- Cohn napisał tę piosenkę po podróży do Memphis, aby sprawdzić Graceland, rezydencję Elvisa Presleya i kiczowatą miejscowość turystyczną. Upewnił się, że zobaczy kazanie Ala Greena, kiedy tam był, ale była to podróż z Memphis wzdłuż autostrady 61, gdzie miała miejsce mięsista część jego podróży. W opustoszałej Delcie zobaczył tabliczkę z napisem „Hollywood”, która okazała się być Hollywood Cafe, małą knajpką z lokalami gastronomicznymi w hrabstwie Tunica w stanie Mississippi. To tutaj Cohn powąchał suma i spotkał czarną kobietę w wieku 70 lat o imieniu Muriel, która siedziała przy pianinie. Po obejrzeniu przez około 90 minut Muriel grającej różne piosenki spirituals i Hoagy Carmichael rozmawiał z nią, gdy robiła sobie przerwę.
Matka Cohna zmarła, gdy miał zaledwie 2 lata, a on stracił ojca w wieku 12 lat. Spędził dużo czasu na godzeniu dzieciństwa, co często pojawia się w jego piosenkach. Rozmawiając z Muriel, dostał chyba najlepszą terapię w swoim życiu. Cohn opisał tę rozmowę w swoim wywiadzie z 1992 roku z Q w magazynie, mówiąc: „Była naprawdę ciekawa, wydawała się mieć do mnie jakąś intuicję, więc w końcu opowiedziałem jej o mojej rodzinie, moich rodzicach, o tym, jak byłem muzykiem szukającym kontraktu płytowego, o całej sprawie. Potem, musiało być około drugiej nad ranem, prosi mnie, żebym z nią zaśpiewał i robimy około godziny, ja i ta pani, których nigdy wcześniej nie spotkałem, ledwie piosenka, którą znałem, więc krzyczy na mnie słowami . Potem na końcu, jak wznoszą się oklaski, pochyla się i szepcze mi do ucha, szepcze: Musisz puścić swoją matkę, dziecko, nie chciała umrzeć, jest tam, gdzie ma być i jesteś tam, gdzie musisz być, dziecko, czas ruszać dalej. - Hollywood Cafe wciąż tam jest - przejeżdżasz obok niej, aby przejść do kilku kasyn, które obecnie znajdują się w Tunica. Muriel i Cohn utrzymywali kontakt, a ona była na jego ślubie w Nowym Jorku. Cohn zobaczył ją ponownie, gdy wyruszył w kolejną podróż na południe i puścił jej kilka swoich nowych piosenek, ale Muriel zmarła w 1990 roku.
Paul - Memphis, TN - Był to pierwszy singiel Cohna, który został odkryty przez Carly Simon w połowie lat 80., kiedy był z 14-osobowym zespołem The Supreme Court. Atlantic Records podpisało z nim kontrakt w 1989 roku, ale pierwsze próby nagrania jego debiutanckiego albumu z producentem Tracy Chapman, Davidem Kerschenbaumem, nie powiodły się. Dziesięć miesięcy później spróbował ponownie, sam produkując zestaw z pomocą mało znanego Bena Wischa, który pomagał mu przy demach. W końcu wydany w 1991 roku, gdy Cohn miał 31 lat, jego debiutancki album, który zatytułowany został przez niego, stał się wielkim hitem, dzięki ogromnemu sukcesowi „Walking In Memphis”. Cohn wygrał nagrodę Grammy 1991 dla najlepszego nowego artysty, pokonując zarówno Boyz II Men, jak i Seala. Cohn nigdy nie dorównał sukcesowi tej piosenki na listach przebojów, ale podobnie jak jego muzyczni bohaterowie Van Morrison, Joni Mitchell i Jackson Browne, pozostał krytycznym i artystycznym sukcesem jako autor piosenek i wykonawca.
- Cohn wyjaśnił, że ta piosenka to podróż do chrztu w świecie muzyki bluesowej. Powiedział, że chodzi o „Przebudzenie duchowe”.
- Tekst „Walking with my feet dziesięć stóp od Beale” odnosi się do Beale Street, prawdziwej ulicy w Memphis. Riley B. King stał się znany jako „Beale Street Blues Boy” wkrótce po przybyciu do Memphis. Później pseudonim został skrócony do B.B., a reszta to już historia.
