Pompowane kopnięcia przez Foster the People

Foster the People to zespół indie rockowy z Los Angeles, który zaczynał jako solowy projekt wokalisty, gitarzysty i klawiszowca Marka Fostera, który pracował jako kompozytor jingle dla reklam. Gdy jego piosenki stawały się bardziej imponujące, Foster zatrudnił basistę Cubbiego Finka i perkusistę Marka Pontiusa. To debiutancki singiel zespołu, który zadebiutował na liście Hot 100 w dniu 7 maja 2011 roku.

Mark Foster wyjaśnił znaczenie utworu Przędzarka Wielka Brytania : „Pumped Up Kicks” opowiada o dzieciaku, który w zasadzie traci rozum i planuje zemstę. Jest wyrzutkiem. Czuję, że młodzież w naszej kulturze staje się coraz bardziej odizolowana. To rodzaj epidemii. Zamiast pisać o ofiarach i jakiejś tragedii, chciałem dostać się do umysłu zabójcy, jak zrobił to Truman Capote w Z zimną krwią . Uwielbiam pisać o postaciach. To mój styl. Bardzo lubię wchodzić do głów innych ludzi i próbować wejść w ich buty”.

Foster mówi, że rozważał napisanie piosenki z perspektywy ofiary, ale czuł, że to byłby wykręt. Wskazuje również, że w piosence nie ma rzeczywistej przemocy, ponieważ groźby są wewnętrznym monologiem dzieciaka.

O tych „Pumped Up Kicks”, które noszą inne dzieciaki z tej piosenki: Pod koniec lat 80. i na początku 90. buty do koszykówki Reebok Pump cieszyły się skromną popularnością. Buty miały na języku pompkę w kształcie piłki do koszykówki, a pomysł polegał na tym, że jeśli potrzebujesz trochę dodatkowego uniesienia, możesz po prostu dodać kilka pompek – pamiętaj, że Nike sprzedał swoje buty Michaelowi Jordanowi, więc Reebok był dość zdesperowany. Najwspanialszy moment w historii Pumps nastąpił, gdy Dee Brown z Boston Celtics wygrał konkurs Slam Dunk w 1991 roku w tych butach. Tuż przed zwycięskim wsadem sięgnął w dół i napompował swoje czółenka, moment, który Reebok wykorzystał w reklamach butów.

Buty były bardzo drogie, a dzieciaki z takimi pieniędzmi, które można było wydać na tenisówki do koszykówki, które nie wybrały butów Air Jordan, były zazwyczaj uprzywilejowanymi pozerami, którzy do diabła denerwują każdego, kto nosi Converse lub Keds. W tej piosence dzieciom z napompowanymi kopniakami, a przynajmniej takim dzieciom, grozi poważna przemoc.

Foster omówił szeroki urok piosenki w wywiadzie dla Billboard magazyn: „Pumped Up Kicks” to jedna z tych piosenek, która łączy coś naprawdę znajomego z czymś bardzo nowoczesnym” – powiedział. „To piosenka, w której można położyć się na kanapie i jej posłuchać, albo wstać i tańczyć do niej po pokoju”.
Mówiąc o pisaniu tej piosenki w Toczący Kamień Foster powiedział: „Próbowałem dostać się do głowy izolowanego, psychotycznego dzieciaka. To w pewnym sensie pieśń dla hipsterów, ale jest to piosenka, do której hipsterzy będą chcieli tańczyć.

