- Najsłynniejsza piosenka rockowa wszech czasów, „Stairway To Heaven” nie była przebojem, ponieważ nigdy nie została wydana jako singiel dla szerokiej publiczności. Stacje radiowe otrzymywały promocyjne single, które szybko stały się przedmiotami kolekcjonerskimi.
We wtorek, 13 listopada 2007 roku, cały tylny katalog Led Zeppelin został udostępniony jako legalne cyfrowe pobieranie, dzięki czemu wszystkie ich utwory kwalifikowały się do listy przebojów singli w Wielkiej Brytanii. W rezultacie pod koniec tego tygodnia oryginalna wersja „Stairway To Heaven” po raz pierwszy pojawiła się na brytyjskich listach przebojów singli. Wcześniej pojawiły się trzy covery: międzynarodowy zespół studyjny Far Corporation osiągnął 8 miejsce ze swoją wersją w 1985 roku, następnie zespół Dread Zeppelin w hołdzie reggae osiągnął 62 w 1991 roku, a wreszcie przeróbka Rolfa Harrisa wyprzedziła pozostałych dwóch, osiągając 7 w 1993. - Robert Plant spędził większość lat 70., odpowiadając na pytania dotyczące tekstów, które napisał do „Stairway”. Zapytany, dlaczego piosenka jest tak popularna, odpowiedział, że może to być jej „abstrakcja”, dodając: „W zależności od tego, jaki jest dzień, nadal interpretuję piosenkę w inny sposób – i napisałem tekst”.
Tekst przybiera dość szalone zwroty, ale początek piosenki opowiada o kobiecie, która gromadzi pieniądze tylko po to, by na własnej skórze przekonać się, że jej życie nie ma sensu i nie zaprowadzi jej do nieba. To jedyna część, którą Plant mógłby naprawdę wyjaśnić, mówiąc, że była to „kobieta, która dostała wszystko, czego chciała, nie dając niczego w zamian”. - Led Zeppelin zaczęli planować „Stairway” na początku 1970 roku, kiedy postanowili stworzyć nową, epicką piosenkę, która zastąpi „Dazed And Confused” jako główny element ich koncertów. Jimmy Page pracował nad piosenką w 8-ścieżkowym studiu, które zainstalował w swojej hangarze, próbując różnych sekcji na gitarze. W kwietniu powiedział dziennikarzom, że ich nowa piosenka może trwać 15 minut i opisał ją jako coś, co „zbuduje się w kierunku kulminacji”, gdy bębny Johna Bonhama nie pojawią się przez jakiś czas. W październiku 1970, po około 18 miesiącach niemal nieustannego koncertowania, piosenka nabrała kształtu. Page i Plant wyjaśnili, że rozpoczęli pracę nad nim w 250-letnim walijskim domku o nazwie Bron-yr-Aur, gdzie napisali piosenki dla Led Zeppelin III . Page czasami opowiadał historię pary siedzącej przy ognisku w chatce, kiedy ją komponowali, opowieść, która nadaje piosence historię mistycznego pochodzenia, ponieważ w tych ścianach mogły się bawić duchy.
Page opowiedział pod przysięgą inną historię: kiedy został wezwany na trybunę w 2016 roku w ramach procesu o plagiat w związku z tą piosenką, powiedział, że sam napisał muzykę i po raz pierwszy zagrał ją dla swoich kolegów z zespołu na Headley Grange na Liphook Road , Headley, Hampshire, gdzie nagrali go za pomocą mobilnego studia należącego do The Rolling Stones. Plant potwierdził tę historię w swoim zeznaniu.
Headley Grange może nie jest tak czarujący jak Bron-yr-Aur, ale to miejsce miało pewien charakter: była to ogromna, stara, zakurzona rezydencja bez elektryczności, ale ze świetną akustyką. Zespoły chodziły tam, aby uzyskać trochę prywatności i skupić się na pisaniu piosenek, ponieważ największymi rozpraszaczami były owce i inne dzikie zwierzęta. - Robert Plant przypomniał sobie pisanie tekstów w przebłysku inspiracji. Powiedział Plant: „Trzymałem ołówek i papier iz jakiegoś powodu byłem w bardzo złym humorze. Wtedy nagle moja ręka zaczęła pisać słowa: „Jest pewna pani, która jest pewna, że wszystko, co się świeci, jest złotem. I kupuje schody do nieba”. Po prostu siedziałem i patrzyłem na słowa, a potem prawie zerwałem się z siedzenia.
