- Charlie Puth napisał tę piosenkę o rozstaniu w Tokio w Japonii. Wspominał dla MTV News: „Byłem w moim pokoju hotelowym, w hotelu Mandarin, patrząc na to cudowne miasto z najwyższego piętra i zadzwoniłem do mojego gitarzysty, który był w sąsiednim pokoju, i powiedziałem: „Stary, możesz przyjść do mojego pokoju naprawdę szybko i zagrać na tej linii gitarowej? Nie miałem mikrofonu, więc nagrałem jego gitarę moim iPhonem i dodałem ją do miksu. Następnego dnia pojechaliśmy na Filipiny, gdzie włączyłem bęben”.
– Pamiętam rozmowę, jaką odbyłem z moim przyjacielem – kontynuował Puth. „Właśnie zerwał z tą dziewczyną, a ja na to: „Więc zamierzasz z nią jeszcze rozmawiać?”. A on na to: „Nie, już nie rozmawiamy”. Próbowałem go pocieszyć, więc zrobiłem głupią minę i pomyślałem: [śpiewa] „Już nie rozmawiamy”. Po prostu próbowałem go pocieszyć, ale to była fajna melodia i zdałem sobie sprawę, że ten gitarowy beat idealnie do niego pasuje”. - Puth wymienia wiersze z Seleną Gomez, ponieważ oboje zastanawiają się, w jaki sposób dawny związek się nie udał. „Spotkałem się z Seleną i przeszła bardzo publiczną relację, z przerwami , a ona mogła po prostu odnieść się do piosenki i sentymentu lirycznego” – powiedział. „Grałem jej piosenkę, a ona właśnie zaczęła śpiewać drugą zwrotkę. Mam dreszcze. Pomyślałem: „O mój Boże, to brzmi tak realnie. Musisz na nim zaśpiewać. A ona powiedziała tak.
- Zamiast mostka zawiera trzecią przedrefrenę, co jest niezwykłą taktyką jak na przebój Top 10, który zazwyczaj zawiera dwa. Tylko trzy inne hity Top 10 w 2016 roku wykorzystały trzy refreny: „Don't Mind” Kenta Jonesa, „No” Meghan Trainor i „Adele” Wyślij moją miłość (do swojego kochanka) '
W „We Don't Talk Anymore” Puth przejmuje prowadzenie w pierwszym przedrefrenie, Gomez w drugim, a po przerwie instrumentalnej dzielą prowadzenie w trzecim. Te sekcje odzwierciedlają zazdrość po zerwaniu, z którą zmagają się oboje, ponieważ żadne z nich nie chce sobie wyobrażać, że drugie idzie dalej. - Pierwotna inspiracja do tekstu pojawiła się, gdy Puth jechał po Santa Monica Boulevard ze swoim przyjacielem, którego nie widział od czterech miesięcy. Przypomniał, aby AT40 : „Ostatnim razem, kiedy go widziałem, był tak zakochany i zakochany w tej dziewczynie, że dosłownie mówił o niej w każdej sekundzie, i zawsze dosłownie o wzlotach i upadkach, bokach i czymkolwiek”.
„Kiedy go zobaczyłam po czterech miesiącach niewidywania go, bycia w trasie, pomyślałam: Och, jak się miewa ten a taki? A on powiedział: Och, już nie rozmawiamy. I dosłownie, kiedy powiedział, że powiedziałem: „Już nie rozmawiamy. Już nie rozmawiamy. Już nie rozmawiamy. Tak jak kiedyś. Prosty.' - Zapytany przez Billboard czy wiedział, że piosenka będzie hitem, Charlie Pugh odpowiedział: „Dla mnie im dziwniejszy jest proces nagrywania, tym większy będzie hit. To nie stało się z dnia na dzień jak ' Do zobaczenia ,' pomimo. Udoskonalenie tego wersetu zajęło mi około miesiąca. Kiedy skończyliśmy pisać teksty przez FaceTime… wiedziałem, że będzie to coś wyjątkowego”.
- Zaczynając od refrenu, piosenka natychmiast przyciąga słuchacza swoim głównym tekstem i wokalem: tytułem utworu. Aby zachować świeżość pomimo powtarzania tytułu 19 razy, Puth i Gomez wymieniają się swoimi wokalnymi obowiązkami.
- Nie wiemy dokładnie, dlaczego ta dwójka nie mogła sprawić, by to zadziałało, i to właśnie sprawia, że piosenka jest tak pokrewna: każdy może zaprojektować własną nieudaną relację z własnymi, niechlujnymi szczegółami.
- Selena Gomez nagrała swój wokal w szafie hotelowej. „Chciałem nagrać płytę, która będzie miała ten międzynarodowy charakter” – powiedział Puth Ludzie . „Selena do tego podeszła i to wszystko dopełniło”.
„Jestem z nią teraz dobrymi przyjaciółmi i rozmawialiśmy o chęci współpracy, a ja kończyłem piosenkę i pomyślałem: „Czy nie byłoby fajnie, gdybyś zaśpiewał drugą zwrotkę?”. I tak to się naprawdę stało – kontynuował. „Przyjechała; nagrała to. Nie miałem nawet założonego studia; nagrała go w mojej szafie i to naprawdę bardzo wzbogaciło płytę. - Według Charliego Putha, piosenka była w dużym stopniu przykładem sztuki imitującej życie. Piosenkarz powiedział Billboard że miał prawdziwe życie z Seleną Gomez, co sprawiło, że miał złamane serce, ale zainspirowało ten utwór.
– Chodzi o szczególny moment w moim życiu, kiedy ktoś bardzo mi bliski chciał zwrócić na siebie uwagę kogoś innego – wyjaśnił nieśmiało. „Kiedy się o tym dowiedziałem i zakończyliśmy sprawę, mogłem też zrobić kilka podejrzanych rzeczy, a ona mogła mnie zapytać: „Jak długo to trwa?”
„Nie całuję i nie mówię”, dodał Puth, „ale jedyny sposób, w jaki taka piosenka może wydawać się prawdziwa, to jeśli za kulisami dzieje się coś innego. I to właśnie działo się [z Gomezem] Bardzo krótkotrwały, bardzo mały, ale bardzo wpływowy. I to mnie naprawdę wkurzyło.
„Staram się to ująć w najlepszy możliwy sposób” – kontynuował. „To nie było tak, że byłam jedyną osobą, o której myślała. I wydaje mi się, że wiedziałem, w co się wkraczam – w co się pakuję.
„Zbierasz garść emocji za pomocą łopaty ratunkowej, wrzucasz ją do wiadra życia, mieszasz” – podsumował Puth. „I wywołała w tej piosence tak dobre emocje, że praca z nią była przyjemnością. Dlatego zawsze chętnie ją śpiewam, mimo że pochodzi z mrocznego punktu w moim życiu.
Według Ludzie , pamięć Putha jest nieco niedokładna, a romans nigdy się nie wydarzył: źródło powiedział stronie, że para „nigdy się nie umawiała”. - Piosenka została zainspirowana paskudnym atakiem zatrucia pokarmowego. „Pewnego razu byłem za granicą i dostałem okropnego bólu brzucha z powodu tego niedogotowanego jedzenia”, wspominał Puth w Apple Music Beats 1. „Kiedy jęczałem w łóżku w moim pokoju hotelowym, wpadłem na ten naprawdę dobry pomysł na piosenkę. A tym pomysłem na piosenkę było „We Don’t Talk Anymore”, co jest trochę dziwne”.