- TOALETA. Handy, do którego Cohn odnosi się w pierwszym wersecie, to legenda bluesa. Jego najsłynniejsze nagranie to „St. Louis Blues”, ale nagrał także „Beale Street Blues” i „Memphis Blues”. W Memphis znajduje się pomnik na jego cześć.
Handy urodził się we Florencji w Alabamie. Florence, wraz z Tuscumbią, Sheffield i Muscle Shoals, jest częścią tej grupy miast quad, zwykle określanej jako „The Shoals” (jak uwieczniono w „Sweet Home Alabama” Lynyrda Skynyrda… „The Shoals have the Swampers”) . Co roku w sierpniu w Shoals odbywa się wielki festiwal, który honoruje WC Handy. Trafnie nazywa się The WC Handy Festival i prawie każdy, od kościołów po bary, a nawet bibliotekę publiczną, organizuje programy zawierające jazz, blues, gospel, funk i rock and roll. - Dźwięki na początku piosenki mają wskazywać na padający deszcz.
- Odniesienie do „Blue Suede Shoes” nie dotyczy Elvisa Presleya, ale Carla Perkinsa, który nagrał piosenkę w Memphis dla Sama Phillipsa w Sun Records. Pech Perkinsa w wypadku samochodowym powstrzymał go od koncertowania promującego płytę, dzięki czemu cover Elvisa stał się wielkim hitem. Kopia Presleya została nagrana w studiach RCA w Nashville.
- Narrator opowiada, jak widział „Ducha Elvisa na Union Avenue i podążał za nim do bram Graceland”. Studia Sama Phillipsa nazywały się „Memphis Recording Service” i znajdowały się przy 706 Union Avenue. Początek Elvisa w podróży do sławy i fortuny (tj. Graceland) jest zwykle przypisywany sukcesowi „Blues Suede Shoes” – i „Heartbreak Hotel”.
- Tekst „Bezpieczeństwo go nie widziało” jest prawdopodobnie komentarzem do historii, że Bruce Springsteen z powodzeniem wspiął się na mur w Graceland, próbując dostarczyć piosenkę, którą napisał. Najwyraźniej Elvisa tam nie było.
- „Sum na stole i ewangelia w powietrzu” wyznacza dychotomię między świeckim a świętym. Sum to standardowa bluesowa metafora stosunku seksualnego. (Słowo jest również wymienne z wyrażeniem slangowym dla stref płci żeńskiej). „Sum” zatem odwołuje się do instynktów cielesnych, podczas gdy „ewangelia” odnosi się do intelektu. Metafora zyskuje na wiarygodności, odkąd Al Green rzekomo porzucił świecką muzykę po tym, jak zazdrosna dziewczyna go poparzyła kaszą.
- Tekst nawiązuje do dziewczyny czekającej w pokoju dżungli. Tak nazywał się plac zabaw w rezydencji Elvisa Graceland, gdzie on i załoga zajmowali się sprawami biznesowymi (TCB).
Gary - Thetford, Anglia, powyżej 5 - Cher nagrała to na swój album z 1995 roku To jest męski świat i wydał ją jako singiel w Wielkiej Brytanii, gdzie trafił na 11. miejsce. W jej wersji na pianinie zamiast Muriel gra Gabriel. Został użyty w odcinku 5 sezonu Pliki x zatytułowany „Postmodernistyczny Prometeusz”, który był jedynym czarno-białym odcinkiem serialu.
- W 2019 roku wykorzystano to w reklamie na Facebooku, gdzie grupa ludzi z całego świata, którzy mają korzenie w Memphis, łączy się poprzez Grupę.
- W 1992 roku brytyjski breakbeatowy duet Shut Up And Dance wydał singiel „Raving I'm Raving”, który bez pozwolenia samplował „Walking In Memphis”. Pozwolenie dotyczące praw autorskich nie zostało wydane, a po tym, jak piosenka zadebiutowała na drugim miejscu w Wielkiej Brytanii, została usunięta z nakazem, aby dochód z wydanych utworów został przekazany na cele charytatywne.