Sugestia Planta, że coś innego porusza jego ołówkiem, doprowadziła do spekulacji, że to Szatan dyktuje słowa, a wraz z wstecznymi wiadomościami i powiązaniami Page'a z Aleisterem Crowleyem, było wystarczająco dużo dowodów dla wielu słuchaczy, że diabeł odegrał pewną rolę w tworząc tę piosenkę. - Mówi się, że zawiera ona zacofane satanistyczne wiadomości, tak jakby Led Zeppelin sprzedali swoje dusze diabłu w zamian za „Schody do nieba”. Potwierdzeniem tej teorii jest fakt, że Jimmy Page kupił dom Aleistera Crowleya w Szkocji, znany jako Boleskine House. W swoich książkach Crowley zalecał, aby jego zwolennicy nauczyli się czytać i mówić od tyłu.
Robert Plant poruszył tę kwestię w rozmowie z Muzyk magazyn: „Stairway To Heaven” został napisany z najlepszymi intencjami, a jeśli chodzi o odwracanie taśm i umieszczanie wiadomości na końcu, to nie jest mój pomysł na tworzenie muzyki. To naprawdę smutne. Po raz pierwszy usłyszałem o tym wczesnym rankiem, kiedy mieszkałem w domu, i usłyszałem to w programie informacyjnym. Cały dzień byłem całkowicie wyczerpany. Chodziłem dookoła i nie mogłem uwierzyć, że nie mogłem brać na serio ludzi, którzy potrafili wymyślić takie szkice. Jest wielu ludzi, którzy zarabiają tam pieniądze i jeśli tak właśnie muszą to robić, to rób to bez moich tekstów. Za bardzo je cenię.
Rob – Easton, PA i Tolga – Neapol, Floryda - Ta trwa 8:03, ale nadal stała się jedną z najczęściej granych piosenek w amerykańskim radiu, udowadniając, że ludzie nie wyłączaliby się tylko dlatego, że piosenka była długa. Było to idealne dopasowanie do radia FM, które było nowszym formatem, który stanowi wyzwanie dla ustalonego AM z lepszą jakością dźwięku i większą różnorodnością. „Schody” ładnie pasowały do tego, co nazywano formatem „Album Oriented Rock” (AOR), a później stały się podstawą klasycznego rocka. W większości przypadków jest to najczęściej odtwarzany utwór w historii amerykańskiego radia FM. Sprzedał też więcej nut niż jakakolwiek inna piosenka rockowa - od 10 000 do 15 000 egzemplarzy rocznie i łącznie ponad milion.
- Jimmy Page ma silne powinowactwo do tej piosenki i czuł, że teksty Roberta Planta są jak dotąd najlepsze. Od tego czasu kazał mu pisać wszystkie teksty Zeppelin.
W rozmowie z Toczący Kamień magazyn (13 marca 1975) Cameron Crowe zapytał Jimmy'ego Page'a, jak ważne są dla niego „Schody do nieba”. Page odpowiedział: 'Myślałem, że 'Stairway' skrystalizowało istotę zespołu. Miał tam wszystko i pokazał zespół w najlepszym wydaniu... jako zespół, jako całość. Nie mówiąc o solówkach ani nic, miał tam wszystko. Uważaliśmy, żeby nigdy nie wydać go jako singla. To był dla nas kamień milowy. Każdy muzyk chce zrobić coś trwałej jakości, coś, co wytrzyma przez długi czas i myślę, że zrobiliśmy to z „Stairway”. Townshend prawdopodobnie myślał, że dostał to z Tommy . Nie wiem, czy potrafię wymyślić więcej. Muszę wykonać dużo ciężkiej pracy, zanim zbliżę się do tych etapów konsekwentnego, całkowitego blasku”. - To była jedyna piosenka, której tekst został wydrukowany na wewnętrznej okładce albumu.
