- Solange nuci tę melancholijną melodię duszy o jej pragnieniu ucieczki od bólu, który jest obecny w jej życiu. Piosenkarka próbuje pić, tańczyć, robić zakupy, zająć się czymś – cokolwiek by jej pomogło, ale te „metalowe chmury” nie znikną.
- Utwór pochodzi z 2008 roku, kiedy producent R&B i częsty współpracownik Raphael Saadiq wysłał Solange perkusję, która zainspirowała ją do napisania piosenki. Wspominała w poście na Instagramie:
„To było 8 lat temu Raphael Saadiq wręczył mi płytę z kilkoma instrumentami. Jeden to tylko bębny, smyczki i bas. Poszedłem do domu i napisałem „Żurawie” tej nocy w moim pokoju hotelowym.
Kiedy skończyłem pisać i tworzyć Miejsce przy stole w małym domku w New Iberia w Luizjanie…..Ponownie odwiedziłem „Żurawie”. Tego wieczoru zadzwoniłem do Raphaela i zapytałem, czy pomógłby mi podnieść poziom produkcji kilku innych piosenek z albumu, aby zobaczyć ich pełny potencjał. Bardzo się cieszę, że osiem lat później Cranes wreszcie wyszedł na świat”. - Teledysk wyreżyserowała sama Solange i jej mąż, Alan Ferguson. Oszałamiające tła zostały nakręcone w nowym domu piosenkarki w Nowym Orleanie, na pustyniach jej rodzinnego stanu Teksas i górach Nowego Meksyku.
- W 2017 roku siostra Solange, Beyoncé, zapytała ją o znaczenie tytułu tej piosenki dla Wywiad czasopismo. „Cranes in the Sky” to właściwie piosenka, którą napisałam osiem lat temu” – powiedziała. „To jedyna piosenka na albumie, którą napisałem niezależnie od płyty i to był naprawdę ciężki okres. Wiem, że pamiętasz ten czas. Właśnie wychodziłem z mojego związku z ojcem Juleza. Byliśmy zakochanymi w gimnazjum, a twoja tożsamość w gimnazjum jest w dużej mierze oparta na tym, z kim jesteś. Widzisz świat przez pryzmat tego, jak się identyfikujesz i zostałeś zidentyfikowany w tamtym czasie.
Więc naprawdę musiałam spojrzeć na siebie, poza byciem matką i żoną, i uwewnętrznić wszystkie te emocje, które odczuwałam podczas tej przemiany. Pracowałem przez wiele wyzwań w każdym aspekcie mojego życia i wiele zwątpienia w siebie, dużo imprezowania z litością. I myślę, że każda kobieta w wieku dwudziestu lat tam była – gdzie wydaje się, że bez względu na to, co robisz, aby walczyć z tym, co cię powstrzymuje, nic nie może wypełnić tej pustki.
Dużo pisałem i nagrywałem w Miami w tym czasie, kiedy w Ameryce był boom na rynku nieruchomości, a deweloperzy budowali wszystkie te nowe nieruchomości. Co dziesięć stóp wznosiło się nowe mieszkanie. Dużo tam nagrałeś i myślę, że doświadczyliśmy Miami jako miejsca schronienia i spokoju. Nie bawiliśmy się i nie bawiliśmy. Pamiętam, że spojrzałem w górę i zobaczyłem wszystkie te żurawie na niebie. Były takie ciężkie i takie paskudne, a nie to, co utożsamiałem ze spokojem i schronieniem. Pamiętam, że myślałem o tym jako o analogii do mojej przemiany – ten pomysł budowania, w górę, w górę, który miał miejsce w naszym kraju w tym czasie, całe to nadmierne budowanie, a nie zajmowanie się tym, co było przed nami. I wszyscy wiemy, jak to się skończyło. To się rozbiło i spłonęło. To była katastrofa. I ta linia przyszła do mnie, ponieważ wydawała się tak bardzo wskazywać na to, co działo się w moim życiu. A osiem lat później to naprawdę interesujące, że teraz znowu jesteśmy, nie dostrzegając tego, co dzieje się w naszym kraju, nie chcąc patrzeć z perspektywy na te wszystkie brzydkie rzeczy, które stoją nam w twarz”. - Solange napisała tę piosenkę po zakończeniu małżeństwa z Danielem Smithem, z którym miała syna Daniela Juleza. Rozmawiając ze swoją siostrą Beyoncé w artykule dla Magazyn wywiad , wspomina piosenkarka.
„To był naprawdę ciężki czas. Właśnie wychodziłem z mojego związku z ojcem Juleza. Byliśmy zakochanymi w gimnazjum, a twoja tożsamość w gimnazjum jest w dużej mierze oparta na tym, z kim jesteś. Widzisz świat przez pryzmat tego, jak się identyfikujesz i zostałeś zidentyfikowany w tamtym czasie. Więc naprawdę musiałam przyjrzeć się sobie, poza byciem matką i żoną, i przyswoić sobie wszystkie te emocje, które odczuwałam podczas tej przemiany”.
„Pamiętam, że spojrzałem w górę i zobaczyłem te wszystkie żurawie na niebie. Były takie ciężkie i takie paskudne, a nie to, co utożsamiałem ze spokojem i schronieniem – kontynuowała. „Pamiętam, że myślałem o tym jako o analogii do mojej transformacji – ten pomysł budowania, w górę, w górę, który miał miejsce w naszym kraju w tym czasie, całe to nadmierne budowanie, a nie zajmowanie się tym, co było przed nami . I wszyscy wiemy, jak to się skończyło. To się rozbiło i spłonęło. To była katastrofa. I ta linia przyszła do mnie, ponieważ wydawała się tak bardzo wskazywać na to, co działo się w moim życiu. - Kiedy Tina Knowles przedstawiła swoją córkę Beyoncé podczas rozdania nagród Grammy w 2017 roku, zwróciła uwagę, że obie jej córki były laureatkami Grammy. Solange zdobyła ten zaszczyt dzięki temu utworowi, który wygrał w tym roku w kategorii Najlepszy występ R&B.
