- Nancy jest córką Franka Sinatry. Jest najbardziej znana z tej piosenki, ale daleko jej do jednego przeboju: w latach 1966-1968 znalazła się na liście Top 40 w USA 10 razy, z sześcioma solowymi hitami, trzema duetami z Lee Hazlewoodem i jednym z tatą. #1 „Coś głupiego”. Wystąpiła także w kilku filmach, w tym Żużel z Elvisem Presleyem.
- Nancy pracowała w tej samej wytwórni płytowej, co jej słynny ojciec, ale zamierzali ją porzucić, ponieważ jej kilka pierwszych singli się nie powiodło. Sprawy się zmieniły, gdy połączyli ją z producentem Lee Hazlewoodem, który napisał to dla niej i kazał jej obniżyć poród. Pierwszą próbą była „So Long Babe”, która była niewielkim hitem, a drugą „Te buty są stworzone do chodzenia”. Nancy żałowała tej piosenki, mówiąc w 1971 roku: „Obraz stworzony przez „Boots” nie jest prawdziwą mną. „Buty” były twarde i jestem tak miękki, jak tylko się pojawiły”.
Ale wtedy Lee napisał piosenkę dla siebie: „To była piosenka imprezowa, którą napisałem dwa lub trzy lata wcześniej. To był żart. Napisałem dla niej piękną piosenkę „Miasto nigdy nie śpi w nocy” i zastanawiała się, czy się sprzeda. Odpowiedziałem: „Trzy razy więcej niż „So Long Babe” i to dało 60 000. Budujemy twoją karierę. Zmieniłem zdanie i umieściłem to na odwrocie „Boots” i sprzedało się 6 milionów”. - Lee Hazlewood powiedział o tej piosence: „Kiedy „Boots” było numerem 1 w połowie krajów na świecie, Nancy przyszła do mojego domu i płakała. Powiedziała: „Nie wybrali mojej opcji w Reprise i powiedzieli, że jestem im winien 12 000 dolarów”. Powiedziałem: „Żartujesz, mamy największy rekord na świecie”. Zadzwoniłem do mojego prawnika w Nowym Jorku, a następnego dnia zadzwoniłem do Nancy i powiedziałem: „Jak chciałbyś milion dolarów? Mam w tej chwili trzy wytwórnie, które ci to oferują, a dla siebie też mogę dostać coś całkiem dobrego. Rozmawiała z ojcem, który powiedział, że może napisać własną umowę z Reprise – przecież sprzedawała wtedy więcej płyt niż on. (Cytaty z 1000 brytyjskich hitów nr 1 .)
- Nancy Sinatra wspominała w filmie dokumentalnym Załoga rozbiórki że Lee Hazlewood miał zamiar sam nagrać piosenkę, ale wyperswadowała mu to. Powiedział Sinatra: „Kiedy śpiewa ją facet, piosenka brzmi szorstko i obraźliwie, ale jest idealna dla małej dziewczynki”.
- Hazlewood miał długą i charakterystyczną karierę jako autor piosenek, producent i wykonawca. Zrobił serię duetów z Nancy Sinatrą w połowie lat 60., gdzie często kazał jej odgrywać seksualność piosenek. Hazlewood współpracował również z Duane Eddy i cieszył się odrodzeniem w latach 90., kiedy młodsze pokolenie odkryło jego wcześniejsze solowe dokonania.
- Hazlewood często czerpał inspirację do swoich piosenek od zwykłych ludzi. W Mikser W wywiadzie dla magazynu powiedział, że był w teksańskim barze, kiedy jacyś bywalcy zaczęli opowiadać starszemu facetowi o jego młodszej dziewczynie io tym, jak go kontrolowała. Mężczyzna odpowiedział, stawiając stopy na stołku barowym i mówiąc: „Wiem, co myślisz – że może być szefową. Ale ja jestem szefem mojego domu, a te buty będą ją chodzić po niej w dniu, w którym nie jestem.
