- Shel Silverstein napisał tę piosenkę, która opowiada o kobiecie, która prowadzi wygodny styl życia klasy średniej, ale szaleje. Mitch Myers, siostrzeniec Silversteina, mówi o Shelu: „Jako gawędziarz był w stanie zająć pozycję, pierwszą i trzecią, i przekazać historię w bardzo prosty sposób, a przy tym nadal być melodyjny i nadal być prawdomówny, a także haczyk. To znaczy, Shel nie tylko pisał piosenki – pisał przeboje. To znaczy, sprzedali. Były popularne. Niezależnie od tego, czy były to listy przebojów Country, czy Pop, rezonowały z ludźmi i nadal je pamiętają. (Mitch jest autorem Silverstein dookoła świata , który zawiera znacznie więcej historii o Shelu. Przeczytaj więcej w naszym wywiadzie z Mitchem Myersem.)
- Oryginalnie nagrana przez Dr. Hook and the Medicine Show w 1975 roku, ta piosenka została również skonwertowana przez Bobby'ego Bare'a i Belindę Carlisle. Był używany w filmach Czarnogóra oraz Thelma i Louise .
- W czerwcu 2007, kiedy udzieliła obszernych wywiadów dla ITV Wystawa w South Bank , Marianne Faithfull powiedziała, że gdy usłyszała piosenkę, natychmiast się z nią utożsamiła. Powiedziała też, że niektórzy błędnie interpretują piosenkę, myśląc, że historia kończy się samobójstwem. W rzeczywistości, choć Lucy Jordan wspina się na dach, nie skacze, tylko zostaje zabrana karetką – do szpitala psychiatrycznego. Kiedy wsiada do karetki, jest tak daleko, że wyobraża sobie, że jedzie przez Paryż sportowym samochodem, o czym zawsze marzyła, jak stwierdzono w piosence”.
Alexander - Londyn, Anglia