- Wielu początkujących gitarzystów próbuje nauczyć się tej piosenki, a większość kończy to zepsuciem. W filmie Świat Wayne'a , jest zakazany w sklepie z gitarami, w którym zaczyna grać Wayne (Mike Myers). Jeśli widziałeś film w kinach, słyszałeś, jak Wayne gra kilka pierwszych nut piosenki, zanim został zbesztany i wskazał na tabliczkę z napisem „NO Stairway To Heaven” (Wayne: „No Stairway. Denied”). Z powodów prawnych – najwyraźniej nawet kilka nut „Stairway To Heaven” musi zostać wyczyszczonych i życzymy powodzenia – w teledysku iw telewizji film został zmieniony, więc Wayne gra coś niezrozumiałego. Ten nowicjusz gitarowy frazes Stairway pojawił się później w odcinku Park Południowy kiedy postać Towelie próbuje zagrać piosenkę na pokazie talentów i to schrzanić.
- Basista Zeppelin, John Paul Jones, postanowił nie używać do tego basu, ponieważ brzmiał on jak piosenka ludowa. Zamiast tego dodał sekcję smyczkową, klawisze i flety. Grał też na drewnianych fletach prostych, które były używane w intro. Bębny Bonhama pojawiają się dopiero o 4:18.
- Robert Plant jest wielkim wielbicielem wszystkiego, co mistyczne, starych angielskich legend i tradycji oraz pism Celtów. Był zanurzony w księgach Magiczne sztuki w celtyckiej Wielkiej Brytanii autorstwa Lewisa Spence'a i Władca Pierścieni przez JRR Tolkiena. Inspirację Tolkiena można usłyszeć w zdaniu „W myślach widziałem kręgi dymu przez drzewa”, które może być odniesieniem do kręgów dymu, które wydmuchał czarodziej Gandalf. Istnieje również korelacja między damą z piosenki a postacią z książki, Lady Galadrielą, Królową Elfów, która mieszka w złotym lesie Lothlorien. W księdze wszystko, co wokół niej błyszczało, było w rzeczywistości złotem, tak jak złote były liście drzew w lesie Lothlorien.
Shannon-Tacoma, Waszyngton - Dolly Parton opisał to na swoim albumie z 2002 roku Aureole i rogi - Robert Plant powiedział, że podoba mu się jej wersja. Inni artyści, którzy to przedstawili, to U2, Jimmy Castor, Frank Zappa, The Foo Fighters, Dave Matthews Band, Sisters of Mercy, Ann i Nancy Wilson of Heart, Zakk Wylde, Elkie Brooks, Pardon Me Boys, White Flag, Jana, Great White , Stanley Jordan, Far Corporation, Dixie Power Trio, Justin Hayward, Leningrad Cowboys, Dread Zeppelin, Tiny Tim, wirtuoz fortepianu Richard Abel i Monte Montgomery. Neil Sedaka miał niezwiązany hit Top 10 o tym samym tytule w 1960 roku.
Brett - Edmonton, Kanada - Wielu krytyków zniszczyło tę piosenkę, gdy wyszła: Lester Bangs opisał ją jako „gąszcz niesłusznej papki, a brytyjski magazyn muzyczny Dźwięki powiedział, że wywołuje to „najpierw nudę, a potem katatonię”.
Tak więc, podczas gdy wielu fanów uważa ją za jedną z najlepszych rockowych piosenek, jakie kiedykolwiek powstały, „Stairway To Heaven” i Zeppelin jako całość również spotkały się z ostrą krytyką. Postrzegano ich jako płytkich, pretensjonalnych i reprezentujących rodzaj ekscesów, które obrażają antymaterialistyczną świadomość, z którą tak wiele muzyki i prasy muzycznej tej epoki się sprzeciwiało (przynajmniej pozornie). W 1988 roku frontman Zeppelin, Robert Plant, powiedział: Q że rozumiał krytykę: „Jeśli absolutnie nienawidziłeś „Schodów do nieba”, nikt nie może cię za to winić, bo to było takie pompatyczne”. - Led Zeppelin zagrali to po raz pierwszy w Belfaście 5 marca 1971 r. – Irlandia Północna była wówczas strefą wojenną, a na pobliskich ulicach wybuchły zamieszki. John Paul Jones powiedział w filmie dokumentalnym audio, że kiedy go odtworzyli, publiczność nie była pod wrażeniem. Chcieli usłyszeć coś, co znali, na przykład „Whole Lotta Love”.
