Don't You (Forget About Me) autorstwa Simple Minds

Zostało to przedstawione w filmie z 1985 roku Klub Śniadaniowy . W reżyserii Johna Hughesa znalazło się wielu członków „Brat Pack”, w tym Ally Sheedy, Molly Ringwald i Judd Nelson. Piosenka jest tak kojarzona z Klub Śniadaniowy , że jest często używany w filmach lub programach telewizyjnych za każdym razem, gdy odnoszą się do filmu, często z parodią kultowego zakończenia, w którym Judd Nelson wyrzuca pięść w powietrze (być może najsłynniejszy stopklatka w historii kina, chociaż Skalisty III , gdzie Rocky i Apollo są zamrożeni w połowie ciosu, jest tam również).

Przykłady obejmują programy telewizyjne Peelingi , Psychologia , 30 skał oraz Członek rodziny i filmy amerykanski placek oraz Łatwy A . W filmie z 2001 roku To nie kolejny film dla nastolatków , który zawiera nawet epizod Molly Ringwald, wersję w filmie wykonała Sprung Monkey.

Keith Forsey i Steve Schiff napisali tę piosenkę specjalnie dla Klub Śniadaniowy . Forsey, który był także współautorem „Shakedown” dla Gliniarz z Beverly Hills II i tytułową piosenkę do Flashdance... co za uczucie , był odpowiedzialny za muzykę na Klub Śniadaniowy . Schiff był gitarzystą w zespole Niny Hagen i współautorem jednej z jej największych piosenek, „New York / N.Y”.

Forsey i Schiff napisali również kilka innych piosenek do filmu, w tym „Fire in the Twilight” Wang Chunga i „Didn't I Tell You” Joyce Kennedy. 'Don't You (Forget About Me)' był jedynym hitem ze ścieżki dźwiękowej, ale był to duży hit, który osiągnął pierwsze miejsce w Stanach Zjednoczonych.

w Klub Śniadaniowy , pięciu licealistów o bardzo różnych osobowościach spędza razem sobotę w areszcie i znajduje jakiś wspólny język. Pytanie brzmi, czy będą pamiętać czas spędzony razem i zachowywać się wobec siebie inaczej, kiedy wrócą do szkoły i staną pod presją rówieśników, aby odegrali swoje role. Niektóre dialogi w filmie, gdy o tym mówią, podsunęły Keithowi Forseyowi pomysł na tytuł.

Simple Minds istniało już od pięciu lat i po wydaniu tego albumu zyskało wielu zwolenników w Anglii. Piosenka była znacznie bardziej bombastyczna i przyjazna dla radia niż poprzedni materiał, co zraziło niektórych z ich rdzennych fanów, ale dało im przełomowy hit w Stanach Zjednoczonych, gdzie był zdecydowanie ich największym hitem. Jest to jedna z niewielu piosenek Simple Minds, których sami nie napisali.
Według Keitha Forseya Bryan Ferry z Roxy Music był jego pierwszym wyborem do nagrania tej piosenki, ale Ferry ją odrzucił. Forsey był także wielkim fanem prostych umysłów, więc próbował nakłonić ich do nagrania piosenki, dostarczając zespołowi kasetę demo.

W tym czasie Simple Minds zdobywało popularność w Wielkiej Brytanii, z trzema skromnymi hitami z albumu z 1984 r. Błyszcz w deszczu : „Nabrzeże”, „Przyspiesz swoją miłość do mnie” i „Na wybiegu”. W Stanach jednak nie mieli szczęścia, w dużej mierze dlatego, że ich amerykańska wytwórnia płytowa A&M ich nie promowała. Facet od A&R z wytwórni, Jordan Harris, próbował to naprawić, każąc im nagrać tę piosenkę ( Klub Śniadaniowy soundtrack był na A&M), ale zespół nie chciał z nim nic wspólnego, ponieważ:

1) Nie lubili nagrywać piosenek, których nie napisali.
2) Jim Kerr nie lubił tekstu (zwłaszcza linii „próżność… niepewność”).

Dlaczego więc zespół to nagrał? Po prostu zmienili zdanie. Spotkali się z Klub Śniadaniowy reżysera Johna Hughesa i dostałem pokaz filmu, który umieścił tekst w lepszym kontekście. Forsey odwiedził ich w Szkocji i dobrze się dogadywali. Tam przekonał ich, żeby spróbowali i nagrali utwór w kilka godzin w studiu w Londynie.