- Mówimy o „chodzącej” linii basu - aby towarzyszyć obrazowi butów chodzących po człowieku, Chuck Berghofer został wprowadzony do gry na basie strunowym (Carol Kaye grała na gitarze elektrycznej). Hazelwood kazał mu grać krótkie, przesuwające się nuty, aby uzyskać dźwięk.
- Dzięki firmie Color-Sonics powstał modny teledysk do tej piosenki, pokazujący Nancy z grupą tancerzy wykonujących tę piosenkę w butach, swetrach i niewiele więcej. Color-Sonics wykonało szafy grające wideo do barów; można było wrzucić kilka ćwiartek do maszyny i odtworzyłaby się rolka filmu. Znając swoich odbiorców, zamówili wideo „Boots”, które wyreżyserował Robert Sidney, choreograf pracujący przy filmach Gdzie są chłopcy oraz Dolina Lalek .
Color-Sonics nie istniało długo, ale wideo pojawiło się w wielu dokumentach i innych programach rozrywkowych lub informacyjnych. Film trafił na YouTube w 2010 roku, gdzie zebrał ponad 100 milionów wyświetleń. - W filmie z 1987 roku Pełna metalowa kurtka , zostało to użyte w scenie, w której prostytutka namawia do prowadzenia biznesu w Wietnamie. Innym popularnym filmowym występem tej piosenki był film z 1994 roku Gotowy do noszenia . Ta wersja została zaśpiewana przez Sama Phillipsa, który zawsze był wielkim fanem tej piosenki. Powiedziała nam, że chciałaby kiedyś zrobić drastycznie inne podejście do piosenki, ponieważ czuje, że ostateczna wersja – Sinatry – została już zrobiona.
- Megadeth zrobiła okładkę tego dla Zabijanie to moja sprawa... a interes jest dobry . Oryginalna edycja zawierała wersję nieocenzurowaną, ale kolejne wydania zawierają wersję ocenzurowaną, mocno wycisniętą, ze względu na odmowę autora piosenek Lee Hazlewooda przyznania grupie praw do ponownego wydania wersji z nienaruszonym tekstem.
Kyle - Montreal, Kanada - Jessica Simpson i Willie Nelson stworzyli duet do tej piosenki do ścieżki dźwiękowej do filmu z 2005 roku Książęta Hazzarda . Ich wersję wyprodukowali Jimmy Jam i Terry Lewis z dodatkowymi tekstami napisanymi przez Simpsona. Nelson grał w filmie wujka Jessie, a Simpson grał Daisy Duke. W filmie wybucha bójka w The Boar's Nest, ale zamienia się w zabawę, gdy grupa dziewczyn wchodzi w szorty Daisy Duke. Ich wersja została wykorzystana w telewizyjnej kampanii reklamowej Pizza Hut z udziałem Simpsona.
Bertrand - Paryż, Francja - The Fixx nagrał to na album z 2002 roku Kiedy świnie latają: piosenki, o których nigdy nie myślałeś, że usłyszysz . Cevin Soling, który był producentem wykonawczym albumu, wyjaśnia, w jaki sposób to się złożyło: „Sposób, w jaki po raz pierwszy dowiedziałem się o tej piosence, był bardzo, bardzo dziwnym coverem tej piosenki, który, jak sądzę, nigdy nie został wydany. Kiedyś słuchałem Dr. Demento Show i był tam zespół, Barnes And Barnes, który był znany z wykonania piosenki „Fish Heads”. Zrobili tę okładkę „Te buty są stworzone do chodzenia”, tylko nazwali ją „Te traszki są stworzone do pełzania”. Byłem dość mały, ale zasadniczo w ten sposób nauczyłem się tej piosenki. I tak, to był świetny utwór, za co odpowiedzialna była dziwna okładka parodii.