Piosenka została lepiej odebrana, gdy zespół rozpoczął amerykańską część trasy. We fragmencie z Led Zeppelin; Ostateczna Biografia Jimmy'ego Page'a, który grał piosenkę na koncercie w Los Angeles w sierpniu 1971 roku, powiedział: „Nie mówię, że cała publiczność obdarowała nas owacją na stojąco – ale była tam spora owacja na stojąco. Pomyślałem: „To niesamowite, ponieważ nikt jeszcze nie słyszał tego numeru. Słyszę to po raz pierwszy! To najwyraźniej ich dotknęło, więc wiedziałem, że coś z tym jest.
Adrian - Wilmington, DE - Jimmy Page uważa to za arcydzieło, ale Robert Plant nie podziela jego zamiłowania do piosenki. Plant nazwał ją „piosenką ślubną” i upiera się, że jego ulubioną piosenką Led Zeppelin jest „Kashmir”. Po rozpadzie zespołu Plant odmówił śpiewania go, z wyjątkiem rzadkich okazji, w tym Live Aid.
Wyjaśniając swoje stanowisko w wywiadzie udzielonym Danowi Ratherowi w 2018 r., Plant powiedział: „To należy do szczególnego czasu. Gdybym był zaangażowany w instrumentację, czułbym, że to wspaniały utwór muzyczny, który ma swój własny charakter i osobowość. Przyspiesza nawet w podobny sposób, jak niektóre kawałki bardziej wysokiej muzyki. Ale mój wkład polegał na napisaniu tekstów i zaśpiewaniu piosenki o losie i czymś bardzo brytyjskim, niemal abstrakcyjnym, ale wychodzącym z umysłu 23-latka. Wylądował w latach ery 23-latków”. - Była to ostatnia piosenka, którą wykonali pozostali członkowie Led Zeppelin, kiedy ponownie zjednoczyli się na Live Aid w 1985 roku. Bob Geldof zorganizował to wydarzenie i zrobił wszystko, co w jego mocy, aby zagrać wiele znanych zespołów, nawet jeśli się rozpadły. W przeciwieństwie do The Who, Geldof z łatwością przekonał Planta, Page i Jonesa do zagrania w serialu. Grali na scenie w Filadelfii z Tonym Thompsonem i Philem Collinsem siedzącymi na perkusji.
- Akustyczne, chwytliwe intro jest bardzo podobne do piosenki „Taurus” zespołu Spirit, który koncertował z Led Zeppelin, kiedy po raz pierwszy grali w USA. 'Taurus' to instrumentalny instrumental napisany przez gitarzystę grupy, Randy'ego California'a, który znalazł się na ich debiutanckim albumie w 1968 roku. Był częścią setu zespołu, a Jimmy Page przyznał, że jest właścicielem albumu.
Randy California nigdy nie podjął żadnych kroków prawnych przeciwko Led Zeppelin ani nie domagał się od nich odszkodowania. Ten rtęciowy człowiek, który utonął w 1997 roku w wieku 45 lat, został opisany przez swojego kolegę z zespołu, Marka Andesa, jako „rodzaj żałosnego, udręczonego geniusza”.
Połączenie „Schody” to tylko mały fragment historii Spirit. California była cudowną gitarą, która w wieku 15 lat dołączyła do Jimiego Hendrixa w grupie Jimmy James And The Blue Flames. Trzy miesiące później Hendrix wyjechał do Anglii. Chciał zabrać ze sobą Kalifornię, ale wiek Randy'ego to uniemożliwił.
Randy grał z przyszłym założycielem Steely Dan Walterem Beckerem w zespole Long Island Tangerine Puppets, a następnie przeniósł się do Los Angeles, gdzie założył Spirit z trzema przyjaciółmi i swoim ojczymem Edem Cassidy, który grał na perkusji. Dostali kilka występów w Whisky a Go Go, a Lou Adler podpisał je ze swoją wytwórnią Ode Records. Ich pierwszy album był skromnym sukcesem, który zebrał jeden mały hit: „Mechanical World”. Napisany przez członków zespołu, Marka Andesa i Jaya Fergusona, utknął na 123 US. California postanowiła napisać hit na swój drugi album, Rodzina, która bawi się razem (1969) i wymyślił 'I Got A Line On You', który zrobił #25.
