- Ta piosenka jest oparta na życiu Berry'ego. Opowiada historię chłopca o skromnych początkach z talentem do gitary. Zmieniono kilka szczegółów: Berry pochodził z St. Louis, a nie z Luizjany i bardzo dobrze umiał czytać i pisać. Ukończył szkołę kosmetyczną na kierunku fryzjerstwo i kosmetologia.
- Wers „ten mały wiejski chłopiec może grać” był pierwotnie „ten mały kolorowy chłopiec może grać”. Berry wiedział, że musi to zmienić, jeśli chce, aby piosenka była grana w radiu, i nie chciał zrazić swoich białych fanów, którzy mogli lepiej odnieść się do opowieści o chłopcu z „wiejskiego”.
- Berry otrzymał imię „Johnny” od Johnniego Johnsona, pianisty, który współpracował z Berrym przy wielu piosenkach, w tym „Mayillene”, „Roll Over Beethoven” i „Sweet Little 16.”. Johnson często pisał piosenki na fortepianie, a potem Berry przerobił je na gitarę i napisał teksty. Berry dołączył do grupy Johnsona, The Sir John Trio, w 1953 roku i szybko stał się głównym wokalistą i centralną postacią zespołu.
Johnson był bardzo szanowany wśród wielu muzyków. Grał z Keithem Richardsem, Ericiem Claptonem, Johnem Lee Hookerem i wieloma innymi przed śmiercią w wieku 80 lat w 2005 roku. - Berry podniósł kilka gitarowych zagrywek do tej piosenki: intro pochodziło z piosenki Louisa Jordana „Ain't That Just Like A Woman”, a przerwa na gitarę pochodzi z piosenki T-Bone Walkera z 1950 roku zatytułowanej „Strollin” With Bones”. Jordan był bardzo wpływowym piosenkarzem R&B i miał ogromny wpływ na Berry; Walker był znanym gitarzystą w latach 40-tych i wczesnych 50-tych, który wymyślił brzmienie gitary elektrycznej i hałaśliwy akt sceniczny, który Berry włączył.
- Berry dostał słowo „Goode” z ulicy w St. Louis, gdzie dorastał. Mieszkał przy 2520 Goode Avenue, która w 1986 roku została przemianowana na Annie Malone Drive na cześć kobiety, która finansowała dom dziecka na ulicy.
- W 2000 roku Johnnie Johnson pozwał Berry'ego, twierdząc, że nigdy nie został uznany za pomoc w napisaniu wielu hitów Berry'ego, w tym tego. Sprawa została umorzona w 2002 roku, a sędzia orzekł, że od napisania piosenek do procesu minęło zbyt dużo czasu.
- Ta piosenka jest doskonałym przykładem staranności i precyzji, z jaką Berry pisał i dostarczał swoje teksty. Chciał, aby słowa w jego piosenkach opowiadały historię i były niezależne, i zadbał o to, by były wyraźnie wypowiadane, aby słuchacze mogli je zrozumieć. Wielu piosenkarzy country i bluesowych, którzy poprzedzili Berry'ego, nie było tak jasne w słowach.
- W 1981 roku Keith Richards udał się za kulisy koncertu Chucka Berry'ego w Nowym Jorku, gdzie popełnił błąd szarpiąc struny jednej z gitar Berry'ego. Chuck wszedł i uderzył go, podbijając oczy Richardsowi. Nie różniło się to od charakteru czasami kłującej Berry. Richards powiedział później: „Uwielbiam jego pracę, ale nie mogłem się z nim ogrzać, nawet jeśli zostałem poddany kremacji obok niego”.
- Berry nagrał kontynuację tej piosenki zatytułowaną „Bye Bye Johnny”, która opowiada historię Johnny'ego jako dorosłego mężczyzny.
- Johnny Winter zagrał to na festiwalu Woodstock w 1969 roku. W tym samym roku wydał wersję studyjną na swoim albumie Druga zima .
- Na Summer Jam w Watkins Glen w stanie Nowy Jork w 1973 roku The Band, The Allman Brothers i The Grateful Dead zagrali tę piosenkę na bis. Był to największy koncert rockowy w historii, w którym uczestniczyło około 600 000 osób.
