił na listy przebojów w 1966 roku, kiedy został ponownie wydany, tym razem trafiając na 16. miejsce. Został ponownie wydany w 1970 roku, ale nie znalazł się na listach przebojów.
- Historia The Surfaris jest trochę trudna i istnieje pewna spór o to, kto grał na ich albumie i kto jest właścicielem praw wydawniczych. Najwyraźniej „Wipe Out” i „Surfer Joe” to jedyne utwory, które The Surfaris faktycznie zagrali na albumie Wymazać . Pozostałe zostały wykonane przez inną surfrockową grupę o nazwie The Challengers. Z biegiem lat The Surfaris od czasu do czasu zreformował, a nawet ponownie nagrał 'Wipe Out' na album K-Tel w latach 70-tych. Według Billboard Book of One-Hit Wonders Berryhill i Pash są teraz narodzonymi na nowo chrześcijanami, Fuller został na krótki czas gitarzystą punkowego zespołu The Seeds, a Pash wynalazł i wyprodukował również instrument o nazwie The Gitsitar. (Dzięki Kent Kotal at Zapomniane hity za pomoc w zbadaniu tego.)
- Ta piosenka jest świetnym instrumentalnym tłem, a stacje radiowe często używają jej jako „łóżka”, które może być podkładem muzycznym do reklam lub zapewniać rytm do rozmowy. Piosenka została również wykorzystana w wielu filmach, w tym Powrót na plażę , Poznać rodziców , Uciekająca Panna Młoda oraz Świat Wayne'a 2 .
- Sha-Na-Na zagrał to na festiwalu Woodstock w 1969 roku. Znane zespoły, które wykonały cover piosenki to The Beach Boys, The Ventures i Johnny Thunders. W 1987 roku komediowe trio rapowe The Fat Boys nagrało go z The Beach Boys. Ta wersja została umieszczona w USA na 12. miejscu.
- Stridex użyłem tego promować swoje produkty do leczenia trądziku w latach 80. pod hasłem „Wytrzyj Stridex, wyczyść pryszcze”.