To byłby ich największy hit. Zespół odrzucił zaproszenie na Woodstock i złamał się w 1972 roku, a już i tak niestabilne zdrowie psychiczne Kalifornii zostało zniszczone przez zażywanie narkotyków. Od czasu do czasu zespół ponownie się spotykał, ale nigdy nie otrzymał należnej im nagrody. Do czasu śmierci Kalifornii niewielu pamiętało „Byka” i jego związek ze „Schodami do nieba”, ale w 1999 roku Songfacts pojawiło się w Internecie i dyskusja została wznowiona.
W 2002 roku były dziennikarz muzyczny Michael Skidmore przejął kontrolę nad majątkiem Kalifornii, aw 2014 roku rozpoczął postępowanie przeciwko Led Zeppelin. W 2016 roku Jimmy Page zeznawał w sprawie i powiedział, że po raz pierwszy usłyszał o kontrowersji, gdy kilka lat wcześniej, gdy jego zięć powiedział mu, że debata szykuje się w Internecie. Page twierdził, że nigdy wcześniej nie słyszał „Byka” i że był dla niego „całkowicie obcy”.
Jury nie kupiło argumentu, że Page nigdy nie słyszał „Taurus”, ale nadal orzekło na korzyść Led Zeppelin, decydując, że progresja akordów w „Taurus” była wspólna dla wielu innych piosenek sprzed dziesięcioleci, a zatem publicznie domena. W 2018 r. sprawa została ponownie skierowana na rozprawę w postępowaniu apelacyjnym, ale orzeczenie zostało utrzymane w mocy dwa lata później. Oto kalendarium sprawy . - Pat Boone wydał nieprawdopodobną okładkę na swoim albumie In a W metalowym nastroju . Boone chciał zobaczyć, jak wyjdzie na jazzowy walc, i otwierał i zamykał piosenkę miękkim graniem na flecie. W subtelnym nawiązaniu do wiary chrześcijańskiej Boone zmienił linijkę „Wszystko w jednym jest wszystkim i wszystkim” na „Trzy w jednym jest wszystkim i wszystkim” – nawiązaniem do chrześcijańskiej Trójcy (Ojca, Syna, Ducha Świętego).
Przed nagraniem piosenki zeskanował ją w poszukiwaniu diabelskich odniesień. „Ciągle szukałem aluzji do czarów lub narkotyków” – powiedział w wywiadzie dla Songfacts. „I chociaż były tam dziwne obrazy, jak „w żywopłotach” i wszystkie te rzeczy, nie było żadnych konkretnych wzmianek o zaangażowaniu Jimmy'ego Page'a w czary czy coś w tym rodzaju.
Inną godną uwagi okładką był australijski wykonawca o imieniu Rolf Harris, który użył woblera (kawałek dość miękkiego drewna, trzymany po obu stronach, lekko wygięty i chwiał się, aby łuk ciągle się odwracał) i zmienił linię „I to mnie zastanawia” na „Czy to sprawia, że się zastanawiasz”.
Iain - Edynburg, Szkocja - W latach 90. australijski gospodarz telewizyjny Andrew Denton miał program, w którym poproszono różnych artystów o wykonanie swojej wersji tej piosenki. Ich wersje zostały wydane na albumie zatytułowanym Pieniądze czy pistolet: schody do nieba . W jego wykonaniu znaleźli się m.in. Australian Doors Show, The Beatnix, Kate Ceberano and the Ministry of Fun, Robyne Dunn, Etcetera Theatre Company, The Fargone Beauties, Sandra Hahn i Michael Turkic, Rolf Harris, Pardon Me Boys, Neil Pepper, The Rock Lobsters, Leonard Teale, Toys Went Berserk, Vegimite Reggae, The Whipper Snappers i John Paul Young. W odpowiedzi na wersję Rolfa Harrisa Page i Plant wykonali jego piosenkę „Sun Arise” pod koniec innego programu telewizyjnego Denton.