Jim Kerr nie sądził, że ta piosenka jest odpowiednia, gdy usłyszał demo, ale patrząc wstecz, jest zachwycony jej wpływem na popkulturę. „Piosenka i film są niemal kultowe dla niektórych pokoleń, zwłaszcza w Ameryce”, powiedział Songfacts w 2014 roku. „Więc wspaniale jest, gdy wszystko się układa i tak dobrze działa. To była przyjemność widzieć, jak wiele radości ta piosenka daje wielu ludziom”.
To było śmieszną ilością słuchowisk radiowych, częściowo dlatego, że grano je w stacjach rockowych i Top 40. Nadal jest grany w klasycznym rocku, nowoczesnym rocku, a nawet w stacjach radiowych Top 40 jako solidny cykl z ogromnym uznaniem - gdy piosenki są testowane przez stacje w celu ustalenia, czy widzowie je lubią, to konsekwentnie działa bardzo dobrze, co utrzymuje to. na antenie.
Scena balu w filmie Johna Hughesa z 1986 roku Ładnie w różowym został nakręcony do tej piosenki, co może wyjaśniać, dlaczego taniec nie jest zgodny z muzyką piosenki użytej przez OMD: ' If You Leave'. Andy McCluskey z OMD powiedział Songfacts: „Piosenka musiała mieć prędkość 120 BPM, bo takie jest tempo „Don't You Forget About Me”, do którego właściwie nakręcili scenę balu. Niestety montażysta najwyraźniej nie miał wyczucia rytmu, ponieważ w końcowym filmie wszyscy tańczą poza czasem”.
Współautor piosenki, Keith Forsey, przejął funkcję perkusisty The Psychedelic Furs w 1984 roku i wyprodukował ich album Ruchy lustrzane tego roku. Kiedy John Hughes dowiedział się, że Forsey napisał „Don't You (Forget About Me”), zagłębił się w The Psychedelic Furs i odkrył piosenkę grupy z 1981 roku „Pretty In Pink”. Uczynił ją tytułową piosenką do swojego następnego filmu, który ukazał się w 1986 roku. To dało The Furs ogromny rozpęd i zaskakujący hit.
Pomimo ówczesnej popularności zespołu w Wielkiej Brytanii i Europie, w 1985 roku Simple Minds pozostało praktycznie nieznane w Stanach Zjednoczonych. To się zmieniło, gdy ta piosenka dała im przyczółek; ich kolejny album, Pewnego razu (która nie zawierała „Don't You (Forget About Me)”), która zdobyła trzeci hit „Alive And Kicking”. Kilka mniejszych hitów pojawiło się w Ameryce, ale ich bastionem pozostała Wielka Brytania, gdzie w 1989 roku zdobyli pierwsze miejsce na listach przebojów z „Belfast Child”.
Jim Kerr, wokalista grupy, ożenił się z Chrissie Hynde z The Pretenders, kiedy ta piosenka wyszła związał się w 1984 r. na krótko przed otwarciem Simple Minds dla The Pretenders podczas trasy po Stanach Zjednoczonych). Później ożenił się z aktorką Patsy Kensit, która związała się z Liamem Gallagherem z Oasis po rozwodzie z Kerr.
Molly Ringwald wydała album standardów w 2013 roku zatytułowany Z wyjątkiem Czasami , który zawierał cover tej piosenki. Ringwald chciał oddać hołd Johnowi Hughesowi i zintegrować swoją przeszłość poprzez cover piosenki.
W 2005 roku punk rockowy zespół Yellowcard nagrał ten koncert z MTV Video Music Awards w ramach 20-lecia specjalnego dla Klub Śniadaniowy . Podczas ich występu pokazywano klipy z filmu.
Charlie - Las Vegas, NV
Sezon 7 Amerykański idol zwycięzca David Cook nagrał cover „Don't You (Forget About Me)” jako piosenkę pożegnalną 10. sezonu telewizyjnego konkursu muzycznego reality. Piosenka została wybrana przez Amerykański idol twórca i producent wykonawczy Simon Fuller i udostępniony do sprzedaży 8 marca 2011 r. Cook powiedział The Hollywood Reporter: „Kiedy zapytano mnie o tę piosenkę, moją pierwszą myślą było to, jak bardzo jest ona kultowa. Za każdym razem, gdy słyszę tę piosenkę, myślę o Juddzie Nelsonie na boisku z pięścią w powietrzu. Jak zrobić to po swojemu, nie niszcząc całkowicie oryginału? To było ciekawe doświadczenie. Jestem niezmiernie zadowolony z efektu końcowego. Nagrywanie było świetną zabawą. Mamy Kenny'ego Aronoffa na perkusji, a Neal wszedł i pomógł naciąć trochę gitar. Z pomocą Matta Squire'a – był on na pokładzie jako producent – weszliśmy, bawiliśmy się i staraliśmy się nie martwić o nieuniknioną presję związaną z tą piosenką. To był ogromny zaszczyt.
Koda utworu „la-la-la-la” jest przypadkiem, w którym symbol zastępczy staje się rzeczywistym tekstem, ponieważ ani Keith Forsey, ani Jim Kerr nie mogli wymyślić prawdziwych słów, które miałyby sens.
Teledysk wyreżyserował Daniel Kleinman, który nakręcił także klipy do „Knocked Out” Pauli Abdul i „Dance Hall Days” Wang Chunga. Co dziwne, nie było żadnego nagrania z Klub Śniadaniowy w teledysku, który odbywa się w dużej sali wypełnionej członkami zespołu i różnymi monitorami telewizyjnymi. Simple Minds nigdy nie było wielkie w MTV, które odeszło od brytyjskich zespołów i bardziej interesowało się artystami takimi jak Madonna i Prince. To radio sprawiło, że ta piosenka stała się popularna w Stanach.
Piosenka ze ścieżką dźwiękową w brytyjskim katalogu Argos' 2019 Świąteczna reklama „Book of Dreams” . Reklama celebruje tradycję umieszczania prezentów w krążku w katalogu Argos.
Wspominano o tym w całym serialu telewizyjnym 12 małp jako piosenkę przewodnią dla Deacona (Todd Stashwick), skomplikowanej postaci, która musiała udowodnić swoją wiarygodność zespołowi podróżników w czasie i często czuła się odrzucona przez grupę. Wersja autorstwa Kelsy Karter została użyta w odcinku 4 sezonu „Demons”, a wersja Simple Minds została użyta w finale serialu „The Beginning Part 2”.