„Pistolet” w tej piosence jest całkiem dosłowny, ale to nie zaczęło się w ten sposób. Mark Foster jako pierwszy napisał refren tej piosenki i uznał ją za piosenkę o pewności siebie, gdzie „pistolet” jest metaforą. Zmieniło się to, gdy wymyślił pierwszą zwrotkę, którą zmodyfikował podczas sesji nagraniowej. Ten werset wyraźnie dotyczył dzieciaka, który znajduje broń swojego taty, i zmienił cerę piosenki, nadając „pistoletowi” dosłowne znaczenie.
Piosenka zdoła ukryć mroczne przesłanie pod radosną melodią. „Mam tendencję do robienia tego z wieloma piosenkami”, powiedział Mark Foster dla MTV News. „Lubię lirycznie opowiadać inny rodzaj historii niż to, co wyraża muzyka, ponieważ wnosi to kolejną warstwę do samej historii. Napisałem go przecznicę od plaży i pracowałem w domu muzycznym – Mophonics, miejscu, w którym komponowałem do reklam i innych rzeczy – i myślę, że to miało pewien wpływ na brzmienie”.
MTVU ocenzurowało tę piosenkę podczas odtwarzania wideo, wyłączając dźwięk za każdym razem, gdy Foster śpiewał „pistolet” lub „kule”. Frontman powiedział Toczący Kamień : „Myślę, że MTV boi się alternatywnego zespołu, który ma takie brzmienie. Myślę, że dźwięk jest zwodniczy. Masz reality show, w którym nastolatki zachodzą w ciążę, i Jersey Shore, gdzie dziewczyna zostaje uderzona w twarz i pokazują klip w kółko jako teaser do obejrzenia serialu. To tak, że przemoc domowa jest w porządku, ale mówienie o wartościach rodzinnych, izolacji i zastraszaniu nie jest.
Sukces utworu jest częściowo spowodowany jego wieloformatowym urokiem i był to pierwszy utwór, który znalazł się na szczycie zarówno list Billboard's Alternative Songs, jak i Dance Airplay. (Ten ostatni działa dopiero od 17 października 2003 r.).
Refren pojawia się w tej piosence osiem razy, w tym cztery pod koniec utworu. Powtarzanie refrenów jest znakiem rozpoznawczym pisania przebojowych piosenek, ale to trochę za dużo i Mark Foster o tym wie. „Gdybym wiedział, że piosenka będzie grana wszędzie, wyjąłbym te cholerne refreny z piosenki i sprawiłby, że poruszała się szybciej” – powiedział. NME . „Pod koniec jest już tylko refren, refren, refren, refren… Doprowadza mnie do szału, gdy znowu usłyszę ten głupi refren”.
Piosenka nigdy nie została oficjalnie wydana. Cubbie Fink, basista Foster the People, wyjaśnił Rzeczy.pl : „Byliśmy zupełnie nowym zespołem i była to jedyna piosenka, którą ukończyliśmy, więc umieściliśmy ją na naszej stronie internetowej do pobrania i od tego zaczęła żyć własnym życiem. To było rzucane w Internecie, a ludzie blogowali o tym, a skończyło się na [agregator blogów muzycznych] Hype Machine, a radio po prostu to podchwyciło. Najpierw zaczęły grać to niezależne stacje radiowe, potem zaczęły grać popularne stacje radiowe, które stopniowo się rozrastały”.
Wspieraj debiutancki album The People Pochodnie został wydany 23 maja 2011 przez Columbia Records i Startime. Mark Foster powiedział CMU : „Ten album był dla mnie naprawdę oczyszczający. Wiele piosenek dotyczy izolacji i bycia słabszym. Miło było je wyciągnąć i przejąć kontrolę nad rzeczami, od których chciałem uciec”.
Była to najczęściej odtwarzana piosenka w amerykańskim serwisie muzycznym Spotify od momentu jej uruchomienia 14 lipca 2011 r. do końca roku. Kolejny utwór Foster The People, „Helena Beat”, był piątą najczęściej odtwarzaną piosenką w tym samym okresie.
Piosenka została wyrwana z fal radiowych po zastrzeleniu 20 dzieci i sześciu członków personelu szkoły podstawowej Sandy Hook w Newtown w stanie Connecticut w grudniu 2012 roku. Mark Foster zgodził się z decyzją o wycofaniu utworu z szacunku dla ofiar, dodając, że napisał piosenkę o narastającym trendzie chorób psychicznych wśród nastolatków, aby stworzyć rozmowę o potrzebie zmiany. Powiedział w oświadczeniu dla CNN.com: „Napisałem „Pumped Up Kicks”, kiedy zacząłem czytać o rosnącym trendzie w chorobach psychicznych nastolatków. Chciałem zrozumieć stojącą za tym psychologię, ponieważ była mi obca. To było przerażające, jak gwałtownie wzrosła liczba chorób psychicznych wśród młodzieży w ciągu ostatniej dekady. Bałem się zobaczyć, dokąd zmierza ten wzorzec, jeśli nie zaczniemy zmieniać sposobu, w jaki wychowaliśmy następne pokolenie… Ta piosenka została napisana jako sposób na stworzenie ciągłego dialogu w kwestii, o której mówiono, ale jeśli chodzi o interwencję rządu, był w dużej mierze ignorowany...

„Teraz ten temat znalazł się wreszcie w czołówce poważnej dyskusji i miejmy nadzieję, że doprowadzi do pewnych dużych zmian w polityce, które zapobiegną występowaniu tych aktów przemocy w przyszłości. Biorąc to pod uwagę, szanuję decyzję ludzi, by wcisnąć pauzę. A jeśli stanie się to katalizatorem szerszej rozmowy, która może prowadzić do pozytywnych zmian, które posuwają się naprzód, to zdecydowanie to popieram”.
Patrząc wstecz na tę piosenkę z 2014 roku, powiedział Mark Foster NME że był dumny z jego kulturowego znaczenia. „To zmusiło publiczność do rozmowy” – powiedział. „Nie tylko o broni i przepisach dotyczących broni, ale także o samej sztuce – gdzie jest linia i co należy zredagować. Uważam, że jeśli chodzi o przesuwanie koperty kulturowej i zmuszanie ludzi do takich rozmów, to było naprawdę zdrowe dla kraju”.