- Zostało to przedstawione w filmie z 1985 roku Powrót do przyszłości . Postać Michaela J. Foxa cofa się w czasie i odtwarza ją oszołomionemu tłumowi, gdy patrzy na to Marvin Berry. Marvin dzwoni do swojego kuzyna, Chucka, mówiąc, że uważa, że znalazł nowy styl, którego szuka, a następnie kieruje telefon tak, aby wychwycił większość muzyki pochodzącej od Marty'ego McFly'ego. Ta scena stworzyła klasyczną linię, kiedy McFly wchodzi na scenę i mówi zespołowi: „To bluesowy riff w B, obserwuj mnie pod kątem zmian i staraj się nadążyć”.
Muzyk Mark Campbell śpiewał wokale Foxa, ale został uznany za „Marty McFly”. - Peter Tosh stworzył wersję reggae w 1983 roku, która osiągnęła 48 miejsce w Wielkiej Brytanii i 84 miejsce w Ameryce. Jego producent, Donald Kinsey, powiedział: Mojo magazyn, że podczas sesji Tosh starał się dodać coś wystarczająco oryginalnego do rock and rollowego klasyka Chucka Berry'ego, ale potem Kinsey obudził się z przełomem. „Uderzyło mnie: linia basu, melodia wokalu, dał mi to Wszechmogący” – powiedział. „Byłem tak podekscytowany, że wszystkich obudziłem. Następnego dnia powiedziałem Peterowi, że potrzebujemy przebojowej płyty. Pozwól mi wziąć zespół i położyć ścieżkę, bracie. A jeśli ci się nie podoba, spal to.
- Wraz z Peterem Toshem ci piosenkarze pojawili się na listach w Ameryce z coverami „Johnny B. Goode”:
71/64 Dion (#71, 1964)
114/69 Buck Owens (nr 114, 1969)
92/70 Johnny Winter (#92, 1970)
The Beatles, Jimi Hendrix, Jerry Lee Lewis, The Sex Pistols i The Grateful Dead są jednymi z wielu artystów, którzy to coverowali. - W 1977 roku NASA wysłała kopię tego na sondę kosmiczną Voyager jako część pakietu, który miał reprezentować to, co najlepsze w amerykańskiej kulturze. Pewnego dnia kosmici mogą go znaleźć i odkryć Chucka Berry'ego.
Treść złotej płyty została wybrana dla NASA przez komisję pod przewodnictwem Carla Sagana. Niektórzy nie zgadzali się z umieszczeniem na płycie „Johnny B. Goode”, twierdząc, że muzyka rockowa była młodzieńcza. Carl Sagan odpowiedział: „Na planecie jest wielu nastolatków”.
Antonio - Orlando, Floryda - W 1988 roku film zatytułowany Johnny bądź dobry został wydany z wersją tej piosenki autorstwa brytyjskiego zespołu metalowego Judas Priest jako tematem. Film, w którym grają Anthony Michael Hall i Robert Downey Jr., został wkrótce zapomniany; okładka Priest znalazła się na ścieżce dźwiękowej, a także na ich albumie Staranować go . Wydany jako singiel osiągnął numer 64 w Wielkiej Brytanii. Teledysk, wyreżyserowany przez Wayne'a Ishama, wykorzystuje materiał z filmu.
- W 1991 roku Johnnie Johnson wydał swój pierwszy solowy album: Johnnie B. Bad .
- W 2004 roku John Kerry wykorzystywał to jako swoją piosenkę przewodnią podczas większości wydarzeń podczas kampanii, kiedy kandydował na prezydenta USA. W 2008 roku John McCain wykorzystał tę piosenkę w swojej udanej walce o nominację republikańską, ale wycofał ją i zaczął używać „Take A Chance On Me” ABBY. Chuck Berry dał jasno do zrozumienia, że wspiera przeciwnika McCaina, Baracka Obamę.
Bertrand - Paryż, Francja - Kiedy AC/DC otworzyło koncert Cheap Trick na koncercie w Sioux Falls w Południowej Dakocie 7 lipca 1979 roku, zespoły połączyły się, by zagrać tę piosenkę, której nagranie było rozpowszechniane jako bootlegowy singiel. Został oficjalnie wydany w 2007 roku.