(The Fixx) zajęło im dużo czasu, ponieważ chodzili tam iz powrotem, ponieważ naprawdę byli perfekcjonistami w sprawach i nie mieli zamiaru zrobić czegoś, jeśli nie sądzili, że mogą Zrób to dobrze. Myślę, że podjęli trzy próby, zanim w końcu byli szczęśliwi. Ale potraktowali to bardzo poważnie. - W 1996 roku Nancy Sinatra dała słynne białe buty go-go, które nosiła, aby promować tę piosenkę w Hard Rock Cafe w Beverly Hills.
Bertrand - Paryż, Francja - Stan Cornyn, dyrektor muzyczny i znany autor notatek liniowych, w nutach do tej piosenki przedstawił poezję o Nancy Sinatrze:
„Jak mam to zaśpiewać?”
„Jak 16-letnia dziewczyna, która spotyka się z 40-letnim mężczyzną, ale już po wszystkim”.
Dobrze wygląda, dobrze się ubiera, dobrze żyje, je, pije, kocha, oddycha, tańczy, śpiewa, dobrze płacze. Pięć stóp trzy i tygrysie oczy. Usta stworzone do lizaków lub pocałunków, żądeł lub rozpływających się uśmiechów. Dziewięćdziesiąt pięć funtów uczucia. Ona już tam była. Ledwie po dwudziestce, wygląda młodziej. Wygląda jak Lolita Humbert, jak Daisy Clover. Moc wywyższania lub niszczenia, chcąca tylko tego pierwszego, ale nie bojąca się przywoływać tego drugiego, jeśli nadejdzie czas. Oczy, które widzą, wiedzą więcej, patrzą dłużej. Nie bojąc się ponownie włożyć butów, rzucić wypaloną rzecz z niedbałym „Tak długo, kochanie” i dostać.
Młoda, delikatna, żywa istota samotnie w cudownym, nikczemnym, nakręconym, zmarnowanym, dzikim, zmartwionym, mądrym, rozgrzanym świecie. Na własną rękę. Zarabia na codzienne naleśniki i colę, śpiewając o miłości. Jej głos mówi tyle samo, co jej piosenki. Żadnej udawanej wielkości, jej głos jest taki, jak jest: trochę zmęczony, trochę przygnębiony, bardzo kochający. Nikt nie rodzi się wyrafinowany. To miejsce, do którego musisz się czołgać, wyczołgać się z krainy sianokosów, przez kilometry nieoszlifowanego chodnika, za Trouble, za zakrętami i rozwidleniami bez żadnych znaków klubu samochodowego, które by cię wskazały, aż tam dotrzesz i obudzisz się mądrzejszy.
Przyjechała. Śpiewa ci o długim czołganiu. I sprawia, że musisz słuchać. - Eileen Goldsen nagrała wersje po francusku, włosku i niemiecku w 1966 roku. Wersja niemiecka („Die Stiefel sind zum wandern”) została wyróżniona w 2013 roku. Czarny sierota odcinek „Instynkt”.
- Perwersyjna interpretacja przewiduje, że Nancy Sinatra w minispódniczce zadaje zarówno przyjemność, jak i ból swoimi butami go-go, ale Nancy zapewnia Boston Globe że była nieświadoma w czasie jakichkolwiek podtekstów S&M: „Nie, myślę, że byłam zbyt naiwna, żeby coś o tym wiedzieć”.
- Zostało to wykonane przez piosenkarza country Billy'ego Raya Cyrusa na tym samym albumie, co ' Achy Breaky Heart ' zatytułowany Niektórzy dali wszystko . Inni artyści, którzy wykonali cover piosenki to LaToya Jackson i Crispin Hellion Glover.
Doogen - Evansville, IN - Cztery miniaturowe Rudolfy Majów śpiewają to w reklama dla Klarna który odbył się podczas Super Bowl w 2021 roku. Koncept: Chcą kupić parę butów i podzielić płatności.
