- The Moldy Peaches to nowojorska grupa indie założona przez Adama Greena i Kimyę Dawson. Żaden z ich albumów nie sprzedał się w ilości większej niż 8000 egzemplarzy, a od 2004 roku Green i Dawson kontynuują karierę solową. Kimya Dawson powiedziała o tej piosence w Toczący Kamień magazyn: „Napisaliśmy to w okresie naszego życia, kiedy Adam i ja chcieliśmy znaleźć ludzi, na których można by się totalnie zauroczyć. Nazywaliśmy ich hipisami i przez całą noc chodziliśmy po ulicach w poszukiwaniu hipisów. Ta piosenka była tym, co każdy z nas zaśpiewałby swojej idealnej osobie, gdybyśmy ich spotkali.
- Ten antyfolkowy hymn pojawił się na Juno album ze ścieżką dźwiękową, który zawiera kilka innych piosenek Dawsona. Występuje również na końcu filmu, gdy śpiewają go Michael Cera i Ellen Page. Wersja dwojga Juno aktorzy znajdują się również na albumie ze ścieżką dźwiękową.
- Zielony powiedział Nowy Musical Express 26 stycznia 2008 r. o jego reakcji na spóźniony sukces piosenki: „Piosenka wyszła w 2001 roku, więc nie spodziewałem się, że teraz znowu będę się nad nią tak zawracał. Pewnego dnia siedziałem w piżamie, kiedy dostałem telefon z pytaniem, czy mogą z tego skorzystać, a kilka miesięcy później jestem na premierze. Myślę, że to obecnie największy film w Ameryce – to komedia o nastoletniej ciąży. To ścieżka dźwiękowa nr 1 w kraju! To jest szalone!'
- Ellen Page, która grała tytułową bohaterkę, przyczyniła się do wybrania muzyki Dawsona jako głównej części ścieżki dźwiękowej. Wyjaśniła Pitchfork Media, co się stało: „[reżyser Juno] Jason Reitman i ja spotkaliśmy się może po raz drugi lub trzeci, a on po prostu powiedział: „Cóż, jak myślisz, czego Juno by słuchała?”. Natychmiast powiedziałem The Moldy Peaches, a on, jak sądzę, nie był zaznajomiony z ich twórczością, więc wskoczyłem na jego komputer i odtworzyłem dla niego The Moldy Peaches. Następną rzeczą, o której wiedziałem, że się zakochał – słusznie, są niesamowici – skontaktował się z Kimyą Dawson, która jest kobietą w zespole, i dodał piosenkę na końcu filmu, który to piosenka Moldy Peaches. Właściwie ta piosenka była w moim życiu od lat; jest tam dużo wartości sentymentalnej. A następną rzeczą, jaką znamy, jest Kimya Dawson, która tworzy muzykę do filmu. To było naprawdę niesamowite, jak to wszystko wyszło, bo to po prostu idealne”.
- Kompozytor muzyki do komedii ciążowej dla nastolatków, Matteo Messina, oparł swoją muzykę na muzyce Dawsona. Wyjaśnił, że Los Angeles Times : 'Reitman zainteresował się The Moldy Peaches i Kimyą Dawson po sugestii Ellen Page. Więc on i ja polecieliśmy i nagrywaliśmy ją przez dwa dni, kiedy była w trasie. Kusił jej piosenki do części filmu i zdał sobie sprawę, że kiedy muzyka z tekstami wchodziła w dialog, to po prostu nie działało. Więc skończyło się na tym, że nagraliśmy ją po prostu nucąc wiele jej piosenek. Po spędzeniu z nią kilku dni, zobaczeniu jej stylu nagrywania i poznaniu jej wrażliwości, to zdecydowanie wywarło silny wpływ, kiedy pisałem muzykę. Próbowałem uchwycić klimat Kimyi Dawson.
- Ścieżka dźwiękowa Rhino do Juno stał się pierwszym albumem wytwórni na liście The Billboard 200, kiedy 9 lutego 2008 przesunął się na szczyt listy albumów.
- Adam Green przypomniał sobie napisanie tej piosenki do Opiekun 10 kwietnia 2008: „Pewnego dnia szedłem 58 Ulicą w pobliżu Central Parku i miałem w głowie piosenkę Skip Spence. Myślę, że to było albo „Złamane serce” albo „To dla ciebie najlepsza rzecz”. Nie pamiętałem wszystkich słów, więc zacząłem je zastępować wersami, które wymyślałem. Myślę, że „nie widzę tego, co widziałby ktoś inny poza tobą” – refren – pasował do metrum tej piosenki. Więc po prostu go dopasowywałem. Zapisałem to, a potem myślę, że ja i Kimya pisaliśmy piosenki na mojej kanapie w następnym tygodniu, i wspomniałem o tym pomyśle i napisaliśmy kilka linijek, dużo pomysłów z naszych notatników. Skończyliśmy piosenkę w Tompkins Square Park na ławce. Wiesz, skończyliśmy dużo piosenek na ławce na Tompkins Square.
- Wersja tej piosenki autorstwa Michaela Cery i Ellen Page osiągnęła 91. miejsce na liście Billboard Hot 100.