Graham - Australia - W styczniu 1990 ta piosenka została dodana do playlisty Muzak w wersji na harfę solo. W przeciwieństwie do oryginału, wersja Muzak, zaaranżowana i nagrana w celu zapewnienia „podnoszącej na duchu, produktywnej atmosfery” i „przeciwdziałania krzywej zmęczenia pracowników w środowisku biurowym”, nie radziła sobie tak dobrze, ponieważ nawet ta oczyszczona wersja przyciągnęła wiele uwagi do piosenki, podważając w ten sposób intencję programowania Muzak.
Bertrand - Paryż, Francja - Zespół wykonał to na koncercie z okazji 40-lecia Atlantic Records w 1988 roku z Jasonem Bonhamem siedzącym na perkusji dla swojego zmarłego ojca. Plant nie chciał w to grać, ale w ostatniej chwili dał się przekonać. To było niechlujne i Plant zapomniał niektórych słów. Tak nie było, kiedy Jason dołączył do nich ponownie w 2007 roku, aby wziąć udział w programie charytatywnym, aby zebrać pieniądze na fundusz edukacyjny Ahmet Ertegun. Wykonali tę piosenkę i 15 innych, zdobywając entuzjastyczne recenzje fanów i krytyków.
- Najdłuższym w historii wykonaniem tej piosenki przez Zeppelin był ich ostatni koncert w Berlinie w 1980 roku. Trwał około 15 minut.
Marshall - Gallatin, TN - Gordon Roy z Wishaw w Szkocji miał wytatuowane na plecach wszystkie słowa tej piosenki. Zrobił to jako hołd dla przyjaciela, który zginął w wypadku samochodowym.
- Pod koniec lat 90. radiowy magazyn branżowy Poniedziałkowy poranek powtórka poinformował, że „Stairway” wciąż było grane 4203 razy w roku przez 67 największych stacji radiowych AOR (rock zorientowanych na album) w Stanach Zjednoczonych. ASCAP, Amerykańskie Stowarzyszenie Kompozytorów, Autorów i Wydawców, odmawia podania dokładnych danych dotyczących tego, ile razy została odtworzona od czasu jej wydania, ale załóżmy, że w każdej stacji AOR w Ameryce utwór był odtwarzany pięć razy dziennie podczas pierwszego trzy miesiące istnienia; dwa razy dziennie przez następne dziewięć miesięcy; raz dziennie przez następne cztery lata; i dwa do trzech razy w tygodniu przez następne 15 lat. W Stanach Zjednoczonych jest około 600 stacji AOR i Classic Rock, co oznacza, że „Stairway” był nadawany co najmniej 2874 razy. Przy 8 minutach na obrót piosence poświęcono około 23 miliony minut - prawie 44 lata. Dotychczas.
- 23 stycznia 1991 roku, pod kierownictwem właściciela i dyrektora generalnego Johna Sebastiana, stacja radiowa KLSK (104,1 FM) w Albuquerque w stanie Nowy Meksyk odtwarzała tę piosenkę w kółko przez 24 godziny, wprowadzając w zakłopotanie słuchaczy, którzy nie byli przyzwyczajeni do słuchania Led Zeppelin na stacji. Piosenka została zagrana ponad 200 razy, a wielu słuchaczy włączyło się, aby dowiedzieć się, kiedy się skończy. Okazało się to chwytem reklamowym, ponieważ stacja przechodziła na format Classic Rock.
- Wyjaśniając swoją konfigurację gitarową do solówki, Jimmy Page powiedział Gitarzysta w 1977 roku: „Używałem wzmacniacza Supro do pierwszego albumu i nadal go używam. Solo 'Stairway to Heaven' było skończone, kiedy wyciągnąłem Telecastera, którego nie używałem od dawna, podłączyłem go do Supro i znowu poszedłem. To zupełnie inne brzmienie niż reszta pierwszego albumu. To była dobra, wszechstronna konfiguracja.
- The Foo Fighters zrobili udawany cover tej piosenki, a ich wersja polegała na stwierdzeniu, że nikt nie powinien próbować coverować piosenki, bo to schrzani. Dave Grohl celowo prowadził intro zbyt długo, poprosił perkusistę i publiczność o teksty, a kiedy nadszedł czas na gitarowe solo, zaśpiewał partię Jimmy'ego Page'a. Zostało to zrobione wyłącznie jako żart i powiedzenie ludziom, aby nie coverowali piosenki, ponieważ Grohl jest wielkim fanem Zeppelina i wymienia Johna Bonhama z Zeppelin jako główny inspirator.
Bert - Pueblo, Nowy Meksyk - Toczący Kamień Magazyn zapytał Jimmy'ego Page'a, jaka część solówki gitarowej została skomponowana, zanim ją nagrał. Odpowiedział: „To nie było w ogóle ustrukturyzowane [śmiech]. Miałem początek. Wiedziałem, gdzie i jak mam zacząć. I właśnie to zrobiłem. Był wzmacniacz [w studiu], który testowałem. Brzmiało to dobrze, więc pomyślałem: „OK, weź głęboki oddech i graj”. Zrobiłem trzy ujęcia i wybrałem jedno z nich. Wszyscy byli różni. Dźwięki solowe zostały skonstruowane - i to jest trochę, ale czysto z chwili. Dla mnie solo to coś, do czego po prostu lecisz, ale w kontekście piosenki.
- Mary J. Blige nagrała to w 2010 roku przy wsparciu Travisa Barkera, Randy Jacksona, Steve'a Vaia i Orianthi. Blige powiedział MTV: „Kiedy zgubisz się w momencie rock and rolla, wszystko, co możesz zrobić, to krzyczeć na całe płuca lub zejść tak nisko, jak potrzebujesz. To nie jest sprawa głowy, to sprawa ducha. Dodała: „Jestem fanką Led Zeppelin. Słucham ich muzyki od dziecka i zawsze mnie to wzrusza, zwłaszcza „Stairway To Heaven”. Tworzę własne piosenki, zagłębiając się w siebie i tłumacząc je na „co by zrobiła Mary”. Silniejszy z każdą łzą i udostępniony do pobrania. Blige wykonał piosenkę 21 kwietnia 2010 na odcinku Amerykański idol .
Bertrand - Paryż, Francja - W pracy solo lub z innymi zespołami Jimmy Page nie pozwalał śpiewać tego nikomu poza Robertem Plantem, ale czasami grał to jako instrument.
- Zakończenie tej piosenki wyróżnia się tym, że zamyka się tylko głosem Roberta Planta. Według Jimmy'ego Page'a napisał partię gitarową, aby zakończyć piosenkę, ale zdecydował się ją porzucić, ponieważ wokal na końcu miał taki wpływ.
- Jimmy Page często nazywany „In The Light” z Graffiti fizyczne kontynuacja tej piosenki.
- Jeśli chodzi o kompozycję utworu, Jimmy Page powiedział Toczący Kamień : „Próbowałem rzeczy w domu, przetaczając ten kawałek z tym kawałkiem. Miałem pomysł na zwrotki, link do solówki i ostatniej części. To był pomysł na coś, co będzie dalej budować i budować”.
- Andy Johns, inżynier dźwięku włączony Led Zeppelin IV , powiedział Gitara i klawisze magazyn (styczeń 1994) o sesji nagraniowej do „Stairway To Heaven”: „Ta piosenka dotarła ukończona. Aranżacje zostały wykonane przed wejściem zespołu do studia. Główne utwory nagraliśmy na górze, w Island, z Jimmym na gitarze akustycznej, Johnem Paulem na elektrycznym pianinie Hohner i Bonhamem za jego zestawem. Próbowałem wydobyć dźwięk lewej ręki z fortepianu Hohnera, aby później mieć coś do nagrania. Jak tylko dodaliśmy partie basu i Page zaczęła nagrywać dogrywanie, mogliśmy już powiedzieć, że będzie świetnie. Wiedziałem, że to naprawdę wyjątkowy tor i byłem dumny, że mogłem w nim wziąć udział. Nie miałam jednak najmniejszego pojęcia, że stanie się to pieprzonym hymnem dla trzech pokoleń dzieciaków!
Bertrand - Paryż, Francja - Podczas wywiad z Rolling Stone w 1975 roku Page powiedział dziennikarzowi Cameronowi Crowe, że jedyną artystką, która może być w stanie osiągnąć doskonałość artystyczną „Stairway To Heaven”, była Joni Mitchell. Wspomniał konkretnie o piosence Mitchella „Boy Sides Now”